Część 4 - UISZCZANIE PODATKU. - Podatek majątkowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.94.746

Akt utracił moc
Wersja od: 6 grudnia 1930 r.

CZĘŚĆ  IV.

UISZCZANIE PODATKU.

Terminy płatności.

Terminy płatności rat podatku majątkowego (art. 1 i 9) przypadają: pierwszej raty w czasie od 15 kwietnia do 15 maja 1924 r., drugiej - w listopadzie 1924 r., pozostałych zaś czterech rat- w czerwcu i grudniu drugiego i trzeciego roku okresu wymiarowego (art. 1).

Wyrównanie rat.

Od płatnych rat wymierzonego podatku (art. 40, 41 i 43) potrąca się kwoty zapłaconej zaliczki (art. 31 i 32).

O ile kwora zaliczki przewyższa płatne już raty podatku, to nadwyżką zalicza się na następne z kolei raty.

Jeżeli rata wymierzonego podatku jest wyższa od zaliczki (art. 31), to-nie naruszając postanowień art. 65-różnicę należy uiścić do dni 30 pod oręczeniu nakazu z doliczeniem l°/o w stosunku miesięcznym za każdy miesiąc zwłoki, licząc od dnia terminu płatności zaliczki do dnia doręczenia nakazu.

Płatne już raty podatku, wymierzonego płatnikom, którym nie obliczono zaliczki (art. 32 część druga), winny być uiszczone do 30 dni po doręczeniu nakazu płatniczego; kary za zwłokę zostaną jednak policzone od ustawowych terminów płatności (art. 49),

Zmiany w wymiarze podatku.

Zmiany, zachodzące w ciągu okresu wymiarowego w wartości majątku, nie wpływają na zmianę uskutecznionego wymiaru podatku majątkowego.

Jeżeli wskutek pożaru, powodzi lub innych nadzwyczajnych wydarzeń nastąpi całkowite zniszczenie majątku, albo jeżeli wartość majątku z powodu przytoczonych okoliczności ulegnie zmniejszeniu przynajmniej o 1/s, wtedy na prośbą płatnika, wniesioną w przeciągu 60 dni po wypadki;, który spowodował zniszczenie majątku, umorzy podatek izba skarbowa całkowicie lub częściowo, stosownie do stopnia zniszczenia majątku.

Osoby, które przy ogólnym wymiarze podatku opuszczono, lub które przy pierwotnym wymiarze niewłaściwie uwolniono od podatku, albo co do których wymiar wskutek później ujawnionych okoliczności okaże się za niski - mają być dodatkowo pociągnięte do podatku za cały okres wymiarowy.

Prawo wymiaru podatku dla tych osób ulega Jednak przedawnieniu z koncern roku 1933.

Termin uiszczenia podatku przez płatników, o których mowa w niniejszym artykule, wyznacza cię na 30 dni, licząc od dnia następnego po doręczeniu nakazu płatniczego. Jeżeli jednak zwłoka w wymiarze podatku nastąpiła z winy płatnika, to kary za zwłokę liczyć się będą od ustawowych terminów płatności (art. 49).

Odpowiedzialność za podatek.

W razie śmierci płatnika odpowiedzialność za należność podatkową obciąża masę spadkową w całości, względnie spadkobierców, w stosunku do udziału każdego z nich w spadku.

W razie niemożności ściągnięcia podatku od głowy rodziny, każdy z jej członków, którego majątek doliczono w mysi części pierwszej art. 6 do majątku płatnika, jest odpowiedzialny za tę część podatku, która przypada stosunkowo na jego majątek.

Zabezpieczenie podatku.

Suma, należna Skarbowi od każdego płatnika z tytułu podatku majątkowego, korzysta z ustawowego pierwszeństwa zaspokojenia z całego majątku ruchomego płatnika przed wszystkiemi przywilejami i obciążeniami.

W razie uzasadnionej obawy usunięcia majątku, z pod opodatkowania, względnie egzekucji, suma ta może być zabezpieczona na ruchomym majątku płatnika nawet przed upływem ustawowych terminów płatności (art. 49).

 Suma podatku majątkowego, przypadająca od płatnika, korzysta również z ustawowego pierwszeństwa zaspokojenia z całego majątku nieruchomego tegoż płatnika przed wszystkiemi przywilejami i obciążeniami hipotecznemi, z wyjątkiem należnych Skarbowi podatków oraz z wyjątkiem pożyczek amortyzacyjnych, zaciągniętych w tych instytucjach kredytowych, których zobowiązania posiadają - w myśl obowiązujacych przepisów - bezpieczeństwo prawne (pupilarne).

Formy uiszczenia podatku.

Podatek majątkowy, obliczony we frankach złotych (art. 9), może być wpłacony:

a) markami według kursu franka złotego w dniu zapłaty, oklejanego przez Ministra Skarbu. na każde 13 dni;

b) walutami obcemi, których gatunek i kurs przeliczenia ustali Minister Skarbu;

w razie udowodnionej niemożności zapłacenia podatku majątkowego w całości lub w części gotówką, podatek może być wpłacony:

c) listami zastawnemi krajowych instytucji kredytu długoterminowego, opiewającemi na franki złote lub inne waluty, których kurs, zapewniający wpływ równowartości wymierzonej kwoty podatku majątkowego we frankach złotych, i których rodzaj określi Minister Skarbu;

d) obligacjami pierwszeństwa, przewidzianemi w art. 60.

Płatnik podatku majątkowego może - na pokrycie tegoż podatku - za wiedzą władzy podatkowej pierwszej instancji, zaciągnąć, bez względu na istniejące ustawowe lub umowne zakazy obciążenia, pożyczkę i zabezpieczyć ją na swej nieruchomości, pod warunkiem, że cała suma pożyczki będzie wniesiona do kasy skarbowej na rachunek podatku.

Pożyczka ta korzysta z pierwszeństwa, określonego w art. 57.

O ile pożyczka zaciągnięta będzie w opiewających na franki złote lub inne waluty listach zastawnych krajowych instytucji kredytu długoterminowego (art. 58 lii. c), listy te będą przyjęte na poczet należności podatku majątkowego.

Spółki akcyjne oraz komandytowo-akcyjne mogą za zgodą Ministra Skarbu wypuścić obligacje pierwszeństwa, opiewające na franki złote, lub inne waluty, spłacalne w okresie dziesięcioletnim, na sumą potrzebną do zapłacenia należnego od tych spółek podatku majątkowego, pod warunkiem, że papiery te będą wniesione do kasy skarbowej.

Obligacjom tym przysługiwać będą również przywileje pierwszeństwa, określone w art. 56 i 57.

Bliższe w tym względzie przepisy, a w szczególności przepisy, zapewniające wpływ równowartości wymierzonej kwoty podatku majątkowego we frankach złotych, wyda Minister Skarbu w drodze rozporządzenia.

Zaległości i egzekucja.

Kwoty podatku majątkowego, nie uiszczone w terminach płatności (art. 32 i 49), stają się zaległością, która będzie ściągnięta przymusowo wraz z karami za zwłokę w wysokości 1% miesięcznie oraz kosztami egzekcucyjnemi, określonemi w ustawie z dnia 9 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 31, poz. 189) o karach za zwłokę oraz o kosztach egzekucyjnych.

W celu ściągnięcia podatku majątkowego Minister Skarbu może, bez względu na istniejące ustawowe lub umowne zakazy obciążania, zaciągnąć w krajowych instytucjach kredytowych, niezależnie od zgody właściciela nieruchomości, w jego zastępstwie i na jego rachunek pożyczkę w listach zastawnych, opiewających na franki złote, na pokrycie sumy podatku majątkowego, przypadającej od danego płatnika, oraz kosztów zaciągnięcia tejże pożyczki.

Wspomniane jednak koszty nie mogą przekraczać 10% sumy podatku majątkowego.

Zaciągniętej pożyczce, zarówno jak procentom od niej i kosztom tranzakcji służy pierwszeństwo, wskazane w art. 57.

W celu umożliwienia płatnikom zapłacenia podatku majątkowego w trybie, określonym w art. 58 lit. c), jakoteż w celu ściągnięcia podatku w sposób, wskazany w art. 62-Minister Skarbu władny jest zatwierdzić zmiany postanowień statutów instytucji kredytowych, o ile dotyczą warunków udzielania pożyczek.

Również władny jest Minister Skarbu dla celów, określonych w poprzedniej części niniejszego artykułu, utworzyć oddzielną instytucję kredytu długoterminowego z prawem wydawania pożyczek w listach zastawnych, opiewających na franki złote, oraz zatwierdzić w drodze rozporządzenia jej statut, a w szczególności warunki emisji listów zastawnych i plan Ich umorzenia.

Minister Skarbu władny jest sprzedawać, zastawiać i zamieniać obligacja pierwszeństwa (art. 60) oraz listy zastawne (art. 59 i 62), otrzymane na poczet podatku majątkowego.

Ulgi.

Płatnikom, którzy w najbliższym terminie płatności po doręczeniu nakazu płatniczego uiszczą w gotówce zgóry cały przypadający od nich podatek, po uwzględnieniu zapłaconych rat zaliczki (art. 32), przyznaje się zniżkę w wysokości 10% należności podatkowej, płatnej po doręczeniu nakazu płatniczego, płatnikom zaś, którzy uiszczą na powyższych zasadach podatek zgodnie z p. c) i d) art. 58, przyznaje się zniżkę w wysokości 5% całej należności podatkowej.

Dyrektorowie izb skarbowych władni są udzielać odroczenia zapłaty podatku majątkowego właścicielom nieruchomości miejskich, do których stosuje się ustawa o ochronie lokatorów, a których jedynem źródłem dochodu są te nieruchomości, względnie także uposażenie służbowe, praca najemna lub emerytura. W innych, na wyjątkowe uwzględnienie zasługujących wypadkach, może udzielić odroczenia zapłaty Minister Skarbu.

Odroczenia będą udzielane na prośbę płatników bez doliczenia kar za zwłokę.

Odroczonym kwotom podatku przysługiwać będzie przywilej pierwszeństwa, przewidziany w art. 57.

Przepisy poprzednich części niniejszego artykułu nie dotyczą tych płatników, którzy nabyli nieruchomości miejskie tytułem odpłatnym po dniu 1 stycznia 1919 r.

W razie sprzedaży nieruchomości odroczenie ustaje i należność podatku majątkowego płatna jest przy sporządzeniu kontraktu kupna-sprzedaży pod rygorem nieważności aktu.

 Płatnikom, uprawnionym do korzystania ze sposobów zapłacenia podatku majątkowego, określonych w art. 59 cześć trzecia i art. 60, może dyrektor izby skarbowej odroczyć, bez policzenia kar za zwłokę, terminy płatności podatku (art. 32 i 49) na okres czasu, niezbędny dla przeprowadzenia formalności, połączonych z zaciągnięciem pożyczki w listach zastawnych, względnie wypuszczeniem obligacji pierwszeństwa.

Ministrowi Skarbu służy prawo odraczania, względnie przesuwania wszystkich terminów, w niniejszej ustawie wyznaczonych, z wyjątkiem terminów, oznaczonych w art. 1, 7, 32 i 49.

Upoważnia się Ministra Skarbu do umarzania podatku majątkowego w wypadkach stwierdzonej nieściągalności.

Uprawnienie to może Minister Skarbu przelać na podległe władze skarbowe.

Minister Skarbu jest władny udzielić częściowego lub zupełnego uwolnienia od podatku ze względu na zobowiązania międzynarodowe. Również przysługuje Ministrowi Skarbu prawo stosowania zarządzeń odwetowych.

4 Art. 57 zmieniony przez art. 1 rozp. z mocą ustawy z dnia 3 grudnia 1930 r. (Dz.U.30.86.660) zmieniającego nin. ustawę z dniem 6 grudnia 1930 r.
5 Art. 67 zmieniony przez art. 2 rozp. z mocą ustawy z dnia 3 grudnia 1930 r. (Dz.U.30.86.660) zmieniającego nin. ustawę z dniem 6 grudnia 1930 r.