Rozdział 4 - Przepisy szczególne - Podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.11.50

Akt utracił moc
Wersja od: 4 czerwca 2007 r.

Rozdział  4

Przepisy szczególne

1. 
Eksportem usług w rozumieniu ustawy są również:
1)
usługi transportu międzynarodowego,
2)
usługi zagranicznej turystyki przyjazdowej, świadczone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej lub osoby fizyczne mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że:
a)
turystyka ma charakter zorganizowany,
b) 323
 usługi świadczone są nierezydentom w rozumieniu prawa dewizowego,
3)
usługi świadczone w kraju, jeżeli są bezpośrednio związane z eksportem towarów, a z zawartych umów wynika, że wartość tych usług jest uwzględniona w cenie eksportowanego towaru,
4) 324
 usługi remontowe obiektów pływających, świadczone na rzecz nierezydentów w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, nie będących podatnikami podatku od towarów i usług,
5) 325
 usługi polegające na naprawie, uszlachetnianiu, przerobie lub przetwarzaniu towarów przywiezionych na polski obszar celny, które zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego, jeżeli towary te zostaną wywiezione za granicę zgodnie z warunkami określonymi w przepisach celnych.
2.  326
 Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, zakres usług wymienionych w ust. 1, warunki, jakie muszą spełniać podatnicy, aby świadczone przez nich usługi mogły być uznawane na równi z eksportem usług, oraz może wprowadzić odrębne zasady zwrotu różnicy podatku podmiotom świadczącym te usługi, uwzględniając w szczególności:
1)
założenia ustawy budżetowej, zwłaszcza dotyczące dochodów z tytułu podatku od towarów i usług,
2)
przebieg realizacji budżetu państwa,
3)
sytuację gospodarczą państwa,
4)
specyfikę wykonywania niektórych czynności oraz uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami.
1. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych może, w drodze rozporządzenia, zwolnić od podatku oraz od akcyzy organizacje międzynarodowe, które na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej prowadzą działalność w interesie publicznym i są zwolnione od analogicznych podatków w innych krajach.
2. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb zwrotu podatku oraz akcyzy przedstawicielstwom dyplomatycznym, urzędom konsularnym oraz członkom personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - o ile zwrot taki wynika z porozumień międzynarodowych lub zasady wzajemności.
1.  329
 W rozliczeniach należności za nabyte oleje napędowe do szybkoobrotowych silników z zapłonem samoczynnym (paliwo dieslowe - PKWiU 23.20.15-00.10) podatnicy podatku rolnego prowadzący działalność rolniczą będący właścicielami co najmniej jednego ciągnika rolniczego, zwani dalej "podatnikami podatku rolnego", mogą stosować bony paliwowe.
2. 
Bon paliwowy jest prawnym środkiem płatniczym do nabywania oleju napędowego uprawniającym sprzedawcę tego oleju do zwiększenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2, o kwotę odpowiadającą wartości nominalnej bonu paliwowego, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 40g. Przepisy art. 19 ust. 3 pkt 1 i ust. 3b stosuje się odpowiednio.
3. 
Za ciągnik rolniczy, o którym mowa w ust. 1, uważa się pojazd silnikowy skonstruowany do używania łącznie ze sprzętem do prac rolnych, leśnych lub ogrodniczych.
1. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych powierza wykonanie bonów paliwowych wyłącznie wytwórcy zapewniającemu bezpieczeństwo wytworzenia i przechowywania tych bonów. Wytwórca bonów paliwowych może je zbywać tylko ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych oraz wydawać bankom spółdzielczym określonym w akcie wykonawczym wydanym na podstawie art. 40c ust. 6.
2. 
Koszty wykonania bonów paliwowych są finansowane z budżetu państwa.
3. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, wzory bonów paliwowych oraz ich wartość nominalną.
4. 
W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw finansów publicznych określając wzory bonów paliwowych uwzględni rodzaje i sposób zabezpieczenia utrudniające fałszowanie bonów.
1. 
Bony paliwowe są wydawane podatnikom podatku rolnego przez banki spółdzielcze, z zachowaniem warunków określonych w art. 40d i 40e.
2. 
Bankom spółdzielczym przysługuje prowizja od każdego wydanego bonu paliwowego w wysokości 0,4% wartości nominalnej bonu.
3. 
Koszty prowizji, o której mowa w ust. 2, są finansowane z budżetu państwa.
4.  332
 Banki spółdzielcze sporządzają miesięczne sprawozdanie dotyczące ilości odebranych zaświadczeń i wartości wydanych bonów paliwowych. Sprawozdanie jest przesyłane do właściwych miejscowo izb celnych w terminie do dnia 10 każdego miesiąca.
5. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, sposób dystrybucji bonów paliwowych od wytwórcy do banków spółdzielczych.
6. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, określi, w drodze rozporządzenia, banki spółdzielcze właściwe do wydawania bonów paliwowych na terenie poszczególnych gmin oraz szczegółowy zakres sprawozdania, o którym mowa w ust. 4.
7. 
W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6, minister właściwy do spraw finansów publicznych określając właściwość banków spółdzielczych uwzględni miejsce zamieszkania (adres) podatnika podatku rolnego uprawnionego do otrzymania bonu paliwowego.
1. 
Banki spółdzielcze wydają bony paliwowe za okresy półroczne w terminach do 31 stycznia i do 31 lipca danego półrocza, na podstawie zaświadczenia, zwanego dalej "zaświadczeniem", wydanego przez wójta lub burmistrza (prezydenta miasta), podatnikowi podatku rolnego.
2.  334
 Organy wydające zaświadczenia są obowiązane do prowadzenia ewidencji wydanych zaświadczeń z uwzględnieniem wartości, jakiej dotyczą, i przesyłania miesięcznego sprawozdania zawierającego te dane do właściwych miejscowo izb celnych w terminie do dnia 10 każdego miesiąca.
3.  335
 Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności liczbę wydanych zaświadczeń oraz wartość bonów.
1. 
Zaświadczenie wydaje się na pisemny wniosek podatnika podatku rolnego.
2. 
Zaświadczenie powinno zawierać:
1)
oznaczenie organu wydającego zaświadczenie,
2)
imię i nazwisko (lub nazwę) podatnika podatku rolnego oraz jego adres,
3)
numer identyfikacji podatkowej lub numer PESEL podatnika podatku rolnego,
4)
numer dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość podatnika podatku rolnego, datę wydania tego dokumentu oraz nazwę organu, który wydał dokument, jeżeli osoba uprawniona do otrzymania zaświadczenia jest osobą fizyczną,
5)
potwierdzenie posiadania ciągnika rolniczego, o którym mowa w art. 40a ust. 1,
6)
określenie wartości bonów paliwowych, które mogą być wydane przez bank spółdzielczy podatnikowi podatku rolnego przedstawiającego zaświadczenie,
7)
określenie półrocza, którego zaświadczenie dotyczy,
8)
podpis z pieczątką imienną osoby wystawiającej zaświadczenie oraz pieczęć okrągłą organu wystawiającego zaświadczenie.
3. 
Zaświadczenie nie może być wydane, jeżeli wnioskodawca ma zaległości podatkowe w podatku rolnym.
4. 
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, oraz zaświadczenie nie podlegają opłacie skarbowej.
5.  337
 Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając zakres informacji określonych w tym przepisie.
1. 
Maksymalną wartość bonów paliwowych, należnych podatnikowi za okres półroczny, określa się jako iloczyn powierzchni użytków rolnych w gospodarstwie rolnym oraz kwoty podatku akcyzowego od oleju napędowego o zawartości siarki powyżej 0,05% do 0,2% włącznie.
2. 
Do obliczenia wartości bonów paliwowych, o której mowa w ust. 1, przyjmuje się:
1)
powierzchnię użytków rolnych określoną w ewidencji gruntów rolnych według stanu na pierwszy dzień półrocza, którego zaświadczenie dotyczy, z wyłączeniem gruntów klasy VIRZ i VIPsZ, gruntów zajętych na prowadzenie innej działalności gospodarczej niż działalność rolnicza oraz użytków rolnych, na których zaprzestano produkcji rolnej w rozumieniu przepisów o podatku rolnym,
2)
stawkę podatku akcyzowego od oleju napędowego o zawartości siarki powyżej 0,05% do 0,2% włącznie obowiązującą w pierwszym dniu półrocza, którego zaświadczenie dotyczy.
3. 
Wartość bonu paliwowego, o której mowa w ust. 1, jest zaokrąglana do pełnych dziesiątek złotych, przy czym końcówki o wartości poniżej 5 złotych pomija się, a końcówki o wartości 5 złotych i wyższej zaokrągla się do 10 złotych.
4. 
Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, w każdym roku wartość bonów paliwowych przypadających na 1 ha użytków rolnych, uwzględniając założenia ustawy budżetowej na dany rok oraz obowiązującą stawkę podatku akcyzowego od oleju napędowego o zawartości siarki powyżej 0,05% do 0,2% włącznie.
1. 
Sprzedawca oleju napędowego jest obowiązany do skasowania bonu paliwowego otrzymanego od nabywcy tego oleju bezpośrednio po dokonaniu sprzedaży.
2. 
Skasowanie bonu paliwowego następuje przez przystawienie na bonie paliwowym pieczęci kasującej, pieczątki sprzedawcy oraz przedziurkowanie bonu.
3. 
Sprzedawca oleju napędowego jest obowiązany przechowywać skasowane bony paliwowe przez okres 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło skasowanie bonu paliwowego.
4. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór pieczęci kasującej bon paliwowy.
5. 
Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględni warunki techniczne wynikające z wzoru bonu paliwowego, tak aby jego skasowanie było ostateczne.
6. 
Nieskasowanie lub nieprawidłowe skasowanie bonu nie daje sprzedawcy uprawnień, o których mowa w art. 40a ust. 2.
1. 
Przerobione, podrobione lub budzące wątpliwości co do autentyczności bony paliwowe podlegają zatrzymaniu przez sprzedawcę oleju napędowego.
2.  341
 Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb postępowania przy zatrzymaniu bonów paliwowych, o których mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności zasady postępowania przy zatrzymywaniu fałszywych znaków pieniężnych.
323 Art. 39 ust. 1 pkt 2 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 19 lit. a) ustawy z dnia 20 listopada 1999 r. (Dz.U.99.95.1100) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2000 r.
324 Art. 39 ust. 1 pkt 4:

- dodany przez art. 1 pkt 24 lit. b) ustawy z dnia 9 grudnia 1993 r. (Dz.U.93.129.599) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1994 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 19 lit. b) ustawy z dnia 20 listopada 1999 r. (Dz.U.99.95.1100) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2000 r.

325 Art. 39 ust. 1 pkt 5:

- dodany przez art. 1 pkt 24 lit. b) ustawy z dnia 9 grudnia 1993 r. (Dz.U.93.129.599) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1994 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 31 lipca 1997 r. (Dz.U.97.111.722) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1998 r.

326 Art. 39 ust. 2:

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 maja 1999 r. (Dz.U.99.57.596) zmieniającej nin. ustawę z dniem 30 czerwca 1999 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 2002 r. (Dz.U.02.19.185) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 marca 2002 r.

327 Art. 40 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 20 maja 1999 r. (Dz.U.99.57.596) zmieniającej nin. ustawę z dniem 30 czerwca 1999 r.
328 Art. 40a dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz.U.01.56.580) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2001 r.
329 Art. 40a ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 4 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.213.1803) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2003 r.
330 Art. 40b dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz.U.01.56.580) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2001 r.
331 Art. 40c dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz.U.01.56.580) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2001 r.
332 Art. 40c ust. 4 zmieniony przez art. 11 pkt 22 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U.03.137.1302) z dniem 1 września 2003 r.
333 Art. 40d dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz.U.01.56.580) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2001 r.
334 Art. 40d ust. 2 zmieniony przez art. 11 pkt 22 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U.03.137.1302) z dniem 1 września 2003 r.
335 Art. 40d ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 35 ustawy z dnia 15 lutego 2002 r. (Dz.U.02.19.185) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 marca 2002 r.
336 Art. 40e dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz.U.01.56.580) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2001 r.
337 Art. 40e ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 36 ustawy z dnia 15 lutego 2002 r. (Dz.U.02.19.185) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 marca 2002 r.
338 Art. 40f dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz.U.01.56.580) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2001 r.
339 Art. 40g dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz.U.01.56.580) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2001 r.
340 Art. 40h dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz.U.01.56.580) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2001 r.
341 Art. 40h ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 37 ustawy z dnia 15 lutego 2002 r. (Dz.U.02.19.185) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 marca 2002 r.