Rozdział 1 - Podatek od nieruchomości. - Podatki terenowe.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1951.14.110
Akt utracił moc Wersja od: 1 stycznia 1951 r.
Rozdział 1.
Podatek od nieruchomości.
Podatek od nieruchomości.
1.
Obowiązek podatkowy ciąży na osobach fizycznych i prawnych, będących właścicielami lub posiadaczami nieruchomości, oraz na spadkach nieobjętych, w skład których wchodzą nieruchomości.2.
Jeżeli na nieruchomości ustanowione zostało prawo użytkowania, obowiązek podatkowy ciąży na użytkowniku.3.
W przypadku, gdy budynek nie stanowi własności właściciela gruntu, na którym jest wzniesiony, obowiązek podatkowy ciąży na właścicielu budynku zarówno co do budynku, jak i co do gruntu.4.
Minister Finansów może przenieść w drodze rozporządzenia, a w odniesieniu do podmiotów gospodarki uspołecznionej - w drodze zarządzenia, obowiązek podatkowy na inne osoby, w których używaniu lub użytkowaniu znajdują się nieruchomości.Podatkowi podlegają:
1)
nie związane z gospodarstwem rolnym budynki wraz z należącymi do nich gruntami i zabudowaniami ubocznymi, 2)
budynki wraz z należącymi do nich gruntami i zabudowaniami ubocznymi, związane wprawdzie z gospodarstwem rolnym, lecz wynajęte lub wydzierżawione na cały rok podatkowy i używane na cele nierolnicze, 3)
grunty nie zabudowane, nie wchodzące w skład gospodarstwa rolnego.1.
Od podatku są wolne: 1)
nieruchomości, stanowiące własność Państwa, a pozostające we władaniu władz i urzędów państwowych oraz zakładów bądź instytucji państwowych, 2)
grunty nie zabudowane, nie wchodzące w skład gospodarstwa rolnego, które:a)
stanowią własność Państwa i pozostają we władaniu podmiotów gospodarki uspołecznionej z wyjątkiem spółdzielni,b)
stanowią własność przedsiębiorstw, mających formę spółek prawa cywilnego lub handlowego, w których Państwo, przedsiębiorstwa państwowe albo osoby prawne prawa publicznego posiadają udział, wynoszący ponad 50% kapitału zakładowego, 3)
nieruchomości, pozostające we władaniu Centralnego Związku Spółdzielczego i central spółdzielni, jeżeli nieruchomości te są własnością podmiotów gospodarki uspołecznionej, 4)
nieruchomości, stanowiące własność osób prawnych, mających na celu ogólną użyteczność lub cele naukowe, oświatowe, kulturalne, sportowe, kultu religijnego, dobroczynne i opieki społecznej, jeżeli osoby te zachowały w roku poprzedzającym rok podatkowy warunki zwolnienia, określone w przepisach o podatku dochodowym; zwolnienie to nie dotyczy zakładów ubezpieczeń, 5)
pod warunkiem wzajemności - nieruchomości, stanowiące własność państw obcych i służące na biura dla przedstawicielstw dyplomatycznych, misji oraz konsulatów tych państw lub zajęte na lokale mieszkalne dla osób korzystających z prawa zakrajowości oraz dla konsulów i pracowników konsularnych, jeżeli nie są obywatelami polskimi, 6)
grunty pod drogami i placami, oddanymi do publicznego użytku, 7)
grunty pod torami kolejowymi, z wyjątkiem gruntów pod torami kolei prowizorycznych i sezonowych, 8)
budynki, związane z gospodarstwem rolnym, wymienione w art. 5 pkt 2, jeżeli:a)
składają się nie więcej niż z czterech izb,b)
są oddane w najem lub do bezpłatnego używania podatnikom podatku gruntowego dla celów ich gospodarstw rolnych lub są wynajmowane sezonowo, 9)
grunty nie zabudowane, wyłączone od zabudowy z mocy przepisów prawnych, 10)
budynki lub ich części nie zamieszkałe ani też nie użytkowane w inny sposób z powodu złego ich stanu.2.
Podlegają jednak podatkowi wymienione w ust. 1 pkt 1), 3)-5) nieruchomości lub ich części, jeżeli są: 1)
zajęte na przedsiębiorstwa, 2)
oddane w najem lub dzierżawę albo do bezpłatnego używania lub użytkowania. Jednakże nieruchomości lub ich części, zajęte na lokale reprezentacyjne bądź na mieszkania służbowe, są wolne od podatku.1.
Za oddzielną jednostkę podatkową uważa się: 1)
w miastach - nieruchomość stanowiącą własność jednej osoby lub współwłasność dwu lub więcej osób, nie przedzieloną ulicą, placem lub cudzą własnością, 2)
w gminach - nieruchomość stanowiącą własność jednej osoby lub współwłasność dwu lub więcej osób, położoną na obszarze tej samej gromady.2.
Części budynku, stanowiące przedmiot odrębnej własności, uważa się również za oddzielne jednostki podatkowe.1.
Podstawę opodatkowania stanowi: 1)
dla budynków wynajętych lub wydzierżawionych - czynsz, należny za rok podatkowy z tytułu najmu lub dzierżawy, nie wyłączając wpłat na Fundusz Gospodarki Mieszkaniowej, 2)
dla budynków nie wynajętych i nie wydzierżawionych - wartość czynszowa, ustalona za rok podatkowy, 3)
dla budynków, dla których nie można ustalić podstawy opodatkowania w sposób, określony w pkt 1) i 2), a w szczególności dla budynków z natury swej przeznaczonych na cele użytkowe:a)
jeżeli budynki te wraz z należącymi do nich zabudowaniami ubocznymi stanowią własność Państwa lub innych podmiotów gospodarki uspołecznionej i pozostają we władaniu takich podmiotów - pełna wartość, będąca podstawą amortyzacji, chociażby budynek był całkowicie zamortyzowany,b)
w pozostałych przypadkach - bieżąca ich wartość, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, 1)
dla gruntów należących do budynków (art. 5 pkt 1) oraz dla gruntów nie zabudowanych, nie wchodzących w skład gospodarstwa rolnego (art. 5 pkt 3):a)
co do gruntów, pozostających we władaniu podmiotów gospodarki uspołecznionej z wyjątkiem gruntów, określonych w art. 6 ust. 1 pkt 2) - wartość bilansowa tych gruntów z dnia 1 stycznia roku podatkowego,b)
co do pozostałych gruntów - bieżąca ich wartość, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego.2.
Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do części budynku oraz do należących do nich zabudowań ubocznych.3.
Jeżeli najemca (dzierżawca) tytułem zwrotu kosztów odbudowy, remontu itp. uiścił wynajmującemu z góry określoną kwotę lub dokonał remontu własnym kosztem, za czynsz uważa się także część z góry uiszczonej kwoty lub wartości dokonanego remontu, jaka przypada stosunkowo na każdy rok tego okresu, w którym najemca (dzierżawca) w zamian za wyłożoną z góry kwotę zwolniony jest w całości lub w części od opłacania bieżącego czynszu.4.
W miejscowościach uzdrowiskowych i letniskowych za podstawę opodatkowania przyjmuje się: 1)
czynsz należny w roku podatkowym za okres, na jaki budynek został wynajęty, 2)
jeżeli budynek nie został wynajęty - czynsz, jaki zostałby uzyskany za czas, na jaki budynek mógł być wynajęty.5.
Za podstawę opodatkowania dla budynków lub ich części, zajętych na hotele, pensjonaty, pokoje umeblowane itp., prowadzone przez właściciela budynku, przyjmuje się wartość czynszową w wysokości czynszu, jaki zostałby uzyskany w razie wynajęcia części lub całości budynku w roku podatkowym.6.
Przy ustalaniu wartości budynków fabrycznych (ust. 1 pkt 3) nie dolicza się wartości maszyn i urządzeń technicznych, stanowiących przynależność tych budynków.7.
Zasady i sposób ustalania wartości czynszowej (ust. 1 pkt 2) oraz wartości bieżącej (ust. 1 pkt 3) lit. b) i pkt 4) lit. b) określi rozporządzenie Ministra Finansów w sposób jednolity dla wszystkich podatników lub odmiennie dla poszczególnych ich grup na całym obszarze Państwa bądź jego określonej części, bądź też w poszczególnych miastach i gminach.1.
Podatek wynosi: 1)
w przypadkach, określonych w art. 8 ust. 1 pkt 4) - 1%, 2)
w przypadkach, określonych w art. 8 ust. 1 pkt 3) lit. a) - 1,5%, 3)
w przypadkach, określonych w art. 8 ust. 1 pkt 3) lit. b) - 5%, 4)
w pozostałych przypadkach - 25% podstawy opodatkowania.
2.
Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych może jednak ustalać w drodze rozporządzenia inną wysokość podatku od gruntów należących do budynków i od gruntów nie zabudowanych, nie wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, wymienionych w art. 8 ust. 1 pkt 4) lit. b), w szczególności na podstawie obszaru tych gruntów.Obowiązek podatkowy powstaje w pierwszym dniu miesiąca kalendarzowego, następującego bezpośrednio po zajściu okoliczności faktycznych uzasadniających ten obowiązek bądź utratę warunków zwolnienia od podatku, co do nieruchomości zaś istniejących obowiązek podatkowy powstaje w pierwszym dniu roku podatkowego.
Obowiązek podatkowy kończy się z upływem miesiąca kalendarzowego, w którym nieruchomość utraciła cechy, uzasadniające obowiązek podatkowy w myśl art. 5, bądź uzyskała warunki zwolnienia od podatku, przewidziane w art. 6.