Art. 35. - Pobór nadzwyczajnej daniny państwowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.1.1

Akt utracił moc
Wersja od: 16 maja 1922 r.
Art.  35.

Dzierżawca lub użytkownik nieruchomości ziemskiej, posiadający na niej własny inwentarz, płaci z daniny, obliczonej z tej nieruchomości: a) 50%, o ile dzierżawa, względnie użytkowanie opiera się na tytule prawnym, powstałym przed rokiem 1916; b) 40%, o ile dzierżawa, względnie użytkowanie opiera się na tytule prawnym, powstałym przed rokiem 1920; c) 30%, o ile tytuł prawny powstał w roku 1920 i czynsz dzierżawny ustalono przeważnie w gotówce, a nie w zbożu; d) 20%, o ile tytuł prawny powstał w roku 1921, jak również w tym wypadku, gdy tytuł prawny powstał przed tym rokiem, ale czynsz umówiono przeważnie w zbożu. Resztą daniny w powyższych wypadkach płaci właściciel nieruchomości ziemskiej, o ile jednak właściciel w myśl art. 52 sprzeda część swojej nieruchomości, art. 35 nie ma zastosowania.

Wymienione w części pierwszej niniejszego artykułu obowiązki dzierżawców, względnie użytkowników, dotyczą również administratorów poręczających, choćby nie posiadali na gruncie własnego inwentarza.

Wszelkie przeciwne powyższym przepisom warunki, zawarte w odnośnych umowach, nie mają znaczenia.