§ 13. - Podejmowanie i odbywanie przez cudzoziemców studiów i szkoleń oraz ich uczestniczenie w badaniach naukowych i pracach rozwojowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2016.1501 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 19 września 2016 r.

§  13.

1. Wnioski cudzoziemców o przyznanie po raz pierwszy stypendium w ramach limitów stypendiów, o których mowa w art. 43 ust. 9 ustawy, przekazywane są przez polskie lub akredytowane w Rzeczypospolitej Polskiej przedstawicielstwa dyplomatyczne lub konsularne albo przez upoważnione do tego instytucje zagraniczne do Biura lub bezpośrednio do odpowiednich ministrów wskazanych w art. 33 ust. 2 ustawy.

2. Wnioski o przyznanie stypendium na kolejny rok kształcenia cudzoziemcy składają za pośrednictwem uczelni, w których odbywają kształcenie, nie później niż do dnia 30 listopada, a w przypadku ubiegania się o przyznanie stypendium na semestr letni - do dnia 31 marca.

3. Stypendium może być nieprzyznane na kolejny rok kształcenia, jeżeli stypendysta:

1) powtarza semestr lub rok studiów;

2) nie posiada ważnej wizy, karty pobytu lub innego dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na czas oznaczony;

3) przebywa, w okresie innym niż przerwy międzysemestralne, poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 30 dni.

4. Cudzoziemiec, któremu nie zostało przyznane stypendium na kolejny rok kształcenia, może ubiegać się o stypendium po ustaniu przyczyny nieprzyznania stypendium.

5. Wypłacanie stypendium może być zawieszone, jeżeli stypendysta nie zaliczył w terminie egzaminów przewidzianych tokiem studiów. Wznowienie wypłaty stypendium następuje w przypadku zaliczenia zaległych egzaminów przewidzianych tokiem studiów nie później niż w terminie do dnia 30 listopada.

6. Stypendium może być cofnięte w przypadku, gdy stypendysta:

1) podał nieprawdziwe informacje, na podstawie których zostało mu przyznane stypendium;

2) powtarza wielokrotnie dany semestr lub rok studiów albo nie wywiązuje się z obowiązków studenta, doktoranta lub uczestnika szkolenia;

3) został ukarany dyscyplinarnie lub skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie lub umyślne przestępstwo skarbowe.