Podatek od skrzynek depozytowych (safes).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.50.305

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1923 r.

USTAWA

z dnia 8 czerwca 1920 r.

o podatku od skrzynek depozytowych (safes).

Art.  1.

Od 1 lipca roku 1920 wprowadza się podatek od skrzynek depozytowych.

Art.  2.

Opodatkowaniu podlegają wszelkie instytucje kredytowe i domy bankowe oraz wogóle wszystkie osoby prawne i fizyczne, które odnajmują skrzynki depozytowe.

Art.  3.

Podstawę do wymiaru podatku stanowi ilość przeznaczonych do odnajmu skrzynek depozytowych i ich rozmiar wedle stanu z dniem 1 stycznia każdego roku kalendarzowego.

Art.  4. ¹

Stawka podatkowa od jednej skrzynki depozytowej rocznie wynosi:

a) do 10.000 cm.³ objętości 6.000 mk.

b) ponad 10.000 do 20.000cm.³ objętości 25.000

c) ponad 20.000 cm.³ objętości 50.000.

Art.  5. ²

Instytucje i osoby, obowiązane do opłacenia podatku w myśl art. 1, powinny przed 31 stycznia każdego roku obliczyć stawki podatkowe, przypadające w myśl poprzedniego artykułu od ilości i rozmiaru przeznaczonych do odnajmu skrzynek depozytowych i w tym samym terminie wnieść do kasy skarbowej łączną sumę rocznego podatku.

Podatek, przypadający za czas od 1 lipca do końca grudnia 1920 r. w normie półrocznej obliczyć należy według stanu z dniem 1 lipca 1920 roku i wnieść do kasy skarbowej w ciągu jednego miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Podatek, w terminie nie uiszczony, uważa się za zaległość. Od zaległych sum podatku od skrzynek depozytowych pobiera się kary za zwłokę w wysokości 10% miesięcznie. Zaległy podatek ściąga Się przymusowo wraz z karami za zwłokę i kosztami egzekucyjnemi.

Art.  6.

W ciągu ośmiu dni po upływie terminów, oznaczonych w poprzednim artykule, płatnicy obowiązani są złożyć władzy skarbowej pierwszej instancji wykaz, zawierający ilość przeznaczonych do odnajmu skrzynek depozytowych i ich wymiary tudzież cyfrowe obliczenie przypadającego podatku.

Art.  7.

Władza skarbowa sprawdza dane zawarte w wykazie i w razie wątpliwości co do prawidłowości obliczenia podatku deleguje swego urzędnika do sprawdzenia właściwych danych na miejscu.

Płatnicy obowiązani są na żądanie delegata władzy skarbowej zezwolić na obejrzenie oddziału skrzynek depozytowych i sprawdzenie danych zawartych w wykazie.

O obejrzeniu i sprawdzeniu spisuje się protokuł w obecności płatnika lub jego zastępcy.

Art.  8. ³

Jeżeli po sprawdzeniu wykazu okaże się, że podatek obliczono i zapłacono w kwocie niższej od przepisanej niniejszą ustawą, władza skarbowa wzywa piśmiennie płatnika, aby dodatkową kwotę podatku, powiększoną pięciokrotnie, wpłacił do kasy skarbowej w ciągu czternastu dni od dnia doręczenia wezwania.

Dodatkowy podatek, nie uiszczony w tym terminie, uważa się za zaległość. Od zaległych sum podatku od skrzynek depozytowych pobiera się kary za zwlokę w wysokości 10% miesięcznie. Zaległy podatek ściąga się. przymusowo wraz z karami za zwłoką i kosztami egzekucyjnemi.

Art.  9.

Przeciwko postanowieniu o ściągnięciu podatku dodatkowego płatnikowi służy prawo odwołania się do władzy skarbowej drugiej instancji w terminie czterotygodniowym, licząc od dnia następnego po doręczeniu odnośnego wezwania. Władza ta rozstrzyga ostatecznie.

Odwołanie się nie wstrzymuje obowiązku zapłacenia podatku dodatkowego.

Art.  10.

Gdy oddział skrzynek depozytowych otworzono w ciągu roku podatkowego, obowiązek podatkowy rozpoczyna się od najbliższego następującego po otwarciu ćwierćrocza kalendarzowego.

W tym wypadku należy z podatku, przypadającego na cały rok, zapłacić tylko tę część, jaka wypadnie stosunkowo za ten krótszy okres czasu.

Podatek, przypadający za ten okres czasu, należy przy zastosowaniu postanowień art. 6 wpłacić w ciągu pierwszego miesiąca tego ćwierćrocza, od którego rozpoczął się obowiązek podatkowy.

Art.  11. ⁴

Za niezłożenie wykazu, wymienionego w art. 6 niniejszej ustawy, w przepisanym terminie, władza skarbowa pierwszej instancji ma prawo wymierzyć grzywnę do wysokości 1.000.000 mk. Grzywna ta może być powtarzana.

Art.  12.

Przeciwko orzeczeniu każdemu płatnikowi służy prawo odwołania się do władzy skarbowej drugiej instancji, która rozstrzyga sprawę ostatecznie.

Termin do złożenia odwołania, które składa się u właściwej władzy skarbowej pierwszej instancji, wynosi 8 dni od doręczenia orzeczenia karnego.

Art.  13.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Skarbu.

¹ Art. 4 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 1 maja 1923 r. (Dz.U.23.54.377) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 1923 r.

² Art. 5 zmieniony przez art. 2 ustawy z dnia 1 maja 1923 r. (Dz.U.23.54.377) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 1923 r.

³ Art. 8 zmieniony przez art. 3 ustawy z dnia 1 maja 1923 r. (Dz.U.23.54.377) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 1923 r.

⁴ Art. 11 zmieniony przez art. 4 ustawy z dnia 1 maja 1923 r. (Dz.U.23.54.377) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 1923 r.