Art. 2. - Podwyższenie emerytur i rent w 1987 i 1988 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1987.3.20

Akt utracił moc

Wersja od: 7 lutego 1987 r.

Art.  2.

1. Podwyższenie świadczeń następuje w dwóch etapach - od dnia 1 września 1987 r. i od dnia 1 września 1988 r. - przez obliczenie tych świadczeń od podstawy wymiaru zwiększonej w sposób określony w ust. 2 i 3.

2. Kwotę zwiększenia oblicza się od podstawy wymiaru ustalonej na dzień 28 lutego 1987 r. Kwota ta, w zależności od roku, w którym przyznano świadczenie, wynosi:

1) 36% tej podstawy, nie więcej jednak niż 9.000 zł - dla świadczeń przyznanych do dnia 31 grudnia 1981 r. osobom, które do dnia 31 grudnia 1986 r. nie osiągnęły wieku 75 lat lub nie zostały zaliczone do I grupy inwalidów,

2) 30% tej podstawy, nie więcej jednak niż 7.500 zł - dla świadczeń przyznanych do dnia 31 grudnia 1981 r. osobom, które do dnia 31 grudnia 1986 r. osiągnęły wiek 75 lat lub zostały zaliczone do I grupy inwalidów,

3) 25% tej podstawy, nie więcej jednak niż 6.500 zł - dla świadczeń przyznanych w 1982 r. osobom określonym w pkt 1,

4) 15% tej podstawy, nie więcej jednak niż 4.000 zł - dla świadczeń przyznanych w 1982 r. osobom określonym w pkt 2,

5) 6% tej podstawy, nie więcej jednak niż 1.500 zł - dla świadczeń przyznanych w 1983 r. osobom określonym w pkt 1.

3. Podwyżkę podstawy wymiaru świadczenia realizuje się w następujący sposób:

1) podstawę wymiaru świadczenia ustaloną na dzień 31 sierpnia 1987 r. zwiększa się o połowę kwoty podwyżki - od dnia 1 września 1987 r.,

2) podstawę wymiaru świadczenia ustaloną na dzień 31 sierpnia 1988 r. zwiększa się o pozostałą kwotę podwyżki - od dnia 1 września 1988 r.