Art. 3. - Podatek wyrównawczy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1975.45.227

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lutego 1977 r.

Art.  3.

1. Dla celów podatku wyrównawczego przyjmuje się wynagrodzenia ze stosunku pracy faktycznie otrzymane w roku podatkowym. Jeżeli wynagrodzenie podlega opodatkowaniu podatkiem od wynagrodzeń, od wynagrodzenia odlicza się należny od niego podatek od wynagrodzeń oraz składkę na cele emerytalne. Przy ustalaniu obowiązku podatkowego wyłącza się:

1) wartość wynagrodzeń w naturze,

2) kwoty wypłacane przez uspołecznione zakłady pracy, do których pracownik nie ma roszczenia opartego na tytule prawnym,

3) nagrody wypłacane z zakładowego funduszu nagród i innych funduszów o podobnym charakterze,

4) nagrody za wieloletnią pracę (gratyfikacje jubileuszowe) wypłacane na podstawie obowiązujących przepisów,

5) nagrody wypłacane pracownikom z okazji dni branżowych lub zawodowych oraz inne świadczenia pieniężne wynikające ze szczególnych uprawnień pracowników niektórych grup zawodowych,

6) wynagrodzenia za pracownicze projekty wynalazcze i za udzielenie pomocy technicznej,

7) składniki wynagrodzenia zwolnione od opodatkowania na podstawie odrębnych przepisów.

2. Rada Ministrów może określić w drodze rozporządzenia inne składniki wynagrodzenia, które wyłącza się przy ustalaniu obowiązku podatkowego.