Rozdział 3 - Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. - Planowanie przestrzenne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1975.11.67 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1975 r.

Rozdział  III

Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego.

Art.  12.

Miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego są:

1) ogólne plany zagospodarowania przestrzennego jednostek osadniczych, zwane w dalszych przepisach ustawy "planami ogólnymi", oraz plany zagospodarowania przestrzennego obszarów stanowiących zespoły jednostek osadniczych,

2) szczegółowe plany zagospodarowania przestrzennego części jednostek osadniczych, a w przypadkach uzasadnionych - całości tych jednostek, zwane w dalszych przepisach ustawy "planami szczegółowymi".

Art.  13.

1. Plan ogólny określa w sposób wszechstronny podstawowe kierunki i skalę rozwoju oraz zasady zagospodarowania przestrzennego terenu na cały okres planu, jak również program i sposób zagospodarowania przestrzennego jednostki osadniczej w okresie najbliższego wieloletniego narodowego planu gospodarczego.

2. Plan ogólny powinien być sporządzony w zasadzie dla wszystkich okresów przewidzianych w art. 3. Dla małych miast i wsi plan ogólny może być sporządzony jako plan perspektywiczny i etapowy bądź tylko jako plan etapowy.

3. Plan ogólny stanowi podstawę gospodarki terenami i ustalania potrzeb inwestycyjnych na obszarze danej jednostki osadniczej; obejmuje on podstawowe wytyczne dla opracowania planów szczegółowych na tym obszarze, określa tereny wymagające takich opracowań w odpowiedniej kolejności.

4. Projekt planu ogólnego powinien być sporządzony dla całego obszaru objętego zamierzeniami zagospodarowania danej jednostki osadniczej. W uzasadnionych przypadkach plan ogólny może być sporządzony również dla wyodrębnionej części miasta. Plan ogólny wsi obejmuje obszar gruntów przeznaczonych na gospodarkę rolną, pod zabudowę oraz grunty przeznaczone na cele społeczne i inne.

Art.  14.

1. Plany ogólne powinny być opracowane w zasadzie dla wszystkich jednostek osadniczych.

2. Kolejność obejmowania poszczególnych jednostek osadniczych pracami w zakresie sporządzania planów ustalają terenowe organy administracji państwowej właściwe do sporządzania planów. Plany ogólne jednostek osadniczych odbudowywanych, przebudowywanych lub nowo projektowanych powinny być opracowane przed przystąpieniem do odbudowy, przebudowy lub budowy.

Art.  15.

Plan zagospodarowania przestrzennego zespołów jednostek osadniczych sporządza się w przypadkach gdy na określonym obszarze istnieje bądź powstaje zespół jednostek osadniczych, które ze względu na powiązanie funkcjonalne stanowią całość gospodarczo przestrzenną. W szczególności plany takie należy sporządzać dla obszarów zespołów miast przemysłowych i portowych, jednostek osadniczych położonych w strefie podmiejskiej dużych miast, wiejskich jednostek osadniczych w ramach powiatu lub jego części, miejscowości uzdrowiskowych, wypoczynkowo-turystycznych itp.

Art.  16.

1. Plan szczegółowy sporządza się dla części obszaru jednostki osadniczej, przewidzianej do zagospodarowania (zabudowy, odbudowy, przebudowy) w okresie bieżącego i najbliższego wieloletniego narodowego planu gospodarczego.

2. Dla małych miast i wsi szczegółowy plan zagospodarowania przestrzennego może być sporządzony łącznie z planem ogólnym dla obszaru całej jednostki.

3. Plan szczegółowy określa szczegółowo przeznaczenie terenów na poszczególne cele, wyznacza linie rozgraniczające te tereny, ustala zasady uzbrojenia i urządzenia terenu, określa linię zabudowy oraz dopuszczalną wysokość zabudowy, a w miarę potrzeby również inne warunki i wytyczne kształtowania zabudowy.

4. Dla obszaru wsi plan szczegółowy sporządzany jest tylko dla terenów przeznaczonych pod zabudowę.

Art.  17.

1. Plan szczegółowy sporządza się w oparciu o ustalenia planu ogólnego.

2. W przypadku gdy powstaje pilna konieczność opracowania planu szczegółowego, a brak jest zatwierdzonego planu ogólnego, plan szczegółowy powinien być opracowany w dostosowaniu do wstępnie ustalonych założeń planu ogólnego.

Art.  18-22. ¹

(skreślone).

Art.  23.

1. Akty prawne o zatwierdzeniu lub uchwaleniu planów miejscowych ogłasza się w dzienniku urzędowym wojewódzkiej rady narodowej oraz na tablicy ogłoszeń właściwego terenowego organu administracji państwowej (gminy, miasta). Ponadto należy w lokalnym czasopiśmie ogłosić informację o zatwierdzeniu planu.

2. W ogłoszeniach, o których mowa w ust. 1, należy wskazać terenowe organy administracji państwowej, które obowiązane są udostępnić zainteresowanym przeglądanie planu i udzielać odpowiednich informacji. W przypadku gdy udostępnienie planu do przeglądu jest niemożliwe ze względu na przepisy o tajemnicy państwowej, właściwy terenowy organ administracji państwowej obowiązany jest poinformować zainteresowanego na jego wniosek o tych postanowieniach planu, które dotyczą jego interesów.

Art.  24.

1. Plany miejscowe uzyskują moc powszechnie obowiązującą z dniem ogłoszenia w dzienniku urzędowym wojewódzkiej rady narodowej aktu prawnego o zatwierdzeniu lub uchwaleniu danego planu.

2. 2 (skreślony).

Art.  25.

Wydatki związane z opracowywaniem projektów planów miejscowych pokrywane są z budżetów rad narodowych, których wykonawcami są organy właściwe do sporządzania tych planów.

Art.  26. ³

Rada Ministrów określa zasady i tryb sporządzania, uzgadniania i zatwierdzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

Art.  27.

Minister Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i zainteresowanymi ministrami wyda szczegółowe przepisy o sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego ustalające:

1) szczegółowy zakres miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego,

2) metodę, tryb i formę opracowania planów,

3) wskazania, wytyczne i normatywy dla opracowania planów.

Art.  28.

1. Projekty miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego mogą być opracowywane przez osoby posiadające kwalifikacje fachowe, stwierdzone przez właściwe organy.

2. Minister Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami ustali w drodze rozporządzenia:

1) rodzaje studiów wyższych, których ukończenie uprawnia do ubiegania się o stwierdzenie kwalifikacji,

2) zakres, okres czasu oraz sposób odbywania praktyki,

3) organy właściwe do stwierdzenia kwalifikacji,

4) tryb wydawania zaświadczeń o stwierdzeniu kwalifikacji i sposób prowadzenia ewidencji osób, które otrzymały te zaświadczenia.

Art.  29.

Sprawy wykorzystania terenów zgodnie z ustaleniami miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, właściwość organów w tych sprawach oraz sprawy planów realizacyjnych obejmujących zagospodarowanie terenów działek budowlanych lub terenów inwestycji normuje ustawa - prawo budowlane.

Art.  30.

Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia minimalne odległości i warunki, jakie powinny być zachowane w stosunku do dróg publicznych, linii kolejowych i lotnisk przy realizacji inwestycji budowlanych.

¹ Art. 18-22 skreślone przez art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz.U.75.16.91) z dniem 1 czerwca 1975 r.

² Art. 24 ust. 2 skreślony przez art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz.U.75.16.91) z dniem 1 czerwca 1975 r.

³ Art. 26 zmieniony przez art. 17 pkt 2 ustawy z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz.U.75.16.91) z dniem 1 czerwca 1975 r.