Art. 10. - Podatek gruntowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.2.12 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 14 stycznia 1966 r.
Art.  10.
1.
Podatek oblicza się od podstawy opodatkowania (art. 6) przez zastosowanie ruchomej bądź stałej stawki podatkowej.
2.
Rada Ministrów ustala w drodze rozporządzenia:
1)
ruchome stawki podatkowe w granicach do 40% podstawy opodatkowania dla poszczególnych grup indywidualnych gospodarstw rolnych; stawki te mogą być jednolite w całym Państwie bądź różne na poszczególnych jego obszarach;
2)
stałe stawki podatkowe w granicach do 10% podstawy opodatkowania dla gospodarstw rolnych, posiadanych przez:
a)
instytucje publiczno-prawne, organizacje społeczne i zawodowe oraz osoby prawne, których dochód zgodnie ze statutem jest obracany w całości na cele ogólnej użyteczności, naukowe, oświatowe, kulturalne, sportowe i dobroczynne,
b)
prawnie uznane związki wyznaniowe i ich instytucje, zakony i kongregacje zakonne oraz stowarzyszenia religijne, których dochód zgodnie ze statutem jest obracany w całości na cele kultu religijnego, oświatowe, dobroczynne i opieki społecznej,
c)
rolnicze spółdzielnie produkcyjne,
d)
zakłady wychowawcze, działające na podstawie przepisów o prywatnych szkołach oraz zakładach naukowych i wychowaczych, jak również zakłady opiekuńcze i sierocińce, utrzymywane przez stowarzyszenia i związki oraz instytucje i zakłady - jeżeli podlegają państwowemu nadzorowi i kontroli,
e)
osoby fizyczne i prawne co do gruntów, o które w drodze regulacji pomniejszono gospodarstwa nadane im na podstawie dekretów z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej i z dnia 6 września 1946 r. o ustroju rolnym i osadnictwie na obszarze Ziem Odzyskanych i b. wolnego m. Gdańska, jeżeli grunty te pozostawały w użytkowaniu tych osób,
f)
zespoły wypasowe owiec, zorganizowane na podstawie regulaminu, potwierdzonego przez Ministerstwo Rolnictwa, którym właściwe organy prezydiów rad narodowych wydzierżawiły będące w ich zarządzie grunty (pastwiska), wchodzące w skład Państwowego Funduszu Ziemi,
g)
osoby fizyczne co do gruntów, stanowiących współwłasność, a użytkowanych jako hale wypasowe,
h)
wspólnoty gruntowe co do gruntów, użytkowanych jako pastwiska,
i)
osoby fizyczne co do niektórych gruntów państwowych, oddanych tym osobom do zagospodarowania;
3)
stawkę podatkową w granicach do 15% podstawy opodatkowania dla gospodarstw rolnych, posiadanych przez osoby fizyczne, trudniące się czynnościami furmaństwa, wykonywanymi osobiście albo z udziałem członków najbliższej rodziny, co do przychodów z tych czynności.
3.
Rada Ministrów może ustalić w drodze rozporządzenia stałe stawki podatkowe w granicach do 10% podstawy opodatkowania na niektórych obszarach Państwa i dla niektórych grup podatników co do gruntów przydzielonych im do zagospodarowania na podstawie umowy zawartej z właściwym organem prezydium rady narodowej na okres co najmniej trzech lat w ramach likwidacji odłogów i innych nie gospodarowanych użytków rolnych bądź przekazanych do użytkowania w trybie dekretu z dnia 9 lutego 1953 r. o całkowitym zagospodarowaniu użytków rolnych (Dz. U. Nr 11, poz. 40).
4.
Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia obniżać podatek o określony procent na niektórych obszarach Państwa bądź od niektórych rodzajów gruntów.
5.
Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia upoważnić prezydia rad narodowych do:
1)
obniżania podatku indywidualnym słabo zagospodarowanym gospodarstwom rolnym, jeżeli podstawa opodatkowania wynikająca z norm przeciętnego przychodu szacunkowego jest za wysoka w stosunku do faktycznych przychodów danego gospodarstwa;
2)
podwyższania podatku indywidualnym gospodarstwom rolnym, jeżeli podstawa opodatkowania wynikająca z norm przeciętnego przychodu szacunkowego jest za niska w stosunku do faktycznych przychodów danego gospodarstwa; podwyżka ta nie może przekraczać 20% podatku dla poszczególnego gospodarstwa.
6.
Zasady i wysokość kwot obniżek (ust. 5 pkt 1) w poszczególnych powiatach oraz zasady stosowania podwyżek art. 5 pkt 2) określi Minister Finansów w granicach, jakie ustali Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.
7.
Jeżeli podatnik posiada gospodarstwa rolne w dwu lub więcej powiatach lub miastach stanowiących powiaty, podatek gruntowy oblicza się według stawki podatkowej, przypadającej od łącznej podstawy opodatkowania, ustalonej dla każdego z tych gospodarstw; przepis ten nie dotyczy podatników, którzy obok własnego gospodarstwa rolnego na ziemiach dawnych posiadają nadto gospodarstwo na obszarze Ziem Odzyskanych i b. wolnego m. Gdańska.

Ulgi.