Art. 7. - Podatek gruntowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.2.12 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 14 stycznia 1966 r.

Art.  7.

1. Przychód szacunkowy gospodarstwa rolnego ustala się przez podsumowanie iloczynów uzyskanych z pomnożenia liczby hektarów gospodarstwa w każdej klasie gruntów i dla każdego rodzaju użytków z osobna przez normę przeciętnego przychodu szacunkowego z 1 ha użytków rolnych, właściwą dla danej klasy gruntów, rodzaju użytków oraz miejsca położenia gruntów w obrębie strefy ekonomicznej i okręgu gospodarczego.

2. Norma przeciętnego przychodu szacunkowego z 1 ha użytków rolnych wyraża określony w złotych ogół pożytków przypadających średnio na 1 ha gruntów w zależności od ich klasy i rodzaju użytków oraz miejsca położenia w strefie ekonomicznej i w okręgu gospodarczym, a uzyskanych z eksploatacji gospodarstwa rolnego nie wyłączając pożytków z działów specjalnych, jeżeli działy te nie przekraczają rozmiarów powszechnie przyjętych w tego rodzaju gospodarstwie rolnym.

3. W celu ustalenia norm przeciętnego przychodu szacunkowego z 1 ha gruntów obszar całego Państwa dzieli się na okręgi gospodarcze, każdy okręg zaś na strefy ekonomiczne (wielkomiejska lub miejska, podmiejska, wiejska i wiejska oddalona); użytki rolne dzielą się na cztery rodzaje (grunty orne, łąki, pastwiska i lasy), a grunty orne, łąki i pastwiska - na sześć klas gruntów.

4. Rada Ministrów w drodze rozporządzenia:

1) zalicza każdy powiat do jednego z okręgów gospodarczych;

2) ustala wyrażoną w złotych normę przeciętnego przychodu szacunkowego z 1 ha gruntów w zależności od ich klasy rodzaju oraz strefy ekonomicznej i okręgu gospodarczego

5. Minister Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Finansów określi w drodze rozporządzenia zasady oraz tryb zaliczania miejscowości do stref ekonomicznych, biorąc pod uwagę odległość od rynku zbytu, gęstość zaludnienia, uprzemysłowienie miejscowości oraz sieć komunikacyjną.

6. Dla określenia obszaru i klasy gruntów miarodajne są dane objęte ewidencją gruntów i budynków, założoną na podstawie przepisów dekretu z dnia 2 lutego 1955 r. o ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 6, poz. 32), a w braku tej ewidencji - wyniki szacunkowej klasyfikacji gruntów, ustalone przez właściwe organy administracji rolnej. Na terenach, gdzie gleboznawcza klasyfikacja gruntów nie została przeprowadzona, a szacunkowa klasyfikacja gruntów jest oczywiście wyższa od faktycznej jakości gleby, dla określenia obszaru i klasy gruntów miarodajne są ustalenia dokonane w myśl szczególnych przepisów przez właściwe organy administracji rolnej, objęte tymczasowymi rejestrami gospodarstw; do czasu dokonania tych ustaleń i objęcia ich tymczasowymi rejestrami gospodarstw prezydia wojewódzkich rad narodowych mogą - po porozumieniu się z Ministrem Finansów - obniżyć odpowiednio podatek dla poszczególnych miejscowości, nie więcej jednak niż o 30%.

7. Przy ustalaniu liczby hektarów gospodarstwa rolnego dla celów opodatkowania bierze się pod uwagę ogólny obszar gruntów zarówno zagospodarowanych, jak i nie zagospodarowanych, z wyłączeniem gruntów, zwolnionych od podatku na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 1-4.

Przychody z działów specjalnych, wód zamkniętych i z innych źródeł.