Art. 17. - Pobór nadzwyczajnej daniny państwowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.1.1

Akt utracił moc

Wersja od: 16 maja 1922 r.

Art.  17.

Danina, obliczona w sposób wskazany w art. 14 i 15, winna być wpłacona w dwóch równych ratach: na obszarze b. dzielnicy rosyjskiej i austrjackiej do kas zarządów gminnych lub do kas publicznych albo prywatnych, przez zarządy gminne do poboru upełnomocnionych, albo też do właściwej kasy skarbowej (urzędu podatkowego), a na obszarze, b. dzielnicy pruskiej do kasy władzy, wymienionej w art. 13, względnie do kas, przez nią upoważnionych. Każda kasa otrzymuje egzemplarz księgi poboru.

Termin wpłacenia pierwszej raty przypada w ciągu czterech tygodni, licząc od ósmego dnia wyłożenia księgi poboru, względnie list do publicznego przejrzenia (art. 15 ustęp drugi); druga rata winna być wpłacona w ciągu sześciu tygodni po upływie terminu płatności pierwszej raty.

Niewpłacone w powyższych terminach raty daniny będą ściągnięte przez zarząd gminy przymusowo wraz z kosztami egzekucyjnemi i odsetkami za zwłokę w wysokości 5% od sta miesięcznie, począwszy od dnia następnego po upływie terminów, oznaczonych w ustępie drugim niniejszego artykułu, przyczem każdy miesiąc rozpoczęty liczy się za cały.

Organa poborowe maja prawo bezpośrednio żądać pomocy policji państwowej przy przymusowem ściągnięciu daniny środkami ustawowemi, jakoteż dla strzeżenia sum wpłaconej daniny; policja jest obowiązana niezwłocznie spełnić odnośne żądania.