Art. 47. - Planowanie przestrzenne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.17.99 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 9 lipca 1993 r.

Art.  47.

1. Plany zagospodarowania przestrzennego sporządzone stosownie do przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o planowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1975 r. Nr 11, poz. 67 i Nr 16, poz. 91) są planami zagospodarowania przestrzennego w rozumieniu niniejszej ustawy.

2. Do założeń do projektów planów zagospodarowania przestrzennego przedstawionych do zatwierdzenia w terminie do dnia 31 grudnia 1986 r. nie stosuje się przepisów art. 14 ust. 4 i 5.

3. Postępowanie w sprawach lokalizacji inwestycji, wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy i nie zakończone do tego dnia, prowadzi się do zakończenia według przepisów dotychczasowych. W sprawach tych stosuje się jednak przepisy art. 44.

4. Na obszarach, dla których nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, decyzje wpływające na sposób zagospodarowania oraz wykorzystania gruntów podejmuje właściwy terenowy organ administracji państwowej na podstawie posiadanych materiałów do planu, uzupełnionych niezbędnymi danymi, po dokonaniu uzgodnień z zainteresowanymi organami oraz spełnieniu wymagań określonych w przepisach szczególnych.

5. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego dla obszarów, dla których plany takie nie są sporządzone, powinny być sporządzone w terminie do dnia 31 grudnia 1986 r.

6. Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa może, na wniosek terenowego organu administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego, przedłużyć w uzasadnionych wypadkach termin określony w ust. 5, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 1988 r.