Podatek wojskowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.33.202

Akt utracił moc

Wersja od: 14 maja 1926 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 31 marca 1926 r.

o podatku wojskowym.

Na zasadzie art. 80 ustawy z dnia 23 maja 1924 r. o powszechnym obowiązku służby wojskowej (Dz. U. R. P. № 61, poz. 609) zarządza się co następuje:

§ 1. Podatek wojskowy opłacają:

a) przeniesieni do rezerwy w myśl art. 56 ustawy z dnia 23 maja 1924 r. o powszechnym obowiązku służby wojskowej (Dz. U. R. P. № 61, poz. 609);

b) 1 uznani przy poborze za zdolnych do służby wojskowej tylko w pospolitem- ruszeniu z bronią lub bez broni (art. 35 c. i d. ustawy z dnia 23 maja 1924 r. (Dz. U R. P. № 61, poz. 609);

c) uznani przy poborze za zupełnie niezdolnych do służby wojskowej (art. 35 e. ustawy z dnia 23 maja 1924 r. (Dz. U. R. P. № 61, poz. 609).

§ 2. Z pośród wymienionych w § 1 od podatku wojskowego wolni są:

1) uznani przy poborze za zdolnych do służby i przeniesieni do rezerwy w myśl art. 56 ustawy oraz uznani za zdolnych do służby w pospolitem ruszeniu - tylko odnośnie do roku względnie lat, w którym względnie w których odbywali ćwiczenia wojskowe lub służbę wojskową w myśl art. 73 ustęp ostatni ustawy, względnie § 509 rozporządzenia wykonawczego (Dz. U. R. P. z 1925 r. № 37, poz. 252);

2) uznani przy poborze za zupełnie niezdolnych do służby wojskowej i niezdolni zarazem ani do pracy fizycznej, ani umysłowej, o ile nie osiągają dochodu podlegającego państwowemu podatkowi dochodowemu;

3) utrzymywani kosztem samorządu gminnego lub dobroczynności publicznej.

§ 3. Podatek wojskowy pobiera się:

a) w formie podatku zasadniczego,

b) w postaci dodatku do państwowego podatku dochodowego.

§ 4. Podatek wojskowy w formie określonej w § 3 lit. a. opłacają corocznie:

1) przeniesieni do rezerwy w myśl art. 56 ustawy z dnia 23 maja 1924 r. (Dz. U. R. P. № 61, poz. 609) - w wysokości 10 zł.;

2) uznani za zdolnych do służby w pospolitem ruszeniu z bronią (art. 35 c) ustawy z dnia 23 maja 1924 r. - Dz. U. R. P. № 61, poz. 609) - w wysokości 20 zł.;

3) uznani za zdolnych do służby w pospolitem ruszeniu bez broni (art. 35 d) ustawy z dnia 23 maja 1924 r. - Dz. U. R. P. № 61, poz. 609) - w wysokości 15 zł.;

4) uznani za zupełnie niezdolnych do służby wojskowej (art. 35 e) ustawy z dnia 23 maja 1924 r.- Dz. U. R. P. № 61, poz. 609) - w wysokości 10 zł.

§ 5. Podatkowi wojskowemu w postaci określonej w § 3 lit. b. podlegają tylko te osoby, wymienione w § 1, które są obowiązane do opłacania państwowego podatku dochodowego.

§ 6. Podatek wojskowy w postaci dodatku do państwowego podatku dochodowego od dochodu ze wszystkich źródeł z wyjątkiem uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracą, określa się według stawki przypadającej od tego rodzaju dochodu na odnośny rok podatkowy i wynosi:

1) dla osób przeniesionych do rezerwy (§ 4-punkt 1 niniejszego rozporządzenia) - 10% tej stawki;

2) dla osób zaliczonych do służby w pospolitem ruszeniu z bronią (§ 4 p. 2 niniejszego rozporządzenia) - 20% tej stawki;

3) dla osób zaliczonych do służby w pospolitem ruszeniu bez broni (§ 4 p. 3 niniejszego rozporządzenia) - 15% tej stawki;

4) dla osób zupełnie niezdolnych do - służby, wojskowej (§ 4 p. 4 niniejszego rozporządzenia) - 10°/0 tej stawki.

§ 7. Osoby, od których państwowy podatek dochodowy pobiera się w drodze potrącenia z uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę, opłacają podatek wojskowy w postaci dodatku do państwowego podatku dochodowego według skali następującej:

Przy rocznym dochodzie z wynagrodzeń:

						całorocznego wynagrodzenia
ponad	2.500	zł.	do	3.000	zł.	- 0,2%
"	3.000	"	"	5.000	"	- 0,3%
"	5.000	"	"	8.000	"	- 0,40/o
"	8.000	"	"	12.000	"	- 0,6%
"	12.000	"	"	20.000	"	- 0,8%
"	20,000	"	"	30.000	"	- 1%
"	30.000	"	"	50.000	"	- 1,4%
"	50.000	"	"	70.000	"	- 1,5%
"	70.000.	"	"	100.000	"	- 1,7%
"	100.000	"	"		"	- 2%.

§ 8. Za podstawę wymiaru dla wspomnianych osób przyjmuje się wysokość uposażeń, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę, otrzymanych w roku poprzedzającym rok podatkowy-zarówno w pieniądzach, jak i w naturze.

Wartość dochodu z tego rodzaju w naturze oblicza się według cen z dnia 1 stycznia tego roku, z którego dochód służy za podstawę wymiaru.

§ 9. Dla osób wymienionych w § 1 niniejszego rozporządzenia, które stawiły się do poboru we właściwym terminie, obowiązek opłacania podatku wojskowego rozpoczyna się z reguły:

1) odnośnie wymienionych w § 1 lit. a) - od 1 stycznia roku bezpośrednio następującego po przeniesieniu do rezerwy w myśl art. 56 ustawy z dnia 23 maja 1924 r.;

2) odnośnie wymienionych w § 1 lit. b) i c) od 1 stycznia roku bezpośrednio następującego po wydaniu orzeczenia przez komisję poborową.

Dla osób, które uchyliły się od obowiązku stawienia się do poboru we właściwym terminie, obowiązek opłacania podatku wojskowego rozpoczyna się od 1 stycznia roku bezpośrednio następującego po roku, w którym dana osoba ukończyła lat 21,

§ 10. Dla osób, o których mowa w § 9, obowiązek podatkowy gaśnie:

1) z powodu śmierci, powołania lub dobrowolnego wstąpienia do służby w wojsku stałem w czasie mobilizacji względnie dobrowolnego wstąpienia do służby w wojsku stałem w czasie pokoju na okres ustawą przewidziany;

2) dla osób wymienionych w § 9 p. 1 z końcem tego roku kalendarzowego, w którym ukończą 40 lat życia;

3) dla osób wymienionych w § 9 p. 2 z końcem tego roku kalendarzowego, w którym ukończą 50 lat życia.

§ 11. Obowiązek opłacania podatku wojskowego dotyczy poborowych, obowiązanych do stawienia się, do poboru począwszy od roku 1925.

§ 12. Ustalanie osób podlegających podatkowi wojskowemu należy do właściwych władz administracyjnych.

Wymiar i pobór podatku wojskowego uskuteczniają właściwe władze skarbowe w terminach, przewidzianych w działach I i III ustawy o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu ogłoszonem rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 30 kwietnia 1925 r. (Dz. U. R. P. № 58, poz. 411).

§ 13. Instrukcje, dotyczące przeprowadzenia wymiaru i poboru podatku wojskowego, wycia w drodze rozporządzenia Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych i Ministrem Spraw Wewnętrznych.

§ 14. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

¹ § 1 lit. b) zmieniona przez obwieszczenia z dnia 8 maja 1926 r. (Dz.U.26.48.291) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 maja 1926 r.