Pobór drugiej zaliczki na poczet podatku majątkowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.5.38

Akt utracił moc
Wersja od: 16 stycznia 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 15 -stycznia 1924 r.
o poborze drugiej zaliczki na poczet podatku majątkowego.

Na mocy art. 1 ustęp 1 b) i art. 2 ustawy o naprawie Skarbu Państwa i reformie walutowej z dnia 11 stycznia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 4 poz. 28) oraz zgodnie z uchwałą Rady Ministrów z dnia 14 stycznia 1924 r. zarządzam co następuje:

Oprócz zaliczki na poczet podatku majątkowego, przewidzianej w części ostatniej art. 32 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o podatku majątkowym (Dz. U. R. P. № 94 poz. 746), będzie pobrana druga zaliczka na poczet tego podatku.

Drugą zaliczkę (art. 1 nin. rozp.) opłacają:

1)
wszyscy płatnicy, którym wymierzono pierwszą zaliczkę na poczet podatku majątkowego w myśl ostatniej części art. 32 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o podatku majątkowym (Dz. U. R. P. № 94 poz. 746);
2)
na obszarze górnośląskiej części województwa śląskiego nadto, oprócz płatników pod 1) wymienionych, także płatnicy wolni od podatku obrotowego według niemieckiej ustawy o podatku obrotowym z dnia 24 grudnia 1919 r. (Dz. ust. Rzeszy str. 2157) w brzmieniu ustawy z dnia 8 kwietnia 1922 r. (Dz. ust. Rzeszy str. 373), a wykonywujący przedsiębiorstwa bankowe, kantory wymiany oraz przedsiębiorstwa pośrednictwa handlowego.

Za podstawę obliczenia drugiej zaliczki przyjmuje się:

1)
dla płatników, wymienionych w ustępie 1 art. 2 niniejszego rozporządzenia kwotę przypisu pierwszej zaliczki;
2)
dla płatników, wymienionych w ustępie 2 art. 2 niniejszego rozporządzenia dwukrotną pełną kwotę idealnego podatku obrotowego, obliczonego w wysokości 5% obrotu, osiągniętego w pierwszem półroczu 1923 r.

Wysokość zaliczki obliczona będzie przez przeliczenie na franki złota kwot przewidzianych w art. 3 nin. rozp. w następujący sposób:

1)
dla płatników podatku gruntowego i budynkowego (ustęp 1 ostatniej części art. 32 powołanej ustawy o podatku majątkowym) według stosunku 1 frank złoty = 3,500 mk.;
2)
dla płatników podatku przemysłowego (ustęp 2 ostatniej części art. 32 powołanej ustawy o podatku majątkowym) według stosunku 1 frank złoty = 30.000 mk,;
3)
dla płatników podatku obrotowego, płatnego i idealnego (ustęp II ostatniej części artykułu 32 powołanej ustawy o podatku majątkowym i ustęp 2 art. 3 nin. rozp.) według stosunku l frank złoty = 12.000 mk.

Zaliczkę winni płatnicy sami obliczyć i wpłacić bez oddzielnych zawiadomień w dwóch równych ratach, płatnych w następujących terminach:

a)
pierwsza rata w czasie od 25 stycznia do 25 lutego 1924 r.;
b) druga
rata w czasie od 26 lutego do 26 marca 1924 r.

Kwoty zaliczki obliczone we frankach złotych mogą być wpłacane:

1)
markami, według kursu franka złotego, określonego przez Ministra Skarbu w myśl art. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 127 poz. 1014), a ogłaszanego w Monitorze Polskim;
2)
walutami obcemi, których gatunek i kurs przeliczenia na franki złote ustali Minister Skarbu.

Dobrowolnie uiszczone kwoty na poczet podatku majątkowego będą zarachowane na niniejszą zaliczkę.

Kwoty zaliczki mogą być wpłacone:

a)
markami w kasach skarbowych, bądź bezpośrednio, bądź też za pośrednictwem Pocztowej Kasy Oszczędności lub Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej;
b)
walutami obcemi wyłącznie w Polskiej Krajowej Kasie Pożyczkowej w Warszawie i jej oddziałach prowincjonalnych.

Minister Skarbu władny jest upoważnić do przyjmowania wpłat zaliczki również kasy komunalne lub prywatne instytucje finansowe.

Kwoty zaliczki, nieuiszczone w terminach płatności (art. 5 nin. rozp.), bada ściągnięte przymusowo wraz z karami za zwłoką w wysokości 2% miesięcznie oraz kosztami egzekucyjnemi, określonemi w ustawie z dnia 9 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 31 poz. 189).

Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Skarbu.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia na całym obszarze Rzeczypospolitej.