Rozdział 3 - Plan krajowy - Planowanie przestrzenne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.17.99 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 9 lipca 1993 r.

Rozdział  3

Plan krajowy

Art.  19.

1. Plan krajowy określa przyrodnicze, społeczne, ekonomiczne i kulturowe warunki przestrzennego zagospodarowania kraju oraz cele i zasady polityki przestrzennej, uwzględniające jego regionalne zróżnicowanie.

2. Plan krajowy określa działania zapewniające:

1) ochronę środowiska, z uwzględnieniem obszarów podlegających szczególnej ochronie oraz obszarów szczególnego zagrożenia,

2) prawidłowe funkcjonowanie i rozwój sieci osadniczej, ze szczególnym uwzględnieniem aglomeracji i miast o znaczeniu krajowym,

3) racjonalne rozmieszczenie sił wytwórczych,

4) ochronę złóż i prawidłowe wykorzystanie zasobów surowców mineralnych,

5) ochronę i wykorzystanie zasobów wodnych,

6) rozwój gospodarki wodnej i leśnej,

7) prawidłowe rozmieszczenie infrastruktury społecznej i technicznej o znaczeniu krajowym i międzynarodowym,

8) ochronę wartości kulturowych, w tym historycznych założeń i zasobów miejskich,

9) zachowanie wymagań obronnych oraz bezpieczeństwa kraju.

Art.  20.

Centralny Urząd Planowania:

1) sporządzając projekt założeń i projekt planu krajowego konsultuje je z właściwymi komisjami sejmowymi oraz z naczelnymi, centralnymi i terenowymi organami administracji państwowej, właściwymi organami wojskowymi, zainteresowanymi jednostkami gospodarki uspołecznionej, a także organizacjami społecznymi, zawodowymi i naukowymi,

2) dokonuje okresowej, nie rzadziej niż co pięć lat, oceny aktualności planu krajowego; propozycje zmian będące wynikiem tej oceny są przedstawiane przez Radę Ministrów Sejmowi.