Art. 19. - Pobór jednorazowej państwowej daniny od nieruchomości i majątku w kapitale.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.11.128

Akt utracił moc

Wersja od: 4 lutego 1919 r.

Art.  19.

Kto na wezwanie władzy skarbowej lub organu wymiarowego składa świadomie nieprawdziwe oświadczenie w zamiarze, aby wymiar kaniny udaremnić lub niższy wymiar spowodować, tego ukarze władza skarbowa 1 instancji grzywną od 100 do 50.000 mk., względnie 150-75.000 koron.

Kto popełnia czyn określony w pierwszym ustępie świadomie, lecz bez określonego tam zamiaru, podlega grzywnie od 50 do 10.000 mk., względnie 715-15.000 koron. Tej samej grzywnie podlega każdy, kto skierowanemu doń urzędownie wezwaniu nie uczyni zadość; grzywny te mogą być powtarzane.

Przeciwko każdemu orzeczeniu karnemu władzy skarbowej 1 instancji można wnieść rekurs do Ministerstwa Skarbu na ręce władzy, która wydała orzeczenie, w ciągu 14 dni od doręczenia, piśmiennie lub telegraficznie. Nadanie rekursu na pocztę lub telegraf uważa się za wniesienie.