§ 2. - Podwyższenie dodatków drożyźnianych do świadczeń, zapewnionych ustawą o ubezpieczeniu pensyjnem funkcjonarjuszy w służbie prywatnej i niektórych funkcjonarjuszy w służbie publicznej, obowiązującą na ziemiach b. państwa austrjackiego i węgierskiego, a wchodzących obecnie w skład Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.121.983

Akt utracił moc

Wersja od: 30 listopada 1923 r.

§ 2. Podstawę wymiaru dodatku drożyźnianego stanowi świadczenie, przysługujące na podstawie ustawy o ubezpieczeniu pensyjnem funkcjonarjuszy w służbie prywatnej i niektórych funkcjonarjuszy w służbie publicznej w ten sposób, że poszczególne części świadczenia, obliczone na podstawie poborów, zaliczonych do ubezpieczenia w każdym z wymienianych niżej okresów, mnoży się przez mnożniki, ustalone dla danego okresu w niniejszem rozporządzeniu.

Suma tych części, pomnożonych przez odnośne mnożniki,- stanowi dodatek drożyźniany.

Przypadające do wypłaty miesięcznej, sumy świadczeń z dodatkami drożyźnianemi zaokrągla się do dziesięciu tysięcy marek w ten sposób, że kwoty, przewyższające pięć tysięcy marek, zaokrągla się do dziesięciu tysięcy, zaś kwot niższych, niż piąć tysięcy, nie uwzględnia się.

Dodatek drożyźniany do odprawy dla wdowy z powodu zamążpójścia (§ 14 ust. pens.) nie może wynosić więcej niż potrójna kwota, wymieniona w § 4 punkt 3 niniejszego rozporządzenia.