Tytuł 3 - OFICEROWIE REZERWOWI. - Podstawowe obowiązki i prawa oficerów Wojsk Polskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.32.256

Akt utracił moc

Wersja od: 29 października 1934 r.

TYTUŁ  III.

OFICEROWIE REZERWOWI.

Rozdział  I.

Postanowienia ogólne.

Art.  78.

Korpus oficerów rezerwowych Wojsk Polskich składa się z oficerów rezerwy:

a) piechoty, jazdy, artylerji, inżynierji i saperów, lotnictwa, łączności oraz kolejowych,

b) sanitarnych i weterynarji,

c) samochodowych, taborowych, żandarmerji, sądowych, intendentów, uzbrojenia, geografów oraz administracji, o ile zawodowo w tych korpusach służyli, i z oficerów rezerwy, wskazanych w punkcie a) niniejszego artykułu, którzy, będąc przydzielani w czasie wojny do jednego z rodzajów służby wojskowej, wymienionych w niniejszym punkcie - w nich zaawansowali.

Art.  79.

Oficer korpusu kontrolerów oraz oficer korpusu kontrolerów, awansowany na generała, przeniesiony do rezerwy, zostaje zaliczony przez Ministra Spraw Wojskowych do rezerwy jednego z rodzajów służby wojskowej, zależnie od posiadanych kwalifikacji.

Art.  80.

W skład oficerów rezerwowych wchodzą oprócz oficerów, wymienionych w art. 78, duchowieństwo wojskowe i oficerowie marynarki wojennej, o których stanowią oddzielne ustawy.

Art.  81.

Dla oficerów, mianowanych w rezerwie, ustanawia się w czasie pokoju stopnie do kapitana (rotmistrza) włącznie.

Oficerowie zawodowi przy przyniesieniu do rezerwy zatrzymują swoje stopnie.

Art.  82.

Postanowienia artykułów od 10 - 12 włącznie oraz art. 18 niniejszej ustawy mają zastowanie do oficerów rezerwowych.

Art.  83.

Noszenie przepisowego munduru przez oficerów rezerwowych, powołanych do pełnienia służby wojskowej, ustali rozporządzenie Ministra Spraw Wojskowych.

Minister Spraw Wojskowych ustali również warunki przywdziewania munduru przez oficerów rezerwy, nie powołanych do służby wojskowej.

Art.  84.

W czasie noszenia munduru wojskowego oficerowie rezerwowi podlegają właściwości oficerskich sądów honorowych i ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną z powodu czynów w tymże czasie przez nich popełnionych.

Art.  85.

Oficer rezerwowy przestaje być oficerem rezerwy:

a) z końcem tego roku kalendarzowego, w którym kończy 50 lat życia,

b) w razie uznania go przez komisją superrewizyjną za niezdolnego do pełnienia służby wojskowej w charakterze oficera rezerwowego.

Art.  86.

W czasie mobilizacji Ministrowi Spraw Wojskowych przysługuje prawo powoływania do służby wojskowej byłych oficerów rezerwowych do 60 roku życia na czas potrzeby. Do oficerów tych przez czas pełnienia przez nich służby wojskowej mają zastosowanie przepisy, dotyczące oficerów rezerwy.

Rozdział  II.

Warunki mianowania na podporucznika w rezerwie,

Art.  87.

Podporucznikiem w rezerwie piechoty, jazdy, artylerji, inżynierji i saperów, aeronautycznym, łączności oraz kolejnictwa zostaje mianowany ten, kto odpowiedział warunkom, wyszczególnionym pod A) lub B) niniejszego artykułu:

A.

1. a) ukończył Korpus Kadetów lub szkołę średnią z egzaminem dojrzałości, albo złożył egzamin z wykształcenia ogólnego, będący uproszczonym egzaminem dojrzałości, lub

b) ukończył sześć klas szkoły średniej, o ile to zmniejszenie wymaganego powyżej cenzusu, uzasadnione potrzebami wojska, zostanie zasądzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wojskowych,

2. W czasie odbywania jednorocznej służby wojskowej ukończył z pomyślnym wynikiem sześciomiesięczny kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy,

3. odbył conajmniej jedno z ćwiczeń wojskowych, przewidzianych ustawą o powszechnym obowiązku służby wojskowej; przepis niniejszy nie ma

zastosowania do tych, którzy w chwili rozpoczęcia służby wojskowej wykażą się przysposobieniem wojskowem w odpowiednim zakresie,

4. posiada kwalifikacje moralne i służbowe bez zarzutu.

B.

1. Odbył conajmniej sześcioletnią służbę wojskową, jako podoficer zawodowy i uzyskał stopień sierżanta,

2. Zdał egzamin, wykazujący wykształcenie ogólne conajmniej w zakresie szkoły powszechnej,

3. ukończył z pomyślnym wynikiem sześciomiesięczny kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy,

4. posiada kwalifikacje moralne i służbowe bez zarzutu.

Art.  88.

Podporucznikiem w rezerwie może zostać mianowany każdy szeregowy, posiadający kwalifikacje moralne, za czyn wyjątkowego męstwa na polu bitwy.

Art.  89.

Warunki, wymagane dla uzyskania stopnia podporucznika w rezerwie sanitarnego lub weterynarji, ustali rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej,

Rozdział  III.

Obowiązki i prawa oficerów rezerwowych.

Art.  90.

Postanowienia artykułów: 21, 26, 27, (84) 28 i 30 niniejszej ustawy mają zastosowanie do oficerów rezerwowych.

Postanowienia artykułów: 25, 42, 47 i 53 do 62 włącznie niniejszej ustawy mają zastosowanie do oficerów rezerwowych w czasie pełnienia przez nich służby wojskowej.

Art.  91.

Oficerowie rezerwowi w czasie pełnienia przez nich służby wojskowej nie mogą brać czynnego udziału w życiu politycznem.

Oficer rezerwy, wybrany w czasie pełnienia służby wojskowej na posła do Sejmu lub Senatu Rzeczypospolitej, z chwilą przyjęcia mandatu zostaje przeniesiony z powrotem do rezerwy.

Wykonywanie zawodów cywilnych przez oficerów rezerwowych w czasie pełnienia przez nich służby wojskowej ureguluje rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej.

Uposażenie oficerów rezerwowych w czasie pełnienia przez nich służby wojskowej reguluje ustawa o uposażeniu wojska.

Art.  92.

Awanse oficerów rezerwy w czasie pokoju następują na podstawie odbycia przepisanych w. art. 93 i 94 niniejszej ustawy ćwiczeń wojskowych

1 uzyskania odpowiednich kwalifikacji.

Art.  93.

Awanse na poruczników rezerwy następują po odbyciu w stopniu podporucznika rezerwy conajmniej dwóch ćwiczeń wojskowych, < przewidzianych ustawą o powszechnym obowiązku służby wojskowej.

Art.  94.

Awanse na kapitanów (rotmistrzów) rezerwy następują po odbyciu w stopniu porucznika rezerwy następnych conajmniej dwóch ćwiczeń wojskowych i zdaniu egzaminu na kapitana (rotmistrza) rezerwy.

Art.  95.

Art. 92, 93 f 94 niniejszej ustawy nie mają zastosowania do oficerów rezerwy sanitarnych i weterynarji. Warunki awansowania tych oficerów ustala rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej.

Art.  96.

Warunki awansowania oficerów rezerwy w czasie wojny ustala rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej.

Rozdział  IV.

Przejście oficerów rezerwowych na oficerów zawodowych.

Art.  97.

Dla przejścia oficerów, mianowanych w rezerwie piechoty, jazdy, artylerji, inżynierji i saperów, aeronautycznych, łączności oraz kolejnictwa, do poszczególnych korpusów zawodowych, wymienionych w punktach od 1-10 włącznie art. 15 niniejszej ustawy, wymagane są następujące warunki:

a) dyplom z ukończenia szkoły oficerskiej, przewidziany w punkcie 3 lit, A. art. 19 niniejszej ustawy,

b) nieprzekroczenie 25 lat życia,

c) kwalifikacje moralne i służbowe bez zarzutu. Postanowienie punku b) niniejszego artykułu nie ma zastosowania do oficerów rezerwy, którzy otrzymali stopień podporucznika w rezerwie na podstawie art. 88 niniejszej ustawy.

Art.  98.

Warunki przejścia oficerów, mianowanych w rezerwie piechoty, jazdy, artylerji, inżynierji i saperów, aeronautycznych, łączności oraz kolejnictwa, do poszczególnych korpusów oficerów zawodowych, wymienionych w punktach od 12 do 18 włącznie art. 5 niniejszej ustawy, ustala lit. A art. 20 z tem jednak, iż przejście powyższe jest dopuszczalne, o ile oficer, mianowany w rezerwie, nie przekroczył 30 lat życia.

Art.  99.

Warunki przejścia oficerów rezerwowych do korpusu zawodowych oficerów sanitarnych i weterynarji ustali rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej.

Art.  100.

Przy przejściu na oficerów zawodowych oficerowie, mianowani w rezerwie, otrzymują starszeństwo, które byłoby im przyznane, gdyby kończyli szkołą oficerską, wymaganą od oficerów zawodowych, jednocześnie ze swymi rówieśnikami ze szkoły, przewidzianej w punkcie a) artykułu 97.

Art.  101.

Warunki przyjęcia oficera zawodowego, przeniesionego do rezerwy, ponownie na oficera zawodowego ustali rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej.