Poddanie osób cywilnych z powodu przestępstw przeciw sile zbrojnej pod sądownictwo wojskowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.61.394

Akt utracił moc

Wersja od: 2 października 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 21 lipca 1920 r.

w przedmiocie poddania osób cywilnych z powodu przestępstw przeciw sile zbrojnej pod sądownictwo wojskowe. ^*

Na podstawie art. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 maja 1920 roku Dz. Ust Nr 59 poz. 368 w przedmiocie wprowadzenia w życie na obszarze Rzeczypospolitej ustawy wojskowego postępowania karnego dla wspólnej siły zbrojnej z dn. 5 lipca 1912 r. oraz na podstawie art. 1 rozporządzenia Rady Obrony Państwa z dnia 15 lipca 1920 roku Dz. Ust. Nr 60 poz. 372 w przedmiocie zmiany art. 185 powyższego rozporządzenia Rada Ministrów stanowi, co następuje:

Art.  1.

Osoby, podlegające zresztą właściwości sądów cywilnych, poddaje się z dniem ogłoszenia niniejszego rozporządzenia sądownictwu wojskowemu za nieuprawnione werbowanie, nakłanianie żołnierza do przestępstw wojskowych i pomoc w popełnieniu tychże, za szpiegostwo i porozumiewanie się z nieprzyjacielem tudzież za inne przestępstwa, mające na celu wyrządzenie szkody polskiej sile zbrojnej lub jej sprzymierzeńcom albo przysporzenie korzyści nieprzyjacielowi, za nakłanianie do nieusłuchania rozkazu, powołującego do służby wojskowej, lub do innego cięższego przestępstwa, popełnionego przez nieusłuchanie takiego rozkazu.

Przestępstwa powyższe, popełnione przed dniem ogłoszenia niniejszego rozporządzenia, będą osądzone przez sądy cywilne.

Art.  2.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej z dniem ogłoszenia w Dzienniku Ustaw; wykonanie jego należy do Ministra Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości.

^* Z dniem 2 października 1920 r. nin. rozporządzenie traci moc, z tym że pozostaje w mocy na obszarze całego Państwa odnośnie do szpiegostwa z art. 108 cz. III ust. 6, 111 i 111¹ kod. kar. z r. 1903, par. 67 ust. 1 austr. u. k. i par. 90 p. 4 i 5 niem. kod. kar., tudzież par. 1 i 3 ust. 2 ustawy z dnia 3 czerwca 1914 roku przeciw zdradzie tajemnic wojskowych (Dz. U. Rzeszy str. 195), oraz podżegania do rokoszu lub rozruchu wojskowego (par. 103, 106 wojsk. kod. kar.), zgodnie z art. 1 i 2 rozporządzenia z dnia 20 września 1920 r. (Dz.U.20.90.597).