Podwyższenie niektórych świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1981.31.174

Akt utracił moc

Wersja od: 29 grudnia 1981 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 11 grudnia 1981 r.

w sprawie podwyższenia niektórych świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Na podstawie art. 45 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 1975 r. Nr 20, poz. 105 i z 1977 r. Nr 11, poz. 43), zwanej dalej "ustawą", zarządza się, co następuje:

§ 1. Podwyższa się kwoty jednorazowych odszkodowań, o których mowa w art. 9-13 ustawy, do wysokości określonej w rozporządzeniu.

§  2.

1. Kwotę jednorazowego odszkodowania z tytułu doznania trwałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej ustala się w wysokości 1.000 zł za każdy procent uszczerbku na zdrowiu, nie mniej jednak niż 4.000 zł.

2. Odszkodowanie ulega zwiększeniu o kwotę 20.000 zł, jeżeli pracownik zaliczony został do I grupy inwalidów wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli wskutek pogorszenia się stanu zdrowia powstałego w następstwie wypadku przy pracy lub choroby zawodowej rencista zaliczony został do I grupy inwalidów.

§  3.

1. Kwotę jednorazowego odszkodowania dla członków rodziny pracownika lub rencisty, który zmarł wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, ustala się w wysokości:

1) 100.000 zł - gdy do odszkodowania uprawniony jest małżonek lub dziecko zmarłego; odszkodowanie ulega zwiększeniu o kwotę 20.000 zł na drugiego i każdego następnego uprawnionego, jeżeli do odszkodowania uprawnieni są równocześnie małżonek i dziecko (dzieci) bądź tylko dzieci,

2) 50.000 zł - gdy do odszkodowania uprawnieni są tylko inni członkowie rodziny niż małżonek i dzieci zmarłego; odszkodowanie ulega zwiększeniu o kwotę 20.000 zł na drugiego i każdego następnego uprawnionego,

3) 20.000 zł - gdy do odszkodowania równocześnie z małżonkiem lub dziećmi zmarłego uprawnieni są inni członkowie rodziny; każdemu z nich przysługuje ta kwota niezależnie od odszkodowania przypadającego małżonkowi lub dzieciom.

2. Kwotę odszkodowania ustaloną w myśl ust. 1 pkt 1 lub 2 dzieli się w równych częściach między uprawnionych.

§ 4. Przepisy rozporządzenia stosuje się również przy ustalaniu wysokości jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadków w drodze do pracy i z pracy.

§  5.

1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do spraw o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadków przy pracy, wypadków w drodze do pracy lub z pracy oraz chorób zawodowych, jeżeli uszczerbek na zdrowiu spowodowany takim wypadkiem bądź chorobą zawodową albo związek śmierci pracownika lub rencisty z takim wypadkiem bądź z chorobą zawodową został stwierdzony począwszy od daty wejścia w życie rozporządzenia.

2. Przepisy rozporządzenia stosuje się również do spraw o zwiększenie jednorazowego odszkodowania, jeżeli w następstwie wypadku przy pracy, wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby zawodowej nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, z tym że kwotę zwiększenia odszkodowania ustala się wówczas w wysokości 1.000 zł za każdy procent uszczerbku na zdrowiu, stwierdzony począwszy od wejścia w życie rozporządzenia, przewyższający procent, według którego ustalone było odszkodowanie.

§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1982 r.