Pobór w formie ryczałtu podatków obrotowego i dochodowego od osób wykonujących niektóre przemysły i usługi bądź trudniących się handlem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1957.2.8

Akt utracił moc
Wersja od: 25 marca 1961 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 28 grudnia 1956 r.
w sprawie poboru w formie ryczałtu podatków obrotowego i dochodowego od osób wykonujących niektóre przemysły i usługi bądź trudniących się handlem.

Na podstawie art. 11 i art. 12 ust. 3 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 49, poz. 452) oraz art. 3, art. 77 ust. 3 i art. 102 ust. 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1950 r. Nr 56, poz. 506, z 1953 r. Nr 9, poz. 27 i z 1956 r. Nr 55, poz. 252) zarządza się, co następuje:
Na wniosek podatnika podatki obrotowy i dochodowy pobiera się w formie ryczałtu od osób wykonujących świadczenia w zakresie:
1)
przemysłu materiałów budowlanych, przemysłu wydobywania surowców mineralnych oraz przemysłu wydobywania torfu;
2)
gremplarni, młynów, olejarni oraz wiatraków;
3) 1
handlu artykułami spożywczo-rolnymi;
4)
transportu osobowego (konnego i mechanicznego - w tym również autobusów), transportu towarowego (konnego) i bagażówek oraz transportu wodnego;
5)
wypożyczalni książek;
6) 2
magli (elektrycznych i ręcznych), dekatyzowania, farbowania galanterii skórzanej, obuwia zamszowego i skórek futerkowych, fotoplastikonów, naprawiania (cerowania) odzieży, bielizny, chodników, peleryn deszczowych, śniegowców i worków, obciągania pasków od sukien, klamer i guzików, odkażania telefonów, odnawiania (odświeżania) obuwia i galanterii skórzanej, plisowania, prania bielizny, przepisywania na maszynie, przeprowadzania dezynfekcji, repasacji pończoch (podnoszenie oczek), robót ręcznych, wag osobowych i wozowych, siłomierzy, prowadzenia szatni dzierżawionych w lokalach publicznych, wypożyczalni i przechowalni rowerów, ulicznego czyszczenia obuwia, czyszczenia pierza, czyszczenia okien oraz czyszczenia dołów kloacznych i kanałów, jeżeli te rodzaje działalności są wykonywane w warunkach określonych w niniejszym rozporządzeniu.
1.
Podatnicy, o których mowa w § 1, opłacają ryczałt, jeżeli:
1)
zatrudniają przy wykonywaniu (nie licząc małżonka):
a)
świadczeń w zakresie przemysłu materiałów budowlanych, przemysłu wydobywania surowców mineralnych oraz przemysłu wydobywania torfu - nie więcej niż cztery osoby,
b)
świadczeń w zakresie transportu towarowego (konnego) - nie więcej niż dwie osoby,
c) 3
świadczeń w zakresie młynów, wiatraków - nie więcej niż jednego pracownika najemnego i jednego członka rodziny,
d)
pozostałych świadczeń wymienionych w § 1 - nie więcej niż jednego pracownika najemnego bądź jednego członka rodziny;
2)
osiągnęły w roku poprzedzającym rok podatkowy obrót w stosunku rocznym, a w roku podatkowym obrót - nie przekraczający przy wykonywaniu świadczeń w zakresie:
a)
przemysłu materiałów budowlanych, przemysłu wydobywania surowców mineralnych oraz przemysłu wydobywania torfu - kwoty 660.000 zł,
b) 4
handlu artykułami spożywczo-rolnymi - kwoty 540.000 zł,
c)
transportu towarowego konnego - kwoty 180.000 zł,
d)
transportu osobowego (konnego i mechanicznego - w tym również autobusów), transportu wodnego oraz bagażówek - kwoty 150.000 zł,
e)
pozostałych świadczeń wymienionych w § 1 - kwoty 120.000 zł;
3)
nie wykonują innych świadczeń podlegających podatkowi obrotowemu; zastrzeżenie to dotyczy również członków ich rodziny, których dochody z mocy przepisów o podatku dochodowym podlegają łącznemu opodatkowaniu z dochodem tych osób; nie wyłącza jednak pobierania podatku w formie ryczałtu wykonywanie przez małżonka we własnym imieniu świadczeń podlegających opodatkowaniu podatkami obrotowym i dochodowym w formie karty podatkowej.
2.
Za członków rodziny uważa się małoletnie: dzieci własne, przysposobione, pasierbów, dzieci obce przyjęte na wychowanie i utrzymanie, jak również pozostających z podatnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym rodziców podatnika i rodziców jego małżonka, jeżeli zostali uznani za inwalidów lub utracili ponad 45% zdolności zarobkowania albo przekroczyli 60 lat, jeżeli chodzi o mężczyzn, i 55 lat, jeżeli chodzi o kobiety.
Przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się również w przypadkach, gdy świadczenia objęte ryczałtem wykonywane są przez wspólników, o ile łączna ilość wspólników oraz zatrudnionych sił najemnych i członków rodziny nie przekracza ilości osób określonych dla poszczególnych rodzajów świadczeń w § 2 ust. 1 pkt 1.
Osoby opłacające ryczałt obowiązane są do uzyskania karty rejestracyjnej.
1.
Ryczałt obejmuje należność podatkową ze świadczeń objętych ryczałtem. Jeżeli podatnik osiąga dochody z innych źródeł przychodów podlegających tylko podatkowi dochodowemu, dochody te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych; do dochodu osiąganego z tych innych źródeł przychodów stosuje się skalę podatkową, odpowiadającą dochodowi osiągniętemu ze wszystkich przychodów (łącznie z dochodem ze źródeł objętych ryczałtem).
2.
Zmiana wysokości ryczałtu w następnym roku podatkowym może nastąpić tylko w przypadkach, gdy rozmiar działalności gospodarczej oraz warunki wykonywania czynności, z których przychody podlegają ryczałtowi, uległy istotnym zmianom w porównaniu do roku poprzedniego. O zmianie wysokości ryczałtu orzeka w oparciu o materiał dowodowy komisja podatkowa działająca przy udziale przedstawiciela właściwego zrzeszenia przemysłu, handlu lub usług.
3. 5
Podatnicy opłacający ryczałt wolni są od przewidzianych w przepisach o postępowaniu podatkowym i o zobowiązaniach podatkowych obowiązków w zakresie prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych, miesięcznych deklaracji o obrocie i dochodzie oraz opłacania zaliczek miesięcznych na podatki obrotowy i dochodowy. Podatnicy ci obowiązani są jednak wydawać - zgodnie z przepisami o postępowaniu podatkowym - kolejno numerowane rachunki stwierdzające sprzedaż wyrobów lub wykonanie świadczenia usług oraz przechowywać w kolejności numerów kopie tych rachunków. Podatnicy wykonujący świadczenia w zakresie handlu są ponadto obowiązani posiadać oraz przechowywać rachunki i dowody wewnętrzne na zakupiony towar, kolejno ponumerowane i wpisane do ewidencji w kolejności numerów. Ewidencja rachunków i dowodów wewnętrznych na zakupiony towar powinna zawierać: numer kolejny, nazwę firmy (imię i nazwisko) sprzedającego (dostawcy) i jego dokładny adres, oznaczenie rodzaju towaru, datę i numer rachunku bądź dowodu wewnętrznego dostawcy oraz ogólną sumę należności.
1. 6
Podatnicy objęci przepisami niniejszego rozporządzenia opłacają ryczałt, jeżeli przy składaniu deklaracji o uzyskanie karty rejestracyjnej zgłoszą wniosek o zaliczenie do ryczałtu.
2.
W razie niezgłoszenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, istnieje obowiązek opłacania podatku obrotowego i podatku dochodowego na zasadach ogólnych, a co do obowiązku i sposobu prowadzenia ksiąg stosuje się przepisy o tych księgach.
1.
Wnioski o zaliczenie do ryczałtu rozpatruje komisja podatkowa działająca przy udziale kierownika organu finansowego pierwszej instancji oraz przedstawiciela właściwego zrzeszenia przemysłu, handlu lub usług.
2.
Komisja podatkowa orzeka o zaliczeniu do ryczałtu oraz o wysokości tego ryczałtu.
3.
Komisja podatkowa może orzec o odmownym załatwieniu wniosku podatnika o przyznanie mu ryczałtu, jeżeli podatnik nie odpowiada warunkom określonym w §§ 1-3; w tym przypadku komisja przekazuje sprawę organowi finansowemu celem opracowania wniosku o ustalenie podatków obrotowego i dochodowego na zasadach ogólnych.
4.
Przy wydawaniu orzeczeń bierze się pod uwagę wszystkie istotne okoliczności mające znaczenie dla zaliczenia i wysokości ryczałtu.
1.
Organ finansowy - po zasięgnięciu opinii komisji podatkowej - może obniżyć wysokość ryczałtu dla osób:
1)
które ukończyły do dnia 1 stycznia roku podatkowego 60 lat, oraz dla osób, które zostały uznane za inwalidów lub które utraciły ponad 45% zdolności zarobkowania - do 50% pod warunkiem niezatrudniania w zakładzie innych osób prócz małżonka, a w braku małżonka - prócz jednej osoby pozostającej we wspólnym gospodarstwie domowym;
2)
które zatrudniają inwalidów lub osoby, które utraciły ponad 45% zdolności zarobkowania - do 10% na każdego inwalidę.
2.
Przy ustalaniu wysokości ryczałtu nie uwzględnia się przerw w działalności gospodarczej podatnika, z wyjątkiem przerw spowodowanych stanem technicznym wiatraków, młynów oraz pojazdów mechanicznych.
Organ finansowy zawiadamia podatnika o orzeczeniu komisji podatkowej.
1.
Od decyzji w sprawie zaliczenia do ryczałtu lub w sprawie jego wysokości przysługuje podatnikowi prawo wniesienia odwołania w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji.
2.
Odwołanie podlega rozpatrzeniu przez komisję podatkową działającą przy udziale kierownika organu finansowego pierwszej instancji oraz przedstawiciela właściwego zrzeszenia przemysłu, handlu lub usług w obecności podatnika. Jeżeli podatnik na wezwanie nie zgłosi się, odwołanie może być rozpatrzone i w jego nieobecności.
3.
Od decyzji wydanej w trybie określonym w ust. 2 przysługuje podatnikowi w terminie dwutygodniowym prawo zrzeczenia się ryczałtu bądź zażądania, aby jego odwołanie zostało rozpatrzone przez organ finansowy drugiej instancji. W razie niezrzeczenia się ryczałtu w tym terminie bądź niewniesienia żądania, aby odwołanie zostało rozpatrzone przez organ finansowy drugiej instancji - orzeczenie komisji podatkowej staje się prawomocne.
4.
W razie zrzeczenia się opłacania ryczałtu powstaje obowiązek opłacania podatków obrotowego i dochodowego na zasadach ogólnych. Obowiązek prowadzenia ksiąg powstaje w tym przypadku od pierwszego dnia miesiąca następującego po zrzeczeniu się ryczałtu.
5.
W razie zgłoszenia żądania, aby odwołanie zostało rozpatrzone przez organ finansowy drugiej instancji, odwołanie to podlega rozpatrzeniu na zasadach przewidzianych w przepisach o postępowaniu podatkowym dla załatwiania odwołań.
1.
Ryczałt płatny jest bez wezwania organu finansowego w 12 ratach miesięcznych w terminie do dnia 7 każdego miesiąca za miesiąc ubiegły.
2.
Do czasu doręczenia orzeczenia ustalającego ryczałt podatnicy, którzy złożyli wniosek o zaliczenie do ryczałtu, obowiązani są wpłacać w terminie przewidzianym w ust. 1 na poczet ryczałtu kwoty odpowiadające wysokości ryczałtu za rok ubiegły, a w razie opłacania w ubiegłym roku podatków obrotowego i dochodowego na zasadach ogólnych - kwoty odpowiadające zaliczce przypadającej za miesiąc grudzień ubiegłego roku. Podatnicy, którzy rozpoczną wykonywanie świadczeń w ciągu roku podatkowego, obowiązani są wpłacać kwoty odpowiadające zaliczce obliczonej na podstawie obrotów i dochodów za miesiąc ubiegły. Jeżeli wpłacona kwota okaże się mniejsza od kwoty przypadającej do uiszczenia na mocy orzeczenia ustalającego ryczałt na bieżący rok podatkowy, powstałą różnicę podatnicy obowiązani są wpłacić w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia zawiadomienia o orzeczeniu.
3.
W razie uzasadnionej czasowej przerwy w wykonywaniu świadczeń, spowodowanej szczególnymi okolicznościami, np. dłuższą chorobą, awarią, remontem, wypoczynkiem, powołaniem na ćwiczenia wojskowe, trwającej nieprzerwanie co najmniej 15 dni - nie pobiera się ryczałtu za pełny okres trwania przerwy w wysokości 1/30 miesięcznej raty ryczałtu za każdy dzień przerwy. Warunkiem zastosowania tego przepisu jest zgłoszenie przerwy przez podatnika w terminie siedmiu dni po dniu powstania okoliczności powodujących przerwę.
4.
W razie rozpoczęcia w ciągu roku podatkowego wykonywania świadczeń podlegających ryczałtowi, obowiązek zapłacenia pełnej ustalonej kwoty ryczałtu powstaje poczynając od miesiąca, w którym rozpoczęto wykonywanie świadczeń.
5.
W razie zaprzestania w ciągu roku wykonywania świadczeń podlegających ryczałtowi, zgłoszonego w trybie przewidzianym w przepisach o postępowaniu podatkowym, nie pobiera się ryczałtu za czas od miesiąca następującego po zaprzestaniu wykonywania świadczeń.
Podatnicy opłacający ryczałt obowiązani są zawiadomić organ finansowy w terminie siedmiu dni o zmianach, jakie powstały w stosunku do stanu faktycznego podanego we wniosku:
1)
które uzasadniają powstanie obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych;
2)
które nie powodują następstw określonych w pkt 1, lecz mają wpływ na wysokość ryczałtu, mianowicie o zmianach w stanie zatrudnienia, o zmianach miejsca wykonywania świadczeń oraz o zmianach rodzaju wykonywanych świadczeń.
1.
Podatnicy opłacający ryczałt na zasadach niniejszego rozporządzenia zostaną wyłączeni z grupy osób opłacających ryczałt i opłacać będą podatek obrotowy i podatek dochodowy na zasadach ogólnych na podstawie decyzji właściwego organu finansowego:
1)
za część roku podatkowego - w razie zawiadomienia o utracie warunków do opłacania ryczałtu z wyjątkiem warunku, o którym mowa w pkt 2 lit. c); w tych przypadkach wyłączenie obejmuje cześć roku podatkowego, poczynając od miesiąca następującego po powstaniu wymienionych okoliczności;
2)
za cały rok podatkowy - w razie:
a) 7
stwierdzenia przez organ finansowy istotnej niezgodności ze stanem faktycznym danych zawartych we wniosku (§ 6) lub zawiadomieniu (§ 12) bądź stwierdzenia, że podatnik nie przestrzega przepisów w zakresie wydawania, posiadania, ewidencjonowania i przechowywania rachunków (§ 5),
b)
niezawiadomienia organu finansowego o utracie warunków do opłacania ryczałtu,
c)
przekroczenia granicy obrotu zakreślonej w § 2 ust. 1 pkt 2 i zawiadomienia o tym organu finansowego.
2.
Organ finansowy orzeka o wyłączeniu z ryczałtu na podstawie materiału dowodowego po zasięgnięciu opinii komisji podatkowej działającej przy udziale przedstawiciela właściwego zrzeszenia przemysłu, handlu lub usług.
3.
W razie wyłączenia podatnika z grupy osób opłacających zryczałtowany podatek za część roku podatkowego (ust. 1 pkt 1) za podstawę do ustalenia podatku dochodowego za okres nie objęty ryczałtem przyjmuje się dochód osiągnięty w tym okresie i stosuje się do niego stopę podatku odpowiadającą dochodowi obliczonemu w stosunku rocznym.
4.
W przypadku określonym w ust. 1 pkt 2 lit. a) i b) wyłączenie z grupy osób opłacających zryczałtowany podatek i opłacanie podatku obrotowego i podatku dochodowego na zasadach ogólnych następuje niezależnie od ciążącej na podatniku odpowiedzialności na podstawie przepisów prawa karnego skarbowego.
5.
W przypadku określonym w ust. 1 pkt 2 kwoty wpłacone tytułem zryczałtowanego podatku zalicza się na podatek dochodowy za dany rok podatkowy, nadwyżkę zaś na podatek obrotowy.
6.
W razie wyłączenia z grupy osób opłacających zryczałtowany podatek (ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. c) obowiązek założenia właściwych ksiąg powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po doręczeniu decyzji o wyłączeniu z ryczałtu.
1.
Zmiana wysokości ryczałtu następuje w trybie przewidzianym w § 13 ust. 2:
1)
w razie zawiadomienia o zmianie w stanie zatrudnienia, o zmianie miejsca wykonywania świadczeń oraz o zmianie rodzaju wykonywanych świadczeń - poczynając od miesiąca, w którym miały miejsce okoliczności uzasadniające zmianę,
2)
w razie niezawiadomienia o zwiększeniu stanu zatrudnienia, o zmianie miejsca wykonywania świadczeń lub o zmianie rodzaju wykonywanych świadczeń, powodujących wyższą opłatę - za cały rok podatkowy.
2.
Orzeczenie zmieniające wysokość ryczałtu powinno zawierać datę, od której następuje zmiana.
3.
Jeżeli w następstwie zmian, o których mowa w ust. 1, należałoby obniżyć wysokość ryczałtu, organ finansowy ogranicza tymczasowo pobór miesięcznych rat ryczałtu o kwotę, o jaką należałoby ograniczyć ryczałt, a po zakończeniu roku podatkowego wydaje decyzję zmieniającą wysokość ryczałtu, biorąc pod uwagę całoroczną działalność podatnika.
4.
Od decyzji zmieniającej wysokość ryczałtu podatnik może w terminie określonym w § 10 złożyć odwołanie lub zrzec się ryczałtu.
W zakresie przesuwania i przywracania terminów przewidzianych w rozporządzeniu mają zastosowanie przepisy art. 65 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1950 r. Nr 56, poz. 506, z 1953 r. Nr 9, poz. 27 i z 1956 r. Nr 55, poz. 252).
Na wniosek podatników wykonujących świadczenia w zakresie transportu (§ 1 pkt 4), zgłoszony w terminie dwutygodniowym od dnia ogłoszenia rozporządzenia, ryczałt może im być ustalony za 1956 r.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1957 r.
1 § 1 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1958 r. (Dz.U.58.8.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1958 r.
2 § 1 pkt 6:

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1958 r. (Dz.U.58.8.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1958 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 7 marca 1961 r. (Dz.U.61.17.89) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 marca 1961 r.

3 § 2 ust. 1 pkt 1 lit. c) zmieniona przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1958 r. (Dz.U.58.8.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1958 r.
4 § 2 ust. 1 pkt 2 lit. b):

- zmieniona przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1958 r. (Dz.U.58.8.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1958 r.

- zmieniona przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 7 marca 1961 r. (Dz.U.61.17.89) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 marca 1961 r.

5 § 5 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1958 r. (Dz.U.58.8.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1958 r.
6 Z dniem 26 stycznia 1957 r. przedłuża się terminy składania wniosków o zaliczenie do ryczałtu do dnia 15 lutego 1957 r., zgodnie z § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 13 stycznia 1957 r. w sprawie przedłużenia terminów składania wniosków o zaliczenie do ryczałtu w 1957 r. (M.P.57.6.46).
7 § 13 ust. 1 pkt 2 lit. a) zmieniona przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1958 r. (Dz.U.58.8.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1958 r.