Art. 12. - Podatek obrotowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.49.449

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1967 r.

Art.  12.

1. U komisanta przy czynnościach komisowej sprzedaży obrotem jest suma należnej prowizji oraz innych wynagrodzeń za wykonane usługi, jeżeli komisant:

1) działa na rachunek osób opłacających podatek w myśl obowiązujących przepisów o podatku obrotowym z tytułu sprzedaży towarów będących przedmiotem komisu;

2) prowadzi prawidłowe księgi handlowe i udowodni stosunek komisu umową pisemną lub korespondencją;

3) nie otrzymuje dla siebie różnicy między ceną istotnie osiągniętą a ceną sprzedażną ustaloną w umowie komisu albo części tej różnicy niezależnie od umówionego wynagrodzenia komisowego, bądź zamiast tego wynagrodzenia;

4) sprzedaje towar w stanie nieprzerobionym.

2. Jeżeli którykolwiek z wymienionych w ust. 1 warunków nie zachodzi, uważa się za obrót całkowitą sumę odpłaty, jaka przypadłaby komisantowi, gdyby działał na rachunek własny.

3. Nie wymaga się warunku określonego w ust. 1 pkt 1), jeżeli komisant działa na rachunek osób trzecich, przy sprzedaży tych produktów rolnych oraz surowców i półwyrobów, niezbędnych dla rolnictwa lub przemysłu krajowego, których wykaz ustali Minister Finansów w porozumieniu z właściwymi ministrami. Nie wymaga się również warunku określonego w ust. 1 pkt 4 w przypadku uboju zwierzęcia przy komisowej sprzedaży mięsa.

4. Ministrowi Finansów służy prawo uznania sumy należnej prowizji oraz innych wynagrodzeń za wykonane usługi za obrót, mimo nieprowadzenia przez komisanta ksiąg handlowych, jeżeli stosunek komisowy i obrót wynikają z prawidłowo prowadzonych ksiąg handlowych komitenta.

5. U komisanta - przy czynnościach komisowego zakupu - obrotem jest całkowita suma odpłaty, jaka przypadłaby komisantowi, gdyby działał na rachunek własny.

6. Przy czynnościach wszelkiego rodzaju pośrednictwa obrotem jest prowizja i inne wynagrodzenia za wykonane usługi. Jeżeli jednak pośrednik posiada towar lub nim dysponuje, obrotem jest całkowita suma odpłaty, jaka by mu przypadła, gdyby działał we własnym imieniu i na własny rachunek. Przepisu zdania poprzedzającego nie stosuje się do ajentów działających w imieniu i na rzecz podmiotów gospodarki uspołecznionej.

7. U ekspedytora obrót stanowią wszelkie wynagrodzenia należne za świadczenia, wykonywane w granicach zawartych przez niego umów ekspedycji, z odliczeniem wyłożonych przez ekspedytora w imieniu i na rachunek zleceniodawcy i należycie udowodnionych kosztów, związanych z wykonywaniem umowy ekspedycji, jak np. kosztów przewozu obcymi środkami przewozowymi, wydatków na opłacenie należności celnych, ubezpieczenia itp., jeżeli w myśl umowy ekspedytor obowiązany jest wyliczyć się wobec zleceniodawcy z wysokości rzeczywiście poniesionych wydatków i kosztów.