§ 15. - Pełnienie zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2015.479

Akt utracił moc

Wersja od: 3 kwietnia 2015 r.

§  15.

1. Opłaty związane z nauką dzieci żołnierza wyznaczonego do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, w szkole typu podstawowego, gimnazjalnego i ponadgimnazjalnego wskazanej przez szefa (dyrektora, dowódcę, komendanta) jednostki (komórki) organizacyjnej finansującej pełnienie służby poza granicami państwa, w uzgodnieniu odpowiednio z Szefem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego albo dyrektorem departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwym do spraw organizacji współpracy międzynarodowej, są wnoszone bezpośrednio z budżetu jednostki (komórki) organizacyjnej finansującej pełnienie służby poza granicami państwa lub w formie zwrotu wydatków ponoszonych przez żołnierza.

2. Szkołę, o której mowa w ust. 1, wskazuje się, uwzględniając potrzebę zapewnienia warunków nauczania porównywalnych z warunkami nauczania w kraju, wiek rozpoczęcia obowiązku szkolnego w kraju pobytu żołnierza oraz wysokość opłat za naukę.

3. Dokonywanie lub zwrot opłat, o których mowa w ust. 1, następuje na pisemny, udokumentowany wniosek żołnierza albo na podstawie faktur wystawianych przez szkoły, zawierających imienne listy dzieci pobierających w nich naukę. Dokonywanie lub zwrot opłat nie obejmuje wydatków na podręczniki i przybory szkolne, składki ubezpieczeniowe, odzież szkolną, wyżywienie i indywidualne dojazdy do szkoły, depozytów, a także opłat za zajęcia ponadobowiązkowe i wycieczki oraz opłat za ponadobowiązkowe językowe kursy dokształcające lub wyjazdy edukacyjne.

4. W przypadku skierowania przez żołnierza dziecka do bezpłatnej szkoły publicznej lub innej szkoły, za uczęszczanie do której jednostka (komórka) organizacyjna finansująca pełnienie służby poza granicami państwa nie ponosi żadnych kosztów, żołnierzowi przysługuje zwrot udokumentowanych kosztów nauki języka, będącego podstawowym językiem nauczania w tej szkole, do wysokości 3000 euro, poniesionych na każde dziecko do czasu ukończenia przez nie nauki. Warunkiem otrzymania zwrotu kosztów jest uczęszczanie przez dziecko do szkoły co najmniej przez rok nauki. Warunek ten nie dotyczy wcześniejszego odwołania żołnierza ze stanowiska poza granicami kraju z przyczyn, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 1-3 i ust. 2 pkt 4.

5. W przypadku skierowania przez żołnierza dziecka do szkoły innej niż szkoła, o której mowa w ust. 1, jednostka (komórka) organizacyjna finansująca pełnienie służby poza granicami państwa dokonuje opłat związanych z nauką dziecka w szkole lub zwraca te opłaty do wysokości kosztów nauki w szkole, o której mowa w ust. 1.

6. W przypadku gdy odległość z miejscowości pełnienia służby do szkoły, o której mowa w ust. 1, lub szkoły polskiej określonej w przepisach o organizowaniu kształcenia dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą, wspomaganiu nauczania historii, geografii i języka polskiego wśród Polonii oraz zakresie świadczeń przysługujących nauczycielom polskim skierowanym w tym celu do pracy za granicą przekracza 20 km, szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki (komórki) organizacyjnej finansującej pełnienie służby poza granicami państwa może pokryć koszty zorganizowanych dojazdów grupowych dzieci do tej szkoły.

7. Żołnierzowi wyznaczonemu do pełnienia służby poza granicami państwa szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki (komórki) organizacyjnej finansującej pełnienie służby poza granicami państwa pokrywa, na pisemny, udokumentowany wniosek żołnierza, na warunkach określonych dla zagranicznych podróży służbowych w przepisach w sprawie należności żołnierzy za podróże i przeniesienia służbowe, koszty przejazdu dziecka do kraju i z powrotem, w celu złożenia egzaminu maturalnego lub egzaminu, o którym mowa w § 10 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 31 sierpnia 2010 r. w sprawie organizacji kształcenia dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą (Dz. U. z 2014 r. poz. 454), pod warunkiem że wyjazd ten nie może się odbyć w ramach przejazdu do kraju, o którym mowa w § 21 ust. 1.