Art. 16. - Podatek dochodowy od osób prawnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.49.216 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1992 r.
Art.  16. 
1. 
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, stanowi dochód osiągnięty w roku podatkowym po odliczeniu od niego:
1)
50 % wydatków na zakup oraz montaż maszyn i urządzeń, jeżeli służą one działalności w zakresie przetwórstwa rolnego i spożywczego, z wyjątkiem wytwarzania spirytusu, wyrobów spirytusowych oraz wyrobów tytoniowych,
2)
darowizn na cele naukowe, naukowo-techniczne, oświatowo-wychowawcze, kulturalne, kultu religijnego, kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, dobroczynne, ochrony zdrowia i pomocy społecznej oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów, a także na cele związane z budownictwem mieszkaniowym dla samorządu terytorialnego - do wysokości nie przekraczającej 10% dochodu lub bez ograniczenia, jeżeli wynika to z odrębnych ustaw; odliczeniu nie podlegają darowizny na rzecz osób fizycznych i osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, które realizują te cele w wykonywaniu działalności gospodarczej, oraz osób fizycznych, dla których darowizny te stanowiłyby ich osobisty przychód.
2. 
Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może uznać darowizny na inne cele niż określone w ust. 1 pkt 2 za podlegające odliczeniu od dochodu do wysokości nie przekraczającej 10% dochodu.
3. 
Wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, odlicza się od dochodu osiągniętego w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. W razie gdy wydatki te przekraczają kwotę dochodu osiągniętego w roku ich poniesienia, nadwyżkę wydatków odlicza się od dochodu osiągniętego w następnych latach.
4. 
W razie przeniesienia własności środka trwałego, w związku z którym stosowane były odliczenia, przed upływem pięciu lat od zakończenia inwestycji albo przeznaczenia go w tym okresie na inne potrzeby niż określone w ust. 1 pkt 1, kwoty podatku przypadające od odliczonych od dochodu wydatków ulegają zmniejszeniu proporcjonalnie do liczby pełnych miesięcy okresu pięcioletniego, w którym środek trwały nie był wykorzystywany przez podatnika na cele określone w ust. 1 pkt 1.
5. 
Kwoty podatku, o których mowa w ust. 4, podatnik obowiązany jest uiścić w terminie do końca miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności określone w tym przepisie.