Pieczęcie notarjuszów i organów izb notarjalnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.88.686

Akt utracił moc

Wersja od: 6 lipca 1938 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 31 października 1933 r.

o pieczęciach notarjuszów i organów izb notarjalnych.

Na podstawie art. 5 pkt. 1 i art. 149 prawa o notarjacie z dnia 27 października 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 84 poz. 609) zarządzam co następuje:

§ 1. Pieczęci z godłem państwowem używają:

a) notarjusze,

b) zastępcy notarjuszów (art. 21 prawa o notarjacie),

c) rady notarjalne,

d) sądy dyscyplinarne izb notarjalnych,

c) sądy dyscyplinarne odwoławcze izb notarjalnych.

§ 2. Pieczęcie tłoczone są w metalu przyczem pieczęcie notarjuszów i zastępców notarjuszów są okrągłe, z wyobrażeniem orła państwowego pośrodku i napisem w otoku, pozostałe zaś pieczecie mają kształt ośmioboku, opisanego na owalu pionowo ustawionym, w którego górnej części zamieszczone jest wyobrażenie orła państwowego w dolnej zaś części ułożony jest poziomo napis, w razie potrzeby w dwóch lub więcej wierszach.

§ 3. 1 Pieczęcie do tuszu, używane przez notarjuszów i zastępców notarjuszów, mają w średnicy 36 mm, wysokość orła wynosi 21 mm; napis na pieczęciach notarjuszów brzmi: " ...... (imię i nazwisko) notarjusz w ......", napis zaś na pieczęciach zastępców notarjuszów brzmi: "...... (imię i nazwisko) zast. notarjusza w ......".

Pieczęcie lakowe notarjuszów i zastępców notarjuszów mają w średnicy 30 mm, wysokość orła wynosi 16 mm; napis na pieczęciach notarjuszów brzmi: "...... (imię i nazwisko) notarjusz w ......", zaś na pieczęciach zastępców notarjuszów brzmi: "...... (imię i nazwisko) zast. notar.: w ......

Jeżeli ilość liter napisu pieczęci jest większa niż ilość milimetrów średnicy pieczęci, dopuszczalne jest skrócenie napisu przez zastąpienie imienia notariusza (zastępcy notariusza) podaniem początkowej litery lub dwóch pierwszych liter imienia, a gdyby i takie skrócenie napisu nie wystarczało, dopuszczalne jest skrócenie tytułu notariusza na "notar.", a zastępcy notariusza na "z. notar." lub "zast. notar.", jak również skrócenie nazwy miejscowości, jeśli ta składa się z dwóch wyrazów i skrócenie jednego z nich odpowiada zwyczajowi miejscowemu.

§ 4. Pieczęć do tuszu, używana przez rady notarjalne, sądy dyscyplinarne izb notarjalnych i sądy dyscyplinarne odwoławcze izb notarjalnych, ma oś pionową owalu długości 40 mm, poziomą zaś - 32 mm; wysokość orła w tych pieczęciach wynosi 21 mm.

Napisy na pieczęciach powyższych są trzywierszowe i brzmią:

a) "Rada Notarjalna w ......",

b) "Sąd Dyscypl. (pierwszy wiersz) Izby Notarjalnej (drugi wiersz) w ...... (trzeci wiersz)",

c) "Sąd Dysc. Odw. (pierwszy wiersz) Izby Notarjalnej (drugi wiersz) w ...... (trzeci wiersz)".

§ 5. Pieczęć lakowa, używana przez rady notarjalne, ma oś pionową owalu długości 30 mm, poziomą zaś - 24 mm; wysokość orła wynosi 12 mm, napis zaś jest trzywierszowy i ma to samo brzmienie, co na pieczęci do tuszu.

Sądy dyscyplinarne i sądy dyscyplinarne odwoławcze izb notarjalnych używają w razie potrzeby pieczęci lakowej rad notarjalnych.

§ 6. Komisje egzaminacyjne dla aplikantów notarjalnych nie posiadają własnych pieczęci, lecz używają pieczęci rad notarjalnych, przy których są ustanowione.

§ 7. Pieczęcie o jednakowem brzmieniu napisu winny być zaopatrzone w numery rozpoznawcze, t. j. bieżące liczby arabskie, umieszczone w otoku pieczęci okrągłych, bądź u dołu pieczęci ośmiobocznych.

Pieczęć bez numeru rozpoznawczego uważa się za zaopatrzoną w numer rozpoznawczy "1".

W razie zaginięcia, uszkodzenia lub zniszczenia pieczęci, nowa pieczęć powinna być zaopatrzona w kolejny numer rozpoznawczy.

§ 8. Pieczęcie należy przechowywać pod zamknięciem w sposób, wyłączający możliwość ich zaginięcia lub dopuszczenia się przy ich pomocy jakichkolwiek nadużyć.

W razie zaginięcia pieczęci należy bezzwłocznie zawiadomić o tem właściwego prezesa sądu okręgowej, organa bezpieczeństwa publicznego, właściwego prokuratora sądu okręgowego i Mennicę Państwową.

§ 9. 2 Pieczęcie notariuszów i zastępców notariuszów, które z powodu zniszczenia, uszkodzenia albo ustania urzędowania notariusza lub zastępcy notariusza nie mogą być nadal używane, należy niezwłocznie przesłać do archiwum notarialnego, tam uczynić niezdatnymi do użycia przez przepiłowanie na krzyż, nie przeszkadzające rozpoznaniu kształtów orła państwowego i odczytaniu napisu i w tym stanie je przechowywać.

§ 10. 3 Pieczęcie sporządzane będą na koszt zamawiających przez Mennicę Państwową.

Notarjusze i zastępcy notarjuszów kierują zamówienia pieczęci do Mennicy Państwowej za pośrednictwem prezesa właściwego sądu okręgowego, organa zaś izb notarjalnych - za pośrednictwem właściwej rady notarjalnej.

Władze, pośredniczące w zamówieniach pieczęci, ustalają treść napisów skróconych (§ 3 ust. 3), prowadzą wykaz pieczęci, przechowują ich odbitki i zarządzają przekazanie pieczęci uszkodzonych lub wy cofanych z obiegu w myśl przepisów § 9.

§ 11. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1934 r.

Równocześnie traci moc obowiązującą w przedmiotach, unormowanych niniejszem rozporządzeniem, rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 czerwca 1929 r. o pieczęciach urzędowych w Zarządzie Centralnym Ministerstwa Sprawiedliwości, jako też w sądach i urzędach wymiaru sprawiedliwości i więziennictwa (Dz. U. R. P. Nr. 48, poz. 396).

¹ § 3 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 30 czerwca 1938 r. (Dz.U.38.45.370) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lipca 1938 r.

² § 9 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 26 stycznia 1938 r. (Dz.U.38.7.44) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 lutego 1938 r.

³ § 10 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 30 czerwca 1938 r. (Dz.U.38.45.370) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 lipca 1938 r.