§ 7. - Podatek wyrównawczy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1975.46.242

Akt utracił moc

Wersja od: 9 września 1982 r.

§  7.

1. Podatnikom podatku wyrównawczego, których dochody z upraw nie przekraczają w roku podatkowym 700.000 zł, a członkom zespołu rolników indywidualnych, których dochody z uprawy lub produkcji młodego drobiu rzeźnego nie przekraczają w roku podatkowym 1.000.000 zł, przyznaje się ulgi podatkowe z tytułu nakładów inwestycyjnych, zwane dalej "ulgami inwestycyjnymi", jeżeli w okresie od dnia wejścia w życie rozporządzenia do dnia 31 grudnia 1980 r.:

1) wybudują albo rozbudują szklarnie lub przechowalnie,

2) wybudują kotłownie do ogrzewania szklarni lub zainstalują w nich nowo nabyte kotły,

3) nabędą i zainstalują nowe deszczownie,

4) założą nowe lub powiększą istniejące sady.

2. Za podstawę obliczenia ulgi inwestycyjnej przyjmuje się wartość nakładów inwestycyjnych ustaloną na podstawie oryginalnych dowodów (rachunków) zakupu i takie dowody na robociznę obcą.

3. Ulgę inwestycyjną stosuje się tylko do nakładów poniesionych ze środków własnych, gdy ich wysokość przekracza 100.000 zł, a przy nakładach na deszczownie, kotłownie oraz kotły - 30.000 zł.

4. Ulga inwestycyjna polega na potrąceniu z dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym nakładów określonych w ust. 3, nie więcej jednak niż:

1) 400.000 zł z dochodu z upraw lub produkcji młodego drobiu rzeźnego na poszczególnego członka zespołu rolników indywidualnych,

2) 300.000 zł z dochodu z upraw na innego podatnika niż wymieniony w pkt 1

- w okresie stosowania ulg.

5. W razie niepotrącenia całej kwoty nakładów w roku podatkowym, w którym inwestycje zostały zakończone, pozostałą kwotę nakładów potrąca się w następnych latach.

6. W razie zbiegu uprawnień do ulgi inwestycyjnej należnej w podatku gruntowym i w podatku wyrównawczym z tytułu tej samej inwestycji ulgę inwestycyjną stosuje się tylko w podatku wyrównawczym.