Art. 9. - Podatek wyrównawczy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1971.14.140 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1975 r.

Art.  9.

1. Podatek wyrównawczy wynosi od nadwyżki określonej w art. 8:

1) jeżeli podatnik osiągnął tylko przychody podlegające przepisom o podatku od wynagrodzeń bądź osiągnął także dochody nie przekraczające 24.000 zł (art. 3 i art. 4 ust. 1):

15% - od pierwszych 12.000 zł

25% - od drugich 12.000 zł

40% - od trzecich 12.000 zł

50% - od czwartych 12.000 zł

60% - od pozostałej nadwyżki,

2) jeżeli podatnik osiągnął dochody podlegające podatkowi dochodowemu bądź przychody podlegające przepisom o podatku od wynagrodzeń oraz dochody przekraczające 24.000 zł (art. 2 i art. 4 ust. 2):

15% - od pierwszych 12.000 zł

30% - od drugich 12.000 zł

60% - od następnych 60.000 zł

90% - od pozostałej nadwyżki.

2. Podatek wyrównawczy od osób określonych w art. 5 wynosi 60% podstawy opodatkowania.

3. Minister Finansów może w przypadkach, gdy przemawiają za tym ważne względy gospodarcze, przyznawać ulgi w podatku wyrównawczym pobieranym według skali określonej w ust. 1 pkt 2, zarządzając zastosowanie zamiast najwyższej stawki podatkowej przewidzianej w tym przepisie stawki niższej - niż niższej jednak niż 60%. Ulgę tę stosuje się na wniosek właściwego ministra, gdy działalność gospodarcza podatnika ma znaczenie resortowe, lub na wniosek przewodniczącego prezydium wojewódzkiej rady narodowej (miasta wyłączonego z województwa), gdy działalność ta ma znaczenie lokalne.