§ 4. - Podwyższenie dodatków drożyźnianych do świadczeń, zapewnionych ustawą o ubezpieczeniu pensyjnem funkcjonarjuszy w służbie prywatnej i niektórych funkcjonarjuszy w służbie publicznej, obowiązującą na ziemiach w b. państwach austrjackiego i węgierskiego, a wchodzących obecnie w skład Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.73.573

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1923 r.

§ 4. Świadczenia z tytułu ubezpieczenia pensyjnego łącznie z dodatkami, ustanowionemi niniejszem rozporządzeniem nie mogą wynosić mniej od kwot poniżej wyszczególnionych, a to:

			miesięcznie
1)	renta starcza i renta inwalidy, przyznana z tytułu osiągnięcia 65 lat życia	Mkp.	300.000
2)	renta inwalidy nie podpadająca pod punkt poprzedni	Mkp.	200.000
3)	renta wdowia	Mkp.	150.000
4)	dodatek dla sieroty niezupełnej	Mkp.	100.000
5)	dodatek dla sieroty zupełnej	Mkp.	200.000
6)	jednorazowa odprawa:
	a) dla wdowy	Mkp.	1.000.000
	b) dla jednego z rodziców	Mkp.	500.000

Ubezpieczeni zastępczo mają prawo do dodatków drożyźnianych przynajmniej w takiej wysokości, jakaby im w analogicznym wypadku należała się od Zakładu Pensyjnego dla funkcjonarjuszy.