Pełnomocnictwa pocztowe.
Dz.U.1923.105.821
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
MINISTRA POCZT I TELEGRAFÓW
z dnia 14 sierpnia 1923 r.
w przedmiocie pełnomocnictw pocztowych.
W tym celu musi mocodawca wysławić dla upełnomocnionego pisemne pełnomocnictwo pocztowe i złożyć je we właściwym oddawczym urzędzie pocztowym.
Pełnomocnikami (upełnomocnionymi) mogą być tylko osoby fizyczne.
Pełnomocnictwo pocztowe nie może zawierać żadnych warunków.
Pełnomocnictwo mężatki na obszarze b. dzielnicy pruskiej i rosyjskiej winien podpisać także jej mąż.
Pełnomocnictwo osoby niepełnoletniej winien podpisać jej opiekun względnie także współopiekun.
Wszyscy pełnomocnicy łączni muszą być razem obecni, w celu podjęcia i potwierdzenia odbioru przesyłek pocztowych, w przeciwnym razie musi być złożone osobne oświadczenie odbioru przesyłek w urzędzie pocztowym.
W uwierzytelnieniu musi być podane wyraźnie imię, nazwisko i zawód (zajęcie) mocodawcy. Same przytoczenie nazwy firmy nie jest wystarczające.
Pełnomocnictwo osób nieumiejących lub nie mogących się podpisać winno być sporządzone przed notariuszem lub sądem.
Odwołanie pełnomocnictwa może nastąpić pisemnie i w każdej chwili.
Jeżeli pocztowym urzędem oddawczym dla przesyłek pocztowych, które pełnomocnik ma podejmować za mocodawcę, ma być nowy pocztowy urząd oddawczy, to pełnomocnictwo pierwotnie wystawione jest ważne dla nowego pocztowego urzędu oddawczego.
Równocześnie znosi się przepisy dotychczasowe o pełnomocnictwach pocztowych, sprzeczne z niniejszem rozporządzeniem.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »