Płatne urlopy dodatkowe dla niektórych pracowników zatrudnionych w zakładach poligraficznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.11.65

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1986 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 10 kwietnia 1986 r.

w sprawie płatnych urlopów dodatkowych dla niektórych pracowników zatrudnionych w zakładach poligraficznych.

Na podstawie art. 160 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23 i z 1982 r. Nr 31, poz. 214 oraz z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 35, poz. 162) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Pracownikom zatrudnionym w zakładach poligraficznych, zwanych dalej "zakładami pracy", na stanowiskach pracy wymienionych w załączniku do rozporządzenia przysługuje płatny urlop dodatkowy, zwany dalej "urlopem dodatkowym", w wymiarze sześciu, dziewięciu lub dwunastu dni roboczych w każdym roku kalendarzowym w zależności od stopnia szkodliwości warunków pracy, przyznawany na zasadach określonych w rozporządzeniu.

2. Kryteria oceny warunków pracy, o których mowa w ust. 1, oraz zasady udzielania urlopów dodatkowych określi Minister Kultury i Sztuki w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz Krajową Radą Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Poligraficznego.

§  2.

1. Pracownicy zatrudnieni nieprzerwanie na stanowiskach wymienionych w załączniku do rozporządzenia nabywają prawo do pierwszego urlopu dodatkowego:

1) w 1986 r. - po przepracowaniu 8 lat,

2) w 1987 r. - po przepracowaniu 5 lat,

3) w 1988 r. - po przepracowaniu 3 lat,

4) w 1989 r. - po przepracowaniu 2 lat,

5) w 1990 r.

i w latach

następnych - po przepracowaniu roku.

2. Prawo do urlopu dodatkowego przysługuje pracownikowi zatrudnionemu co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy obowiązującego na danym stanowisku pracy.

3. Urlop dodatkowy powinien być wykorzystany w tym roku, w którym pracownik nabył do niego prawo, przede wszystkim w celu leczenia uzdrowiskowego.

4. Niedopuszczalny jest wzrost liczby godzin nadliczbowych dla pracowników objętych urlopami dodatkowymi w stosunku do roku poprzedzającego przyznanie uprawnień. Nie dotyczy to pracy w dodatkowe dni wolne od pracy.

§  3.

1. Kierownik zakładu pracy, po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej, ustala uprawnienia do urlopu dodatkowego i jego wymiar zgodnie z zasadami, o których mowa w § 1 ust. 2.

2. Dla stanowisk pracy wymienionych w załączniku do rozporządzenia zakład pracy prowadzi stałe pomiary i ewidencję występujących zagrożeń.

3. Urlop dodatkowy przysługuje pracownikowi do czasu wyeliminowania warunków stanowiących podstawę przyznania tego urlopu.

§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do urlopów dodatkowych przysługujących począwszy od dnia 1 stycznia 1986 r.

ZAŁĄCZNIK

WYKAZ STANOWISK W ZAKŁADACH POLIGRAFICZNYCH UPRAWNIAJĄCYCH DO PŁATNYCH URLOPÓW DODATKOWYCH

1. Maszynista maszyn wklęsłodrukowych

2. Operator maszyn wklęsłodrukowych

3. Nakładacz - odbieracz przy maszynach wklęsłodrukowych

4. Absorberowy

5. Trawiacz form wklęsłodrukowych

6. Preparator form wklęsłodrukowych

7. Składacz linotypowy

8. Odlewacz czcionek i wierszy

9. Stereotyper

10. Frezer płyt stereotypowych

11. Przetapiacz stopów drukarskich

12. Trawiacz chemigraficzny

13. Maszynista maszyn zwojowych w wydziałach gazetowych^*)

14. Operator maszyn zwojowych w wydziałach gazetowych^*)

15. Odbieracz przy maszynach zwojowych w wydziałach gazetowych^*)

16. Składacz ręczny.

^______

^*) Urlop dodatkowy przysługuje, jeżeli pracownicy zatrudnieni na tych stanowiskach wykonują pracę na maszynach zwojowych wypukłodrukowych z formą drukową ze stopu drukarskiego.