Art. 3. - Podatek wyrównawczy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1971.14.140 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1975 r.

Art.  3.

1. Osoby, o których mowa w art. 1 pkt 2, podlegają podatkowi wyrównawczemu, jeżeli suma przychodów stanowiących podstawę obliczenia podatku od wynagrodzeń, po dokonaniu doliczeń i odliczeń wymienionych w ust. 2, przekroczyła w roku podatkowym kwotę 96.000 zł. Przy ustalaniu obowiązku podatkowego i przy opodatkowaniu tych osób przychodów małżonków nie łączy się.

2. Przy ustalaniu obowiązku podatkowego w podatku wyrównawczym i przy opodatkowaniu tym podatkiem osób, o których mowa w art. 1 pkt 2:

1) do sumy przychodów stanowiących podstawę obliczenia podatku od wynagrodzeń dolicza się:

a) wszelkiego rodzaju stałe dodatki do wynagrodzeń wolne od podatku od wynagrodzeń na podstawie przepisów o tym podatku lub przepisów szczególnych,

b) u osób, które od wynagrodzeń z tytułu stosunku służbowego na podstawie przepisów szczególnych w ogóle nie opłacają podatku - sumę tych wynagrodzeń,

c) u osób, które osiągają przychody określone w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o podatku od wynagrodzeń (Dz. U. Nr 7, poz. 41, z 1956 r. Nr 44, poz. 201, z 1959 r. Nr 11, poz. 60 i z 1963 r. Nr 57, poz. 309) w kwocie przekraczającej 200.000 zł rocznie, część przychodu przekraczającego 200.000 zł zwolnioną od podatku od wynagrodzeń na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku od wynagrodzeń; jeżeli jednak przychód osiągany jest za pośrednictwem stowarzyszenia twórczego, z przychodu przekraczającego 200.000 zł odlicza się kwoty pobierane przez to stowarzyszenie z tytułu kosztów inkasa;

2) od sumy przychodów stanowiących podstawę obliczenia podatku od wynagrodzeń, po dokonaniu doliczeń wymienionych w pkt 1, odlicza się:

a) podatek od wynagrodzeń oraz składkę na cele emerytalne, należne od sumy wynagrodzeń podlegających opodatkowaniu w roku podatkowym,

b) kwoty wydatkowane w roku podatkowym na nabycie lokalu mieszkalnego od spółdzielni mieszkaniowej lub budowlano-mieszkaniowej bądź od Państwa, z tym jednak że kwoty wydatkowane na nabycie lokalu od członka spółdzielni nie podlegają odliczeniu,

c) kwoty wydatkowane w roku podatkowym na nabycie domu jednorodzinnego od Państwa lub na budowę domu jednorodzinnego, bezpośrednio albo za pośrednictwem spółdzielczego zrzeszenia budowy domów jednorodzinnych, z tym jednak że jeżeli wydatki na kupno lub budowę domu ponoszone są przez okres dłuższy niż rok, ogólna kwota odliczeń z tego tytułu nie może być wyższa niż 300.000 zł,

d) kwoty przekazane na cele o wysokiej użyteczności społecznej, które określi Minister Finansów;

3) ponadto u osób osiągających przychody określone w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o podatku od wynagrodzeń (Dz. U. z 1949 r. Nr 7, poz. 41, z 1956 r. Nr 44, poz. 201, z 1959 r. Nr 11, poz. 60 i z 1963 r. Nr 57, poz. 309) w przypadku gromadzenia tych przychodów na koncie bankowym:

a) dolicza się różnicę pomiędzy sumą początkową a sumą końcową wkładów, jeżeli stan wkładów na koniec roku podatkowego jest niższy od stanu na początek roku,

b) odlicza się różnicę pomiędzy sumą końcową a sumą początkową wkładów, jeżeli stan wkładów na koniec roku podatkowego jest wyższy od stanu na początek roku.

3. Na podstawie niniejszej ustawy prawo dokonywania odliczeń określonych w ust. 2 pkt 2 lit. b) i c) przysługuje podatnikowi tylko z tytułu nabycia jednego lokalu mieszkalnego bądź nabycia lub budowy jednego domu jednorodzinnego. Na równi z wydatkiem na nabycie mieszkania traktuje się wydatki z tytułu dopłaty za powiększenie metrażu przy wymianie mieszkań kwaterunkowych. W przypadkach gdy podatnik otrzymał kredyt bankowy na jakikolwiek cel, kwoty wydatkowane na nabycie lokalu mieszkalnego lub nabycie albo budowę domu jednorodzinnego zmniejsza się o sumę kredytu bankowego, a spłatę tego kredytu w poszczególnych latach podatkowych uważa się za kwoty wydatkowane w rozumieniu ust. 2 pkt 2 lit. b) i c).

4. Minister Finansów określi zasady i tryb przekazywania przychodów na konta bankowe w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 3.