§ 1. - Pobór w formie ryczałtu podatków obrotowego i dochodowego od osób prowadzących zakłady rzemieślnicze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.1.9

Akt utracił moc

Wersja od: 21 stycznia 1963 r.

§  1.

1. Na wniosek podatnika podatki obrotowy i dochodowy pobiera się w formie ryczałtu od osób prowadzących zakłady rzemieślnicze, jeżeli osoby te:

1) posiadają zezwolenie, a jeżeli w myśl obowiązujących przepisów na wykonywane rzemiosło nie jest wymagane zezwolenie - posiadają kartę rzemieślniczą i wykonują rzemiosło w ramach posiadanego uprawnienia (zezwolenia lub karty rzemieślniczej);

2) zatrudniają w zakładzie rzemieślniczym nie więcej niż cztery osoby, nie licząc małżonka oraz uczniów zatrudnionych na podstawie pisemnej umowy o naukę, zarejestrowanej w izbie rzemieślniczej;

3) osiągnęły w roku poprzedzającym rok podatkowy obrót nie przekraczający 660.000 zł w stosunku rocznym, a w roku podatkowym osiągają obrót nie przekraczający 660.000 zł;

4) poza obejściem, w którym mieści się zakład rzemieślniczy, nie utrzymują więcej niż jednego stałego miejsca przyjmowania zamówień bądź jednego stałego miejsca sprzedaży, przy czym zarówno w zakładzie rzemieślniczym, jak i w stałym miejscu sprzedaży, są sprzedawane tylko wyroby własnej produkcji; zastrzeżenie to nie dotyczy wyrobów obcej produkcji, jeżeli stanowią one niezbędny dodatek do gotowego i związanego z wykonywanym rzemiosłem wyrobu własnej produkcji. W tym przypadku, jeśli zakład rzemieślniczy i punkt przyjmowania zamówień bądź stałe miejsce sprzedaży znajdują się w miejscowościach, w których obowiązują różne stawki ryczałtu kwotowego, ryczałt kwotowy pobiera się w wysokości właściwej dla miejscowości, dla której jest ustalona wyższa stawka;

5) nie korzystają przy wykonywaniu rzemiosła z usług osób nie zatrudnionych w zakładzie rzemieślniczym oraz z usług innych zakładów rzemieślniczych lub przedsiębiorstw; nie wyłącza jednak pobierania ryczałtu korzystanie z usług:

a) zakładów cholewkarskich przez zakłady szewskie,

b) zakładów stolarskich przez zakłady tapicerskie i odwrotnie,

c) zakładów szklarskich przez zakłady stolarskie,

d) zakładów blacharskich, elektromechanicznych, brązowniczych, spawalniczych, odlewniczych i tokarskich (w drzewie i metalu) przez inne zakłady rzemieślnicze w zakresie wykonywania usług, których rzemieślnik przyjmujący zlecenie nie może wykonać we własnym zakładzie rzemieślniczym,

e) pozostałych zakładów rzemieślniczych pokrewnych branż, jeżeli świadczenia w zakresie korzystania z usług innych zakładów nie przekraczają 5% rocznego obrotu zakładu rzemieślniczego, zlecającego wykonanie usług;

6) nie wykonują innych świadczeń podlegających podatkowi obrotowemu; zastrzeżenie to dotyczy również członków ich rodziny, których dochody z mocy przepisów o podatku dochodowym podlegają łącznemu opodatkowaniu z dochodem tych osób; nie wyłącza jednak pobierania podatku w formie ryczałtu wykonywanie przez małżonka we własnym imieniu świadczeń podlegających opodatkowaniu podatkami obrotowym i dochodowym w formie karty podatkowej.

2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie ma zastosowania do podatników rozpoczynających działalność gospodarczą, wymagającą posiadania tylko karty rzemieślniczej, którzy wprawdzie jej nie posiadają, lecz w okresie pół roku od rozpoczęcia działalności gospodarczej przedstawią ją organowi finansowemu. W tym okresie podatnicy ci są obowiązani uiszczać ryczałt podwyższony o 10%. Obowiązek uiszczania podwyższonego ryczałtu ustaje z końcem miesiąca, w którym zostanie przedłożona organowi finansowemu karta rzemieślnicza. Jeżeli podatnik nie przedstawi karty rzemieślniczej w powyższym terminie, traci prawo do korzystania z ryczałtu od dnia pierwszego następnego miesiąca po upływie tego terminu. W indywidualnych, szczególnie uzasadnionych przypadkach, na wniosek podatnika i za zgodą właściwego do spraw przemysłu organu prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej, termin do przedłożenia uprawnienia może być przedłużony o dalsze pół roku.

3. Przepisy rozporządzenia mają również zastosowanie w przypadkach, gdy zakład rzemieślniczy stanowi własność kilku osób, pod warunkiem że jest on prowadzony na podstawie uprawnienia wymieniającego wszystkich współwłaścicieli oraz że łączna ilość wspólników, zatrudnionych pracowników i członków rodziny nie przekracza pięciu osób. Do wspomnianej liczby pięciu osób nie wlicza się uczniów w liczbie nie większej niż pięciu, zatrudnionych na podstawie pisemnej umowy o naukę, zarejestrowanej w izbie rzemieślniczej, oraz małżonków współwłaścicieli w liczbie nie większej niż dwóch. W tym przypadku przy ustalaniu wysokości ryczałtu kwotowego przyjmuje się, że zakład jest prowadzony przez rzemieślnika z odpowiednią ilością zatrudnionych (nie więcej niż cztery osoby).

4. Nie wyłącza korzystania z ryczałtu przekroczenie granicy obrotu określonej w ust. 1 pkt 3, jeżeli zostało to spowodowane świadczeniami wykonywanymi na eksport, od których podatnik na podstawie szczególnych przepisów opłaca podatek obrotowy i dochodowy w formie ryczałtu. Natomiast w przypadku, gdy podatnik wykonuje świadczenia na eksport, nie objęte oddzielną ryczałtową formą opodatkowania, nie wyłącza korzystania z ryczałtu wzrost obrotu określonego w ust. 1 pkt 3, ale nie więcej niż o 10%. Okoliczność ta powinna być uprzednio zgłoszona organowi finansowemu, a następnie odpowiednio udokumentowana.

5. Zatrudnionego w zakładzie rzemieślniczym w charakterze czeladnika jednego z wyszkolonych w tym zakładzie uczniów nie uważa się przez okres 12 miesięcy po złożeniu przez tego ucznia egzaminu czeladniczego za pracownika najemnego, a traktuje się go jako ucznia, jeżeli zakład rzemieślniczy jest prowadzony przy zatrudnieniu nie więcej niż jednego pracownika najemnego, który został w tym zakładzie już uprzednio wyszkolony na czeladnika i jeżeli zakład nie zmienił w istotnym stopniu rodzaju wykonywanych świadczeń, a w szczególności jeżeli nie przeszedł ze świadczenia usług na produkcję towarową. O zatrudnieniu w charakterze czeladnika wyszkolonego ucznia podatnik jest obowiązany zawiadomić wydział finansowy w terminie 7 dni, licząc od dnia zatrudnienia, dołączając jednocześnie dowód stwierdzający datę złożenia przez tego ucznia egzaminu czeladniczego; warunek, iż pracownik najemny powinien być uprzednio wyszkolony na czeladnika w zakładzie rzemieślniczym, w którym jest zatrudniony, nie odnosi się do usługowych zakładów rzemieślniczych, wykonujących świadczenia usług dla ludności w zakresie następujących rodzajów (specjalności) rzemiosł:

1) bednarstwo,

2) bieliźniarstwo - damskie, męskie, dziecięce, pościelowe, wyrób kołder,

3) blacharstwo - budowlane, karoseryjne, naczyniowe, naprawa chłodnic,

4) brązownictwo,

5) budowa dróg,

6) budownictwo,

7) cerowanie artystyczne,

8) ciesielstwo,

9) czapnictwo,

10) drukarstwo,

11) dekarstwo,

12) elektromechanika - grzejnicza, medyczna, samochodowa, silnikowa, elektromiernictwo,

13) farbiarstwo,

14) fotografowanie,

15) fryzjerstwo,

16) garncarstwo - naprawa przedmiotów z porcelany,

17) gorseciarstwo,

18) grawerstwo - emalierstwo, grawerstwo,

19) hafciarstwo - koronkarstwo, mereżkarstwo, szmuklerstwo, wyszywanie na tkaninach,

20) instalatorstwo centralnego ogrzewania,

21) instalatorstwo chłodnicze,

22) instalatorstwo elektryczne,

23) instalatorstwo gazowe,

24) instalatorstwo wodociągowo-kanalizacyjne,

25) instrumentarstwo muzyczne - lutnictwo, naprawa fortepianów, pianin, harmonii oraz instrumentów dętych drewnianych i metalowych, naprawa instrumentów perkusyjnych, strojenie instrumentów klawiszowych,

26) introligatorstwo - oprawa ksiąg,

27) kamieniarstwo,

28) kapelusznictwo - damskie, czyszczenie i odświeżanie kapeluszy męskich,

29) kołodziejstwo,

30) kominiarstwo,

31) kowalstwo - artystyczne, pojazdowe, naprawa maszyn i narzędzi rolniczych,

32) krawiectwo damskie - miarowe ciężkie, miarowe lekkie, dziecięce,

33) krawiectwo męskie - miarowe cywilne, miarowe mundurowe, krawiectwo skórzane,

34) kuśnierstwo,

35) lakiernictwo,

36) malarstwo,

37) malowanie na tkaninach,

38) mechanika gaśnic i urządzeń przeciwpożarowych,

39) mechanika maszyn,

40) mechanika ortopedyczna,

41) mechanika precyzyjna,

42) optyka,

43) parasolnictwo,

44) powroźnictwo,

45) pozłotnictwo,

46) radiomechanika,

47) rękawicznictwo - skórzane,

48) rymarstwo - kaletnictwo, rymarstwo sportowe, siodlarstwo pojazdowe, wyrób i naprawa uprzęży,

49) stolarstwo - budowlane, meblowe, sportowe, rzeźbiarstwo w drzewie, wyrób trumien,

50) szewstwo - wyrób i naprawa obuwia,

51) szewstwo ortopedyczne,

52) szklarstwo - budowlane, pojazdowe, oprawa obrazów, szlifierstwo szkła,

53) szkutnictwo,

54) sztukatorstwo,

55) ślusarstwo - naprawa maszyn, naprawa rowerów, nożownictwo, pilnikarstwo, spawalnictwo, ślusarstwo ogólne, ślusarstwo budowlane, tokarstwo w metalu, naprawa narzędzi, naprawa wag,

56) ślusarstwo samochodowe i motocyklowe,

57) tapicerstwo,

58) wiertnictwo studzien (również kopanie studzien),

59) wulkanizatorstwo,

60) wyrób broni i amunicji,

61) wyrób i naprawa wiecznych piór i ołówków automatycznych - naprawa wiecznych piór i ołówków automatycznych,

62) zabawkarstwo - naprawa zabawek i lalek,

63) zduństwo,

64) zegarmistrzostwo,

65) żaglownictwo.

6. Ulga podatkowa z tytułu szkolenia uczniów, o której mowa w ust. 5, przysługuje na dwóch uczniów wyszkolonych i zatrudnionych w danym zakładzie rzemieślniczym w charakterze czeladników, jeżeli zakład ten:

1) jest prowadzony bez zatrudnienia innych poza tymi wyszkolonymi uczniami pracowników najemnych i wykonuje usługi dla ludności w zakresie rodzajów (specjalności) rzemiosł wymienionych w ust. 5,

2) jest prowadzony na terenie miejscowości o liczbie mieszkańców do 25.000 przy zatrudnieniu poza tymi wyszkolonymi uczniami nie więcej niż dwóch pracowników najemnych i wykonuje usługi dla ludności w zakresie następujących rodzajów (specjalności) rzemiosł:

a) elektromechanika grzejnicza, samochodowa, silnikowa,

b) instalatorstwo centralnego ogrzewania,

c) instalatorstwo elektryczne,

d) instalatorstwo gazowe,

e) instalatorstwo wodociągowo-kanalizacyjne,

f) instrumentarstwo muzyczne - lutnictwo, naprawa fortepianów, pianin, harmonii oraz instrumentów dętych drewnianych i metalowych, naprawa instrumentów perkusyjnych, strojenie instrumentów klawiszowych,

g) kołodziejstwo,

h) kowalstwo - artystyczne, pojazdowe, naprawa maszyn i narzędzi rolniczych,

i) radiomechanika,

j) rymarstwo - kaletnictwo, rymarstwo sportowe, siodlarstwo pojazdowe, wyrób i naprawa uprzęży,

k) ślusarstwo - ślusarstwo ogólne,

l) ślusarstwo samochodowe i motocyklowe,

ł) wiertnictwo studzien (również kopanie studzien).

Przepis ust. 5 co do zawiadomienia o zatrudnieniu i co do udowodnienia wyszkolenia stosuje się odpowiednio.

7. Za usługowe zakłady wykonujące świadczenia usług dla ludności w rozumieniu ust. 5 i 6 uważa się zakłady, w których obrót, osiągnięty z tytułu wykonywania tych usług, wynosi co najmniej 50% w miejscowościach do 10 tysięcy mieszkańców, a w pozostałych miejscowościach - co najmniej 60% ogólnego obrotu.