Dział 1 - PRZEPISY OGÓLNE - Podatek akcyzowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.29.257

Akt utracił moc
Wersja od: 18 lipca 2019 r.

DZIAŁ  I

PRZEPISY OGÓLNE

Przepisy wstępne

Ustawa reguluje opodatkowanie wyrobów podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", oraz określa zasady i tryb wprowadzania do obrotu wyrobów objętych akcyzą i oznaczania niektórych z tych wyrobów znakami akcyzy.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1)
wyroby akcyzowe - wyroby podlegające akcyzie określone w załączniku nr 1 do ustawy;
2)
wyroby akcyzowe zharmonizowane - paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 2 do ustawy;
3)
wyroby akcyzowe niezharmonizowane - wyroby akcyzowe inne niż wyroby akcyzowe zharmonizowane;
4)
terytorium kraju - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5)
terytorium państwa członkowskiego - terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej, które według prawa Wspólnoty jest traktowane jako terytorium tego państwa członkowskiego dla celów stosowania przepisów dotyczących wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, z wyłączeniem terytorium kraju;
6)
terytorium Wspólnoty Europejskiej - terytorium kraju, jak również terytoria państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej;
7)
terytorium państwa trzeciego - terytorium inne niż terytorium kraju i terytorium państwa członkowskiego;
8)
eksport - wywóz wyrobów akcyzowych z terytorium kraju poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej potwierdzony przez graniczny urząd celny państwa członkowskiego, z którego dokonano faktycznego wyprowadzenia tych wyrobów poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej; nie jest eksportem wywóz tych wyrobów, jeżeli są oznaczone znakami akcyzy;
9)
import - przywóz wyrobów akcyzowych z terytoriów państw trzecich na terytorium kraju;
10)
dostawa wewnątrzwspólnotowa - przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego;
11)
nabycie wewnątrzwspólnotowe - przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju;
12)
skład podatkowy - miejsce określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego, podlegające szczególnemu nadzorowi podatkowemu na podstawie przepisów o służbie celnej, w którym wyroby akcyzowe zharmonizowane są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy i mogą być poddane czynnościom zgodnie z ustalonymi warunkami;
13)
zarejestrowany handlowiec - podmiot, któremu wydano zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z innego państwa członkowskiego z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;
14)
niezarejestrowany handlowiec - podmiot, któremu wydano jednorazowe zezwolenie na nabycie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z innego państwa członkowskiego z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;
15)
administracyjny dokument towarzyszący - dokument, na podstawie którego przemieszcza się wyroby akcyzowe zharmonizowane z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy;
16)
uproszczony dokument towarzyszący - dokument, na podstawie którego przemieszcza się wyroby akcyzowe zharmonizowane z zapłaconą akcyzą;
17)
znaki akcyzy - znaki służące do oznaczania wyrobów akcyzowych lub opakowań jednostkowych wyrobów akcyzowych, podlegających obowiązkowi oznaczania;
18)
faktura - dokument w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług;
19) 1
 biokomponenty - wyroby wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 217) wytwarzane w sposób określony w art. 11 wymienionej ustawy;
20) 2
 biopaliwa ciekłe - wyroby wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 11 i ust. 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.
1. 
Do celów poboru akcyzy i obowiązku oznaczania wyrobów znakami akcyzy na terytorium kraju stosuje się klasyfikację wyrobów akcyzowych w układzie odpowiadającym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).
2. 
Do celów poboru akcyzy i obowiązku oznaczania znakami akcyzy w imporcie oraz w dostawie i nabyciu wewnątrzwspólnotowym stosuje się klasyfikację wyrobów akcyzowych w układzie odpowiadającym Scalonej Nomenklaturze (CN).
3. 
Zmiany w klasyfikacjach statystycznych, o których mowa w ust. 1 i 2, nie powodują zmian w opodatkowaniu wyrobów akcyzowych, jeżeli nie zostały określone w ustawie.

Obowiązek podatkowy i podstawa opodatkowania

1. 
Opodatkowaniu akcyzą podlegają:
1)
produkcja wyrobów akcyzowych zharmonizowanych;
2)
wyprowadzenie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego;
3)
sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju;
4)
eksport i import wyrobów akcyzowych;
5)
nabycie wewnątrzwspólnotowe i dostawa wewnątrzwspólnotowa.
2. 
Za sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju uważa się również:
1)
przekazanie lub zużycie wyrobów akcyzowych na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
2)
przekazanie przez podatnika wyrobów akcyzowych na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
3)
zamianę wyrobów akcyzowych oraz wydanie wyrobów akcyzowych w zamian za inne czynności podlegające opodatkowaniu;
4)
wydanie wyrobów akcyzowych w zamian za wierzytelności;
5)
wydanie wyrobów akcyzowych w miejsce świadczenia pieniężnego;
6)
darowiznę wyrobów akcyzowych;
7)
wydanie wyrobów akcyzowych w zamian za czynności niepodlegające opodatkowaniu;
8)
świadczenie usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy;
9)
zużycie wyrobów akcyzowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej;
10)
zużycie wyrobów akcyzowych niezgodne z ich przeznaczeniem, w przypadku gdy do wyrobów tych zastosowano zwolnienie lub obniżono stawki akcyzy.
3. 
Opodatkowaniu akcyzą podlega także nabycie lub posiadanie przez podatnika wyrobów akcyzowych, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
4. 
Czynności, o których mowa w ust. 1-3, podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.
5. 
Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1-3, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności określonej w tych przepisach, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.
1. 
Akcyzie podlegają ubytki lub niedobory wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powstałe w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu.
2. 
Zwalnia się od akcyzy ubytki lub niedobory powstające podczas wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, do wysokości ustalonej przez właściwego naczelnika urzędu celnego dla danego podatnika akcyzy.
3. 
Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala dla poszczególnych podatników akcyzy, z urzędu lub na wniosek podatnika:
1)
normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powstających w czasie wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, w wysokości nie wyższej niż określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 6;
2)
dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, w przypadku ich zużycia do wytwarzania innych wyrobów.
4. 
Właściwy naczelnik urzędu celnego ustalając normy dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalne normy zużycia, o których mowa w ust. 3, uwzględnia:
1)
rodzaj produkowanych wyrobów;
2)
specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, o których mowa w ust. 1;
3)
technologię produkcji wyrobów.
5. 
Decyzje, o których mowa w ust. 3, są ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów.
6. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych oraz szczegółowy zakres i sposób ich ustalania, uwzględniając rodzaj wyrobów, specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, o których mowa w ust. 1, a także technologię produkcji wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.
7. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i terminy ogłaszania norm, o których mowa w ust. 3, uwzględniając konieczność zapewnienia dostępu do informacji o decyzjach wydawanych przez właściwych naczelników urzędów celnych ustalających normy dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych dla poszczególnych podatników akcyzy.
1. 
Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, chyba że ustawa stanowi inaczej.
2. 
Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają obowiązek potwierdzania fakturą czynności, o których mowa w ust. 1, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później jednak niż w terminie 7 dni, licząc od dnia wykonania czynności.
3. 
Jeżeli czynności, o których mowa w ust. 1, zostały wykonane z naruszeniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, obowiązek podatkowy powstaje z dniem dokonania tych czynności, a jeżeli dnia tego nie można określić - z dniem, w którym uprawniony podmiot stwierdził dokonanie takiej czynności.
4. 
W przypadku ubytków lub niedoborów wyrobów akcyzowych zharmonizowanych obowiązek podatkowy powstaje z dniem ich powstania, a jeżeli tego dnia nie można ustalić - z dniem ich stwierdzenia przez uprawniony podmiot.
5. 
W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem jej wydania.
6. 
Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstaje obowiązek podatkowy dla wyrobów akcyzowych, za datę jego powstania uznaje się dzień, w którym uprawniony podmiot stwierdził dokonanie czynności podlegających opodatkowaniu.
7. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, późniejszy termin (moment) powstania obowiązku podatkowego niż wymieniony w ust. 1-6 oraz szczegółowy sposób ustalania i dokumentowania terminu (momentu) powstania obowiązku podatkowego, uwzględniając:
1)
rodzaj środka transportu użytego do przewozu wyrobów akcyzowych;
2)
rodzaje wykonywanych czynności podlegających opodatkowaniu;
3)
specyfikę wyrobu akcyzowego;
4)
rodzaje dokumentów przewozowych, na podstawie których dokonuje się przemieszczania wyrobów akcyzowych.
1. 
W eksporcie wyrobów akcyzowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem potwierdzenia przez urząd celny dokonania eksportu.
2. 
W imporcie wyrobów akcyzowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:
1)
powstania długu celnego w rozumieniu przepisów prawa celnego albo
2)
objęcia wyrobów akcyzowych procedurą celną: uszlachetniania czynnego, odprawy czasowej lub przetwarzania pod kontrolą.
3. 
W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego obowiązek podatkowy powstaje z dniem otrzymania wyrobów akcyzowych, będących przedmiotem tego nabycia, nie później jednak niż z dniem otrzymania faktury dokumentującej nabycie, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej.
4. 
W przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później jednak niż w terminie 7 dni, licząc od dnia wykonania czynności.

Dla wymiaru akcyzy stawki akcyzy są wyrażane w:

1)
procencie podstawy opodatkowania;
2)
kwocie na jednostkę wyrobu;
3)
procencie maksymalnej ceny detalicznej;
4)
kwocie na jednostkę wyrobu i w procencie maksymalnej ceny detalicznej.
1. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych przedstawia wraz z założeniami do ustawy budżetowej wysokość planowanych stawek akcyzy na wyroby akcyzowe na dany rok budżetowy.
2. 
Podstawą dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do obniżenia stawek akcyzy określonych w dziale III są założenia ustawy budżetowej na dany rok oraz wysokość stawek minimalnych wynikających z przepisów prawa Wspólnoty Europejskiej.
1. 
Podstawą opodatkowania w przypadku wyrażenia stawki akcyzy w procencie podstawy opodatkowania jest:
1)
kwota należna z tytułu sprzedaży na terytorium kraju wyrobów akcyzowych pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy, należne od tych wyrobów;
2)
kwota, jaką nabywca jest obowiązany zapłacić za wyroby akcyzowe, w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego;
3)
kwota należna z tytułu dostawy wyrobów akcyzowych na terytorium państwa członkowskiego, w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej;
4)
wartość celna wyrobów akcyzowych powiększona o należne cło, w przypadku importu, z uwzględnieniem ust. 6-9.
2. 
Podstawą opodatkowania w przypadku wyrażenia stawki akcyzy w kwocie na jednostkę wyrobu jest ilość wyrobów akcyzowych.
3. 
Podstawą opodatkowania w przypadku wyrażenia stawki akcyzy w procencie maksymalnej ceny detalicznej jest cena detaliczna wyznaczona i wydrukowana na opakowaniu jednostkowym.
4. 
Podstawą opodatkowania w przypadku wyrażenia stawki akcyzy w kwocie na jednostkę wyrobu i w procencie maksymalnej ceny detalicznej jest ilość wyrobów akcyzowych oraz cena detaliczna wyznaczona i wydrukowana na opakowaniu jednostkowym.
5. 
Jeżeli nie można określić kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, to podstawę opodatkowania ustala się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na rynku krajowym w obrocie wyrobami akcyzowymi tego samego rodzaju, w dniu powstania obowiązku podatkowego pomniejszonych o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.
6. 
Jeżeli przedmiotem dopuszczenia do obrotu są produkty kompensacyjne powstałe w wyniku procedury uszlachetnienia biernego, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością wyrobów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło.
7. 
Podstawą opodatkowania w imporcie wyrobów akcyzowych objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych lub procedurą przetwarzania pod kontrolą celną jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby wyroby te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu.
8. 
Podstawa opodatkowania w imporcie wyrobów akcyzowych obejmuje również prowizję oraz koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały do niej włączone, a już poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie którego wyroby są importowane.
9. 
Do podstawy opodatkowania w imporcie wyrobów akcyzowych dolicza się określone w odrębnych przepisach opłaty oraz inne należności, jeżeli organy celne mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu wyrobów.

Podatnicy akcyzy.

Właściwość organów podatkowych
1. 
Podatnikami akcyzy są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu, zwane dalej "podatnikami".
2. 
Podatnikami są również podmioty:
1)
nabywające lub posiadające wyroby akcyzowe, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości;
2)
u których powstają nadmierne ubytki lub niedobory wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, o których mowa w art. 5 ust. 1;
3)
będące zleceniobiorcami usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy.

Organy egzekucyjne, określone w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne, w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, są płatnikami akcyzy od sprzedaży wyrobów akcyzowych dokonywanej w trybie egzekucji.

1. 
Organami podatkowymi w zakresie akcyzy stosownie do ich właściwości są naczelnik urzędu celnego i dyrektor izby celnej, właściwi ze względu na miejsce wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.
2. 
Jeżeli czynności podlegające opodatkowaniu są wykonywane na terenie właściwości miejscowej dwóch lub więcej organów podatkowych, właściwość miejscową ustala się dla:
1)
osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej - ze względu na ich siedzibę i adres;
2)
osób fizycznych - ze względu na ich miejsce zamieszkania.
3. 
W przypadku importu organem podatkowym w zakresie akcyzy jest naczelnik urzędu celnego właściwy, na podstawie przepisów prawa celnego, do wymiaru należności celnych.
4. 
W przypadku osób fizycznych, które dokonują nabycia wewnątrzwspólnotowego poza prowadzoną działalnością gospodarczą lub dokonują tego nabycia, nie prowadząc działalności gospodarczej, organem podatkowym jest naczelnik urzędu celnego właściwy ze względu na ich miejsce zamieszkania.
5. 
Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej w sposób określony w ust. 1-4, organem podatkowym jest Naczelnik Urzędu Celnego I w Warszawie.
6. 
Zadania w zakresie akcyzy na terytorium kraju wykonują odpowiednio naczelnicy urzędów celnych i dyrektorzy izb celnych wyznaczeni przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
7. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz urzędów celnych i izb celnych, których odpowiednio naczelnicy i dyrektorzy są właściwi do wykonywania zadań w zakresie akcyzy na terytorium kraju, oraz terytorialny zasięg ich działania, z uwzględnieniem liczby podatników prowadzących działalność na danym obszarze.
1. 
Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych są obowiązani przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu dla podatnika naczelnikowi urzędu celnego. Zgłoszenie rejestracyjne zawiera w szczególności dane identyfikacyjne podatnika, jego siedzibę i adres (miejsce zamieszkania) oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.
2. 
Właściwy naczelnik urzędu celnego pisemnie potwierdza przyjęcie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika.
3. 
Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę naczelnikowi urzędu celnego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.
1. 
Naczelnik urzędu celnego prowadzi rejestr podatników. Rejestr ten zawiera w szczególności dane identyfikacyjne podatnika, jego siedzibę i adres (miejsce zamieszkania) oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.
2. 
Na wniosek zainteresowanego właściwy naczelnik urzędu celnego jest obowiązany do wydania zaświadczenia stwierdzającego, że podatnik jest zarejestrowanym podatnikiem. Zainteresowanym jest każdy mający interes prawny w uzyskaniu informacji o zarejestrowanym podatniku.
1. 
Jeżeli podatnik zaprzestał wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, jest obowiązany w terminie 7 dni złożyć zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania tych czynności naczelnikowi urzędu celnego, który dokonał rejestracji; zgłoszenie stanowi podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru podatników przez naczelnika urzędu celnego.
2. 
W przypadku zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej przez podatnika zgłoszenia o zaprzestaniu działalności dokonuje jego następca prawny lub inne osoby, które na podstawie odrębnych przepisów przejmują prawa i obowiązki podatnika.
3. 
W przypadku gdy zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu lub zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej nie zostało zgłoszone zgodnie z ust. 1 i 2, właściwy naczelnik urzędu celnego, który dokonał rejestracji, z urzędu wykreśla podatnika z rejestru. Właściwy naczelnik urzędu celnego powiadamia podatnika o wykreśleniu go z rejestru.
4. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zgłoszenia rejestracyjnego, wzór potwierdzenia zgłoszenia oraz wzór zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu lub zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej identyfikacji podatników.
1. 
Jeżeli postępowanie dotyczy towaru, którego rodzaj lub ilość wskazuje na przeznaczenie do działalności gospodarczej, pełnomocnikiem podatnika w postępowaniach w zakresie akcyzy prowadzonych przed organami podatkowymi może być wyłącznie: pracownik podatnika, agent celny, adwokat, radca prawny lub doradca podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. 
Przepis ust. 1 w stosunku do agentów celnych ma zastosowanie po zdaniu przez nich egzaminu uzupełniającego w zakresie przepisów dotyczących poboru akcyzy.
3.  3
 Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób przeprowadzenia egzaminu uzupełniającego przez komisję, o której mowa w art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622), a także wysokość opłat egzaminacyjnych przeznaczonych na pokrycie działalności i wynagrodzenia jej członków, uwzględniając potrzebę sprawnego przeprowadzenia egzaminu oraz sprawdzenia kwalifikacji osób przystępujących do egzaminu.

Deklaracja podatkowa. Terminy płatności akcyzy

1. 
Podatnicy są obowiązani składać w urzędzie celnym deklaracje dla podatku akcyzowego, zwane dalej "deklaracjami podatkowymi", za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.
2. 
Przepis ust. 1 nie dotyczy podatników w przypadku dokonywanego przez nich importu.
3. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, uwzględniając konieczność przedstawienia objaśnień co do sposobu prawidłowego składania deklaracji podatkowych, terminu i miejsca ich składania, pouczenia podatnika o odpowiedzialności za niezłożenie deklaracji podatkowej, jak również zapewnienia prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy.
1. 
Podatnicy są obowiązani do obliczenia i zapłaty akcyzy za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek właściwej izby celnej, chyba że z przepisów ustawy wynika inny termin płatności.
2. 
W przypadku wyrobów akcyzowych zharmonizowanych podatnicy są również obowiązani do obliczenia i zapłaty akcyzy wstępnie za okresy dzienne.
3. 
Wstępnych wpłat akcyzy za okresy dzienne dokonuje się nie później niż 25 dnia po dniu, w którym powstał obowiązek podatkowy. Wpłaty dzienne dokonywane za miesiąc rozliczeniowy są uwzględniane przy rozliczeniu akcyzy, o której mowa w ust. 1, za dany miesiąc rozliczeniowy.
4. 
Wpłaty dzienne dokonywane w miesiącu rozliczeniowym są pomniejszane o:
1)
kwotę stanowiącą wartość podatkowych znaków akcyzy, wpłaconą w celu otrzymania tych znaków;
2)
kwoty przysługujących podatnikowi zwolnień i pomniejszeń akcyzy.
5. 
Pomniejszenie wpłat dziennych, o których mowa w ust. 4 pkt 1, może być dokonane nie wcześniej niż następnego dnia po naniesieniu znaków akcyzy na dany wyrób zgodnie z przepisami szczególnymi.
6. 
Przepisy ust. 1-5 nie dotyczą akcyzy płaconej przez podatników od dokonywanego przez nich importu.
7. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i warunki dokonywania rozliczeń oraz dłuższe niż wymienione w ust. 1-5 okresy płatności akcyzy, uwzględniając sytuację gospodarczą państwa oraz poszczególnych grup podatników, a także częstotliwość powstawania obowiązku podatkowego w akcyzie.

Postępowanie w przypadku importu wyrobów akcyzowych

1. 
Podatnicy dokonujący importu wyrobów akcyzowych są obowiązani do obliczenia i wykazania kwoty akcyzy w zgłoszeniu celnym, z uwzględnieniem obowiązujących stawek.
2.  4
 Jeżeli organ celny stwierdzi, iż w zgłoszeniu celnym kwota akcyzy została wykazana nieprawidłowo, wydaje decyzję określającą kwotę akcyzy w prawidłowej wysokości. Naczelnik urzędu celnego może określić kwotę akcyzy w decyzji dotyczącej należności celnych przywozowych.
3.  5
 Po przyjęciu zgłoszenia celnego podatnik może wystąpić do naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji określającej kwotę akcyzy w prawidłowej wysokości.
4. 
W przypadkach innych niż określone w ust. 1-3 naczelnik urzędu celnego określa kwotę akcyzy należnej z tytułu importu wyrobów akcyzowych w drodze decyzji.
5. 
W przypadku określenia kwoty akcyzy w decyzji naczelnika urzędu celnego podatnik jest obowiązany w terminie 10 dni, licząc od dnia doręczenia tej decyzji, zapłacić różnicę między akcyzą wynikającą z tej decyzji a akcyzą pobraną przez ten organ.
1. 
Podatnik dokonujący importu wyrobów akcyzowych jest obowiązany do zapłaty akcyzy w terminie i na warunkach określonych w przepisach prawa celnego dla należności celnych.
2.  6
 Podatnik jest obowiązany do zapłaty należnej akcyzy również wtedy, gdy towary zostały zwolnione od należności celnych przywozowych lub stawki celne zostały zawieszone albo obniżone do zerowej stawki celnej.
3. 
Naczelnik urzędu celnego zabezpiecza kwotę akcyzy, jeżeli nie została ona uiszczona, w przypadkach i trybie stosowanych przy zabezpieczaniu należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego, z wyjątkiem przypadków, gdy towar został objęty procedurą zawieszenia poboru akcyzy i zostało złożone zabezpieczenie akcyzowe w rozumieniu przepisów ustawy.
1. 
W zakresie nieuregulowanym w ustawie w odniesieniu do importu stosuje się odpowiednio przepisy prawa celnego o terminach i sposobach uiszczania należności celnych, z wyjątkiem przepisów dotyczących przedłużenia terminu zapłaty, odroczenia płatności oraz innych ułatwień płatniczych określonych tymi przepisami.
2.  7
 Jeżeli zgodnie z przepisami prawa celnego powiadomienie dłużnika o wysokości długu celnego nie może nastąpić z uwagi na przedawnienie, a istnieje podstawa do zweryfikowania należności podatkowych, naczelnik urzędu celnego może określić elementy kalkulacyjne według zasad określonych w przepisach prawa celnego na potrzeby prawidłowego określenia kwoty akcyzy z tytułu importu wyrobów akcyzowych.
3.  8
 W przypadku gdy w wyniku kontroli zgłoszenia celnego okaże się, że kwota akcyzy została nadpłacona, podatnikowi przysługuje zwrot nadpłaconej akcyzy w trybie i na zasadach określonych w przepisach Ordynacji podatkowej.
4. 
Do przedawnienia należności z tytułu akcyzy stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej.

Zwolnienia

1. 
Zwalnia się od akcyzy eksport wyrobów akcyzowych.
2. 
Zwalnia się od akcyzy piwo, wino i napoje fermentowane, o których mowa w art. 68-70, wytworzone domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczone do sprzedaży.
3. 
Zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wytwarzaną z odnawialnych źródeł energii.
4. 
Ulgi i zwolnienia podatkowe udzielone na podstawie odrębnych ustaw nie mają zastosowania do akcyzy.
1. 
Zwalnia się od akcyzy dodatki lub domieszki do paliw silnikowych oraz towary przeznaczone do użycia jako paliwa silnikowe inne niż paliwa silnikowe lub oleje opałowe wymienione w poz. 5 załącznika nr 1 do ustawy, w przypadku gdy są zużywane do innych celów niż napędowe, opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.
2. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą spełnić podmioty w celu stosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając:
1)
rodzaj prowadzonej działalności;
2)
specyfikę obrotu wyrobami akcyzowymi i przeznaczenie tych wyrobów;
3)
przepisy prawa Wspólnoty Europejskiej.
1. 
Zwolnienie od akcyzy stosuje się również:
1)
gdy uzasadnia to ważny interes związany z bezpieczeństwem publicznym, obronnością państwa lub ochroną środowiska;
2)
gdy wynika to z przepisów prawa Wspólnoty Europejskiej;
3)
gdy wynika to z umów międzynarodowych;
4)
wobec organizacji międzynarodowych, przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz członków personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają stałego pobytu na terytorium kraju - w zakresie, jaki wynika z porozumień międzynarodowych i zasady wzajemności;
5)
gdy wynika to z konieczności uniknięcia wielokrotnego opodatkowania wyrobów akcyzowych.
2.  9
 Zwolnienie od akcyzy może być stosowane w przypadku, gdy na podstawie przepisów prawa celnego wyroby akcyzowe są objęte zawieszającą procedurą celną lub zwolnione od należności celnych przywozowych.
3. 
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być całkowite lub częściowe. Zwolnienie może być realizowane również przez zwrot kwoty akcyzy.
4. 
Wyroby akcyzowe zharmonizowane zwolnione od akcyzy mogą podlegać szczególnemu nadzorowi podatkowemu na podstawie odrębnych przepisów.
5. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres zwolnień od akcyzy oraz warunki i tryb ich stosowania, uwzględniając specyfikę obrotu wyrobami akcyzowymi, przeznaczenie tych wyrobów oraz możliwość sprawowania szczególnego nadzoru podatkowego, a także wpływ czynników losowych i sił wyższych na powstawanie ubytków wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.
1 Art. 2 pkt 19 dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 2007 r. (Dz.U.07.99.666) zmieniającej nin. ustawę z dniem 6 lipca 2007 r. Przepis ten stosuje się od dnia ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w tym przepisie ze wspólnym rynkiem.
2 Art. 2 pkt 20 dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 2007 r. (Dz.U.07.99.666) zmieniającej nin. ustawę z dniem 6 lipca 2007 r. Przepis ten stosuje się od dnia ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w tym przepisie ze wspólnym rynkiem.
3 Art. 17 ust. 3 zmieniony przez art. 24 pkt 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne (Dz.U.04.68.623) z dniem 1 maja 2004 r.
4 Art. 20 ust. 2 zmieniony przez art. 24 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne (Dz.U.04.68.623) z dniem 1 maja 2004 r.
5 Art. 20 ust. 3 zmieniony przez art. 24 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne (Dz.U.04.68.623) z dniem 1 maja 2004 r.
6 Art. 21 ust. 2 zmieniony przez art. 24 pkt 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne (Dz.U.04.68.623) z dniem 1 maja 2004 r.
7 Art. 22 ust. 2 zmieniony przez art. 24 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne (Dz.U.04.68.623) z dniem 1 maja 2004 r.
8 Art. 22 ust. 3 zmieniony przez art. 24 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne (Dz.U.04.68.623) z dniem 1 maja 2004 r.
9 Art. 25 ust. 2 zmieniony przez art. 24 pkt 5 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne (Dz.U.04.68.623) z dniem 1 maja 2004 r.