Art. 9. - Podatek od wynagrodzeń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.7.41

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1964 r.

Art.  9.

1. Podstawę obliczenia podatku stanowią wszystkie wynagrodzenia, wypłacane w danym okresie wypłaty.

2. Okresem wypłaty jest okres, za jaki płatnik powinien według umowy lub w braku umowy według przepisu prawa obliczać i wypłacać wynagrodzenie. Jeżeli jednak okres ten jest dłuższy niż miesięczny, za okres wypłaty przyjmuje się okres miesięczny.

3. Odmiennie od zasady, określonej w ust. 1, przy wynagrodzeniach, wypłacanych w okresie wypłaty, a przypadających za okresy przyszłe oraz przy premiach za wydajną pracę za co najmniej dwa jej okresy wypłaty, jak również przy tych wynagrodzeniach za okresy przeszłe, co do których nie nastąpiła żadna wypłata - podstawę obliczenia podatku przyjmuje się tak, jak gdyby wypłata nastąpiła we właściwych okresach wypłaty.

4. Jeżeli podatnik otrzymuje od tego samego płatnika wynagrodzenie za ustalony okres wypłaty, a ponadto wynagrodzenia o nieustalonym okresie wypłaty - podstawę obliczenia podatku stanowi suma wszystkich powyższych wynagrodzeń, wypłacona w ustalonym okresie wypłaty.

5. Za podstawę obliczenia podatku od wynagrodzeń, określonych w art. 4 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 2 i 3, lub od wynagrodzeń, dla których nie ustalono okresu wypłaty - przyjmuje się sumę wszystkich wynagrodzeń, wypłaconych w danym miesiącu.

6. Jeżeli podatnik otrzymuje od tego samego płatnika dwa lub więcej wynagrodzeń, płatnik obowiązany jest obliczyć i potrącić podatek, przyjmując za podstawę obliczenia łączną sumę wszystkich wynagrodzeń, otrzymanych w okresie wypłaty.

7. 3 Jeżeli podatnik otrzymuje wynagrodzenie od więcej niż jednego płatnika, podatek od wynagrodzenia otrzymanego od drugiego płatnika oblicza się według stopy procentowej właściwej dla wypłaconego wynagrodzenia ze zwyżką o 50%. Jeżeli jednak wynagrodzenie nie przekracza 770 zł miesięczne, 177 zł tygodniowo lub 31 zł dziennie, stopa procentowa podatku wynosi 5% bez względu na wysokość wynagrodzenia. Od wynagrodzenia otrzymanego od trzeciego i dalszych płatników podatek pobiera się ze zwyżką o 100%, a jeżeli wynagrodzenie nie przekracza kwot wymienionych w zdaniu poprzedzającym - według 7-procentowej stopy podatku bez względu na wysokość wynagrodzenia. Jeżeli suma tak obliczonego podatku od wynagrodzenia otrzymanego od drugiego i dalszych płatników oraz podatku od wynagrodzenia otrzymanego od pierwszego płatnika byłaby wyższa od kwoty podatku należnego od łącznej sumy wynagrodzeń według właściwej dla niej stopy podatku, podatek od wynagrodzenia otrzymanego od drugiego lub dalszych płatników może być na wniosek podatnika obliczony w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od łącznej sumy wynagrodzeń według właściwej dla niej stopy stopy podatku a podatkiem należnym od wynagrodzenia otrzymanego od pierwszego płatnika. Dla innych okresów wypłaty Minister Finansów określi w drodze rozporządzenia kwotę, do wysokości której ma zastosowanie stopa procentowa 5% lub 7%.

8. 4 W przypadku, określonym w ust. 7, podatnik uprawniony jest do pisemnego wskazania płatnikowi wynagrodzenia, od którego ma być pobierany podatek bez zwyżki lub jak od drugiego bądź trzeciego płatnika. Zmiana w tym względzie nie może nastąpić w ciągu danego roku kalendarzowego, chyba że wcześniej podatnik przestanie otrzymywać wynagrodzenie, od którego podatek był pobierany bez zwyżki. Upoważnia się Ministra Skarbu do czynienia także innych wyjątków od powyższej zasady.

9. 5 Płatnik obowiązany jest zażądać od podatnika pisemnego oświadczenia o pobieraniu lub niepobieraniu przez niego wynagrodzenia od innych płatników ze wskazaniem płatnika, od którego pobiera się podatek bez zwyżki lub jak od drugiego bądź trzeciego płatnika (ust. 8):

1) po raz pierwszy w ciągu siedmiu dni od ogłoszenia ustawy,

2) poza tym najpóźniej przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia.

W razie niezłożenia przewidzianego wyżej oświadczenia lub złożenia oświadczenia, nie zawierającego danych o innych płatnikach, którzy wypłacają wynagrodzenie, płatnik obliczy i pobierze podatek w wysokości określonej dla wynagrodzeń otrzymywanych od trzeciego lub dalszych płatników.

10. Podatnik obowiązany jest składać w ciągu siedmiu dni płatnikowi, uprawnionemu do pobierania podatku bez zwyżki w myśl ust. 8, pisemne oświadczenie o każdym nowym stosunku prawnym, z którego wynagrodzenie podlega podatkowi od wynagrodzeń na zasadzie art. 4 ust. 1 i 3.

11. Przepisy ust. 7-10 nie mają zastosowania do podatników, określonych w art. 4 ust. 2.

³ Art. 9 ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. (Dz.U.59.11.60) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 lutego 1959 r.

⁴ Art. 9 ust. 8 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. (Dz.U.59.11.60) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 lutego 1959 r.

⁵ Art. 9 ust. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. c) i lit. d) ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. (Dz.U.59.11.60) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 lutego 1959 r.