Pełnomocnik Rządu do Spraw Rodziny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.10.74

Akt utracił moc

Wersja od: 9 lutego 2001 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 9 lutego 2001 r.

w sprawie Pełnomocnika Rządu do Spraw Rodziny.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929 i z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Ustanawia się Pełnomocnika Rządu do Spraw Rodziny, zwanego dalej "Pełnomocnikiem".

2. Pełnomocnikiem jest sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

§  2.

1. Do Pełnomocnika należy przygotowanie utworzenia działu administracji rządowej obejmującego sprawy rodziny, w tym zwłaszcza przygotowanie harmonogramu prac oraz inicjowanie i prowadzenie działań związanych z przygotowaniem aktów prawnych i projektów organizacyjnych w tym zakresie.

2. Do czasu utworzenia działu administracji rządowej obejmującego sprawy rodziny, do zadań Pełnomocnika należy inicjowanie i koordynowanie działań na rzecz kształtowania i realizacji polityki państwa wobec rodziny.

3. Do zadań Pełnomocnika należy w szczególności:

1) dokonywanie analiz i ocen sytuacji społecznej i bytowej rodzin, w tym rodzin wielodzietnych, patologicznych bądź zagrożonych patologią społeczną lub będących w trudnej sytuacji,

2) inicjowanie i koordynowanie działań umożliwiających rodzinie wykorzystanie jej praw do godnego realizowania zadań,

3) opiniowanie, udział w opracowywaniu i, w miarę potrzeby, przygotowywanie projektów programów działań i regulacji prawnych służących poprawie bytowych, społecznych i kulturowych warunków życia rodziny,

4) propagowanie wartości dotyczących rodziny i wychowania młodego pokolenia, także w zakresie przystosowania do życia społecznego,

5) współpraca z właściwymi organami administracji publicznej, organizacjami pozarządowymi i instytucjami - w zakresie ich odpowiedzialności za programy edukacyjne i wychowawcze,

6) inspirowanie i wspieranie działalności grup, organizacji i środowisk, działających na rzecz rodziny.

§  3.

1. Pełnomocnik koordynuje wypełnianie zadań zapewniających realizację pełni praw dzieci i młodzieży oraz poprawę warunków ich życia, wynikających z:

1) ustaw i uchwał Sejmu oraz aktów wykonawczych, a także innych dokumentów Rady Ministrów i jej organów,

2) rządowych programów przyjętych do realizacji,

3) umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, a w szczególności przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych Konwencji o prawach dziecka z dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526) oraz zaleceń organizacji międzynarodowych działających na rzecz dzieci i młodzieży.

2. Pełnomocnik realizuje zadania, o których mowa w ust. 1, w szczególności przez:

1) dokonywanie analiz i ocen sytuacji społecznej dzieci i młodzieży oraz warunków ich rozwoju, ze szczególnym uwzględnieniem zjawiska sieroctwa, niepełnosprawności, zagrożenia patologiami społecznymi, a także ich wpływu na poziom życia oraz rozwój dzieci i młodzieży,

2) inicjowanie, przygotowywanie i opiniowanie projektów aktów prawnych oraz programów działań w zakresie kształtowania materialnych, społecznych i kulturowych warunków życia i rozwoju dzieci i młodzieży oraz gwarancji respektowania ich praw i ochrony interesów, w tym:

a) rozwiązywania problemów sieroctwa naturalnego i społecznego oraz opieki, zastępczej opieki rodzinnej i placówek opiekuńczo-wychowawczych,

b) przeciwdziałania społecznym patologiom dotykającym dzieci i młodzież oraz minimalizowania ich skutków,

c) zaspokajania potrzeb zdrowotnych, a także pozamedycznych (w tym potrzeb edukacyjnych, socjalnych, kulturowych, integracyjnych) dzieci i młodzieży niepełnosprawnej,

d) rozwijania pozaszkolnych, instytucjonalnych form pobudzania aktywności intelektualnej i fizycznej dzieci i młodzieży, w celu tworzenia optymalnych warunków ich rozwoju i samorealizacji.

§ 4. W porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych do zadań Pełnomocnika, z zastrzeżeniem § 5, należy:

1) współpraca w sprawach rodziny, dzieci i młodzieży z organizacjami oraz instytucjami międzynarodowymi, a także międzyrządowa współpraca dwustronna w tym zakresie,

2) przygotowanie sprawozdań i raportów z realizacji wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych dotyczących rodziny, dzieci i młodzieży oraz badanie możliwości i przedstawianie opinii w sprawie związania Rzeczypospolitej Polskiej innymi tego rodzaju umowami międzynarodowymi.

§ 5. Pełnomocnik współpracuje z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania w zakresie realizowanych przez niego zadań dotyczących międzynarodowej współpracy dzieci i młodzieży.

§  6.

1. Pełnomocnik wykonuje swoje zadania we współdziałaniu z właściwymi organami administracji rządowej, w szczególności z ministrami właściwymi w sprawach: oświaty i wychowania, szkolnictwa wyższego, kultury fizycznej i sportu, sprawiedliwości, zdrowia, zabezpieczenia społecznego, pracy, spraw wewnętrznych, wyznań religijnych, kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, integracji europejskiej, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, rozwoju regionalnego, spraw zagranicznych.

2. Pełnomocnik może zwrócić się o udzielenie informacji i pomocy do ministrów właściwych do spraw wymienionych w ust. 1.

3. Pełnomocnik podejmuje współpracę z organami samorządu terytorialnego oraz organizacjami pozarządowymi w celu właściwej realizacji powierzonych mu zadań.

4. Pełnomocnik może występować do właściwych organów i instytucji administracji rządowej, wskazując problemy należące do obszaru jego zainteresowań, których rozwiązanie należy do kompetencji tych organów i instytucji, z wnioskiem o rozpatrzenie sprawy i zajęcie stanowiska.

5. Organy opracowujące projekty aktów prawnych są obowiązane do uzyskiwania opinii i stanowiska Pełnomocnika w zakresie spraw należących do jego właściwości.

§ 7. Pełnomocnik jest upoważniony do wnoszenia, za zgodą Prezesa Rady Ministrów, opracowanych przez siebie projektów aktów prawnych, wynikających z zakresu jego działania, do rozpatrzenia przez Radę Ministrów.

§  8.

1. Pełnomocnik przedstawia Radzie Ministrów:

1) analizy, oceny i wnioski, wiążące się z zakresem jego działania,

2) okresowe informacje o swojej pracy.

2. Pełnomocnik informuje Prezesa Rady Ministrów o wszystkich zagrożeniach realizacji zadań, o których mowa w § 2-4.

§ 9. Pełnomocnik może zlecać przeprowadzenie ekspertyz w określonym przedmiocie, związanych z jego zadaniami.

§ 10. Obsługę merytoryczną, organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową zapewnia Pełnomocnikowi Kancelaria Prezesa Rady Ministrów.

§ 11. Wydatki związane z działalnością Pełnomocnika są pokrywane z budżetu państwa w części dotyczącej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

§ 12. Pełnomocnik przejmuje nie zakończone sprawy prowadzone dotychczas przez Pełnomocnika działającego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 listopada 1997 r. w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Rodziny (Dz. U. Nr 138, poz. 927).

§ 13. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 10 lutego 2001 r.