Pierwszeństwo hipoteczne i konwersja zaległości od pożyczek instytucyj kredytu długoterminowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.94.810

Akt utracił moc

Wersja od: 29 października 1932 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 27 października 1932 r.

o pierwszeństwie hipotecznem i konwersji zaległości od pożyczek instytucyj kredytu długoterminowego.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i art. 1 lit. a) ustawy z dnia 17 marca 1932 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 22, poz. 165) postanawiam co następuje:

Art.  1.

Należności instytucyj kredytu długoterminowego od pożyczek, zabezpieczających listy zastawne bądź obligacje, powstałe do dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia z tytułu rat umorzeniowych, odsetek, opłat administracyjnych, podatków przejętych przez dłużnika do zapłaty, odsetek zwłoki i kosztów egzekucyjnych, bieżące, odroczone w drodze ulgi, oraz zaległe, posiadają bez względu na termin ich płatności, pierwszeństwo hipoteczne równe z kapitałem pożyczki i nie ulegają przedawnieniu.

Należności od pożyczek powstać mogące po dniu ogłoszenia niniejszego rozporządzenia posiadać będą pierwszeństwo hipoteczne równe z kapitałem w granicach określonych przez przepisy prawa powszechnego i statutów (ustaw) instytucyj kredytu długoterminowego.

Art.  2.

Instytucja kredytu długoterminowego ma prawo, nawet w przypadku odmiennych postanowień statutu lub umów, bez zgody dłużnika i niższych wierzycieli, skonwertować w całości lub w części wymienione w art. 1 należności na pożyczkę dodatkową długoterminową w gotowiźnie bądź za zgodą Ministra Skarbu w listach zastawnych lub obligacjach, opiewającą na sumę równą sumie rzeczonych należności z tem, że tej dodatkowej pożyczce wraz z jej należytościami ubocznemi będzie przysługiwało pierwszeństwo hipoteczne równe z pożyczką, z której powstały skonwertowane należności. Emitowanie przez instytucje kredytu długoterminowego listów zastawnych lub obligacyj na podstawie dodatkowych pożyczek gotówkowych wymaga zgody Ministra Skarbu.

Pożyczka dodatkowa może opiewać na walutę polska bądź też na walutę, lub waluty, w których były wyrażone należności konwertowane.

Przypisy i uprawnienia szczególne instytucyj kredytu długoterminowego, dotyczące egzekucyj należności z tytułu długoterminowych pożyczek, udzielonych przez te instytucje, stosują się również i do pożyczek udzielonych na mocy niniejszego rozporządzenia.

Art.  3.

Prawo dokonywania konwersji w warunkach wskazanych w art. 2 będzie przysługiwało tylko tym instytucjom kredytu długoterminowego, którym udzieli odpowiedniego zezwolenia Minister Skarbu postanowieniem, ogłoszonem w Monitorze Polskim.

Art.  4.

Towarzystwo Kredytowe Ziemskie w Warszawie ma prawo, na mocy uchwały swego ogólnego zebrania władz, zatwierdzonej przez Ministra Skarbu postanowieniem ogłoszonem w Monitorze Polskim, skapitalizować i skonwertować, bez zgody dłużników i niższych wierzycieli, opłaty, na których oparte są obligacje, przewidziane w art. 263⁷ jego ustawy - na oprocentowane pożyczki dodatkowe w gotowiźnie lub w listach zastawnych, odpowiadających warunkom wymienionym w art. 2 niniejszego rozporządzenia, z tem, że pożyczkom tym wraz z ich należytościami ubocznemi przysługiwać będzie pierwszeństwo hipoteczne równe z innemi pożyczkami Towarzystwa, ciążącemi na tychże dobrach, oraz -z tem, że konwersja ta nie będzie uchybiać prawu Towarzystwa do zabezpieczenia i pobierania opłat administracyjnych, ustawą Towarzystwa przewidzianych.

Art.  5.

Konwersja wskazana w art. 2 i 4 winna być dokonywana zgodnie z przepisami prawa bankowego względnie statutami państwowych instytucyj kredytu długoterminowego.

Przepisy rozporządzenia niniejszego nie uchybiają prawu instytucji kredytu długoterminowego do dokonywania konwersyj na zasadach, przewidzianych w jej statucie lub w innych ustawach.

Art.  6.

Wydział (sądy) hipoteczne, dokonywują konwersyj wymienionych w art. 2 i 4 na jednostronny wniosek instytucji albo na wniosek dłużnika za pisemną zgodą instytucji. Wpisy o toczącem się postępowaniu spadkowem, o ogłoszeniu spadku wakującego, o ograniczeniu zdolności właściciela nieruchomości do działań prawnych, o wszczęciu sporu co do własności nieruchomości bądź co do pożyczki, od której powstały należności na rzecz instytucji, ani żadne inne przeszkody, wynikające z treści księgi hipotecznej (gruntowej) nie tamują ujawnienia konwersji wpisem hipotecznym (czystym).

Koszty konwersji obciążają dłużników.

Art.  7.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrowi Skarbu.

Art.  8.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.