Podniesienie opłat za świadectwa złotnicze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.3.22

Akt utracił moc

Wersja od: 14 stycznia 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU W POROZUMIENIU Z MINISTREM SKARBU

z dnia 31 grudnia 1923 r.

o podniesieniu opłat za świadectwa złotnicze.

Na mocy art. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 18 lipca 1920 r. o upoważnieniu Ministra Przemysłu i Handlu do wydawania zarządzeń w zakresie nadzoru nad przemysłem złotniczym i handlem wyrobami złotniczemi oraz organizacji i urzędów probierczych na obszarach b. zaborów austriackiego i rosyjskiego (Dz. U. R. P. № 70, poz. 470) zarządza się co następuje:

§ 1. § 7 rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 9 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 85, poz. 566) wydanego w porozumieniu z Ministrem Skarbu otrzymuje brzmienie następujące: 1) złotnicy, 2) handlujący wyrobami złotniczemi, 3) wytapiacze złota i srebra (rafinerzy), 4) handlujący złotem i srebrem w stanie materjału surowego i półsurowego, jak zlewki, sztaby, łom, metale dla celów dentystycznych i t. p., 5) zegarmistrze, 6) antykwrarjusze handlujący staremi złotemi i srebrnemi wyrobami, 7) lombardy, sale licytacyjne i sklepy komisowe, 8) sklepy galanteryjne, dewocyjne i t. p., handlujące jakimkolwiek artykułem złotniczym i wogóle wszystkie osoby, oraz, firmy, wytwarzające przedmioty złote i srebrne lub handlujące temiż przedmiotami, obowiązane są złożyć we właściwym Urzędzie Probierczym raz na rok w styczniu wymaganą deklarację i otrzymać świadectwo złotnicze:

§ 2. Za świadectwa złotnicze pobiera się opłaty, a mianowicie:

a) od handlujących złotem i srebrem w stanie materjału surowego lub półsurowego, jak zlewki, sztaby, łom, metale szlachetne dla celów dentystycznych oraz od wytapiaczy złota i srebra (rafinerów) - 20 franków złotych.

b) od przemysłowców, wykupujących świadectwa przemysłowe dla przedsiębiorstw przemysłowych I kategorji - 50 franków złotych, II kat. - 25 franków złotych, III kat. - 10 franków złotych IV kat. - 5 franków złotych, V kat - 3 franki złote, VI kat. - 2 franki złote, VII kat. 1 frank złoty, VIII kat. - 0,5 franka złotego.

c) od handlujących wyrobami ze złota i srebra, wykupujących świadectwa przemysłowe dla przedsiębiorstw handlowych I kategorji - 10 franków złotych, II kat. - 5 franków złotych, III kat. - 1 frank złoty.

§ 3. Wartość franka złotego należy obliczać według postanowienia art. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowe (Dz. U. R. P. № 127, poz. 1044).

§ 4. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Jednocześnie uchyla się; rozporządzanie Ministra Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Skarbu z dnia 20 grudnia 1922 r. o podniesieniu opłat za świadectwa złotnicze (Dz. U. R. P. № 116, poz. 1064).