Podatek od towarów i usług z tytułu świadczenia usług międzynarodowego przewozu drogowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.40.461

Akt utracił moc
Wersja od: 7 maja 2001 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 30 kwietnia 2001 r.
w sprawie podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia usług międzynarodowego przewozu drogowego.

Na podstawie art. 5 ust. 5, art. 6 ust. 10 pkt 2 i art. 47 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100, z 2000 r. Nr 68, poz. 805 i Nr 105, poz. 1107 oraz z 2001 r. Nr 12, poz. 92 i Nr 39, poz. 459) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa:
1)
szczegółowe zasady ustalania i poboru podatku od towarów i usług, zwanego dalej "podatkiem", z tytułu świadczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usług międzynarodowego przewozu drogowego przez niektórych podatników, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym,
2)
moment powstania obowiązku podatkowego w zakresie, o którym mowa w pkt 1,
3)
zwolnienia od podatku z tytułu usług, o których mowa w pkt 1.
1.
Podatnicy, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, płacą podatek z tytułu świadczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usług międzynarodowego przewozu drogowego towarów:
1)
w części - według zasad określonych w ust. 2-7 - w urzędzie celnym,
2)
w pozostałej części - według zasad ogólnych określonych w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym oraz w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 oraz z 2000 r. Nr 25, poz. 304, Nr 72, poz. 843, Nr 91, poz. 1011 i Nr 121, poz. 1296)

- jeżeli przewóz ten jest wykonywany pojazdami zarejestrowanymi za granicą.

2.
Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do podatników, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, z tych krajów, które nie pobierają podatków lub opłat o podobnym charakterze od usług międzynarodowego przewozu drogowego wykonywanych pojazdami zarejestrowanymi w Rzeczypospolitej Polskiej.
3.
Kwotę podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się jako iloczyn stawki 22% oraz kwoty 45 zł, w zaokrągleniu do pełnych złotych.
4.
Podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może być również płacony za okresy tygodniowe, miesięczne lub roczne, jeżeli podatnik złoży takie oświadczenie w urzędzie celnym najpóźniej w dniu powstania po raz pierwszy obowiązku podatkowego. Kwotę podatku ustala się:
1)
za tydzień - jako iloczyn stawki 22% i kwoty 136 zł, w zaokrągleniu do pełnych złotych,
2)
za miesiąc - jako iloczyn stawki 22% i kwoty 454 zł, w zaokrągleniu do pełnych złotych,
3)
za rok - jako iloczyn stawki 22% i kwoty 4.545 zł, w zaokrągleniu do pełnych złotych.
5.
Organ celny wydaje dowód zapłaty podatku.
6.
Obowiązek podatkowy w zakresie podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powstaje z chwilą wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pojazdu, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku gdy pojazd wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez ładunku - z chwilą wyjazdu z tego terytorium z ładunkiem.
7.
Zwalnia się od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, usługi wykonywane:
1)
samochodami osobowymi i kempingowymi,
2)
samochodami służb specjalnych, w szczególności: straży pożarnej, pogotowia ratunkowego i technicznego, służby więziennej, a także samochodami urzędów celnych,
3)
samochodami przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych, pod warunkiem wzajemności, oraz misji specjalnych i organizacji międzynarodowych, korzystających z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych,
4)
pojazdami innymi niż wymienione w pkt 1-3, których dopuszczalna ładowność wraz z przyczepą nie przekracza 1.500 kg.
1.
Podatnicy, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, płacą podatek z tytułu świadczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usług międzynarodowego przewozu drogowego polegających na okazjonalnym przewozie osób autobusami zarejestrowanymi za granicą - według zasad określonych w ust. 2-6 - w urzędzie celnym.
2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do usług przewozu osób autobusami zarejestrowanymi w krajach, które nie pobierają podatków lub opłat o podobnym charakterze od przewozów osób autobusami zarejestrowanymi w Rzeczypospolitej Polskiej.
3.
Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
4.
Kwotę podatku ustala się od każdej z podróżujących osób jako iloczyn stawki 7% i kwoty 285 zł, w zaokrągleniu do pełnych złotych.
5.
Zwalnia się z obowiązku podatkowego usługi przewozu osób autobusami, które w czasie pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opuściły to terytorium w związku z realizacją programu turystycznego i tego samego dnia powróciły na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach tego samego pobytu.
6.
Przewoźnik składa organowi celnemu przyjmującemu zgłoszenie celne deklarację według ustalonego wzoru w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz deklaracji wraz z dowodem zapłaty podatku jest zwracany przewoźnikowi, który jest obowiązany zachować ten dokument do momentu wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Organ celny jest obowiązany do poboru podatków, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 i § 3 ust. 1, oraz ich wpłaty na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę urzędu celnego, za okresy pięciodniowe, w terminie siedmiu dni po upływie każdego okresu.
W zakresie ustalania i poboru podatku z tytułu świadczenia usług międzynarodowego przewozu drogowego, wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie stosuje się przepisów § 3-5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 oraz z 2000 r. Nr 25, poz. 304, Nr 72, poz. 843, Nr 91, poz. 1011 i Nr 121, poz. 1296).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 8 maja 2001 r.