Podawanie potraw mięsnych w restauracjach w Warszawie w porze od 7-ej do 10-ej wieczór.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.89.589

Akt utracił moc
Wersja od: 21 września 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA APROWIZACJI
z dnia 13 września 1920 r.
w sprawie podawania potraw mięsnych w restauracjach w Warszawie w porze od 7 ej do 10-ej wieczór.

Na zasadzie art. 2 i 3 ustawy z dn. 2 lipca 1920 r. (Dz. Ust. № 67, poz. 449) i rozporządzenia Rady Obrony Państwa z dn. 6 sierpnia 1920 r. Dz. Ust. № 73, poz. 500) zarządzam:

W restauracjach, garkuchniach, jadłodajniach, barach, bufetach publicznych i klubowych, mleczarniach, kawiarniach i hotelach, w których podawane są w godzinach od 7-ej do 10-ej wieczorem potrawy mięsna gorące, winna być umieszczona w cenniku i podawana jedna z następujących potraw:

Pieczeń cielęca,

" barania,

" wieprzowa,

" wołowa,

Golonka z grochem.

Nóżki cielęce smażone.

Ragout baranie.

W restauracjach I i II kategorji dania powyższe winny być wagi nie mniej jak 150 gr. mięsa niesiekanego, bez kości w stanie gotowym, w restauracjach III kategorji o wadze 100 gr. mięsa, z dodaniem odpowiedniej ilości jarzyn.

Dania mogą być podawane kolejno z wyżej wymienionego spisu, przyczem jedno z tych dań nie może być częściej podawane niż co - 4-ty dzień.

Cena za wymienione dania nie może przekraczać:

Dla restauracji I kategor. (t. j. I rz. z wyższemi kosztami admin.) Mk. 30

Dla restauracji II kategor. (t. j. I rz. z niższemi kosztami admin.) Mk. 27

Dla restauracji III kategor. (t. j. drugorzędnych) Mk. 20

Do ceny tej nie wolno doliczać żadnych dodatków, rozumie się ona wraz z usługą.

Przekroczenia powyższego rozporządzenia będą karane na podstawie art. 4 ustawy z dn. 2 lipca 1920 r. o zwalczaniu lichwy wojennej (Dz. Ust. № 67, poz. 449) aresztem do 6 miesięcy i grzywną do 1.000.000 marek lub jedną z tych kar.

Rozporządzenie powyższe obowiązuje z dniem ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.