Rozdział 3 - Uprawnienia i obowiązki żołnierzy pełniących służbę w misjach specjalnych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych oraz przysługujące im świadczenia - Pełnienie służby poza granicami państwa przez żołnierzy zawodowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1998.127.840

Akt utracił moc

Wersja od: 26 lutego 2000 r.

Rozdział  3

Uprawnienia i obowiązki żołnierzy pełniących służbę w misjach specjalnych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych oraz przysługujące im świadczenia

§ 12. Żołnierz, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, przez cały czas pełnienia służby poza granicami państwa zachowuje wszystkie uprawnienia i świadczenia, w tym prawo do uposażenia i innych należności pieniężnych, przysługujące mu z tytułu pełnienia czynnej służby wojskowej na ostatnio zajmowanym w kraju stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym czasie zmian mających wpływ na te uprawnienia albo na prawo lub wysokość tych świadczeń.

§  13.

1. Żołnierzowi, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a), niezależnie od uprawnień i świadczeń określonych w § 12, przysługują:

1) bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie, na zasadach i według norm określonych przez Ministra Obrony Narodowej w odrębnych przepisach,

2) jednorazowa należność pieniężna,

3) dodatek zagraniczny,

4) dodatek wojenny,

5) walutowy dodatek rodzinny,

6) umundurowanie, wyekwipowanie i uzbrojenie, na zasadach i według norm określonych przez Ministra Obrony Narodowej w odrębnych przepisach,

7) bezpłatne badania lekarskie, a także bezpłatne świadczenia zdrowotne oraz bezpłatne zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne,

8) bezpłatny przewóz:

a) z kraju do rejonu działania misji specjalnej i z powrotem, w związku z rozpoczęciem i zakończeniem pełnienia służby poza granicami państwa, oraz bezpłatne wyżywienie w czasie tego przewozu,

b) z rejonu działania misji specjalnej do kraju i z powrotem w przypadkach losowych,

9) urlop zdrowotny po powrocie do kraju, po zakończeniu pełnienia służby poza granicami państwa,

10) świadczenia odszkodowawcze w razie wypadku lub choroby pozostającej w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej poza granicami państwa, na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192), a także świadczenia przewidziane w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 944), jeżeli zdarzenie powodujące prawo do tych świadczeń zaistniało w czasie pełnienia służby poza granicami państwa.

2. Żołnierzowi, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a), mogą być przyznawane nagrody z walutowego funduszu nagród, wynoszącego 1% sumy dodatków zagranicznych wypłaconych żołnierzom w każdym miesiącu.

§  14.

1. Żołnierzowi, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b), niezależnie od uprawnień i świadczeń określonych w § 12, przysługują świadczenia wymienione w § 13 ust. 1 pkt 1, 2, 6, 7 i 8 lit. a) oraz w pkt 9 i 10.

2. Świadczenia, o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 1, przysługują żołnierzowi wymienionemu w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b), w czasie pobytu w jednostce wojskowej przygotowującej go do służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, od dnia rozpoczęcia przygotowania poza rejonem stacjonowania jednostki wojskowej, w której pełni służbę, do dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej oraz, po powrocie do kraju, od dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej do dnia skierowania na urlop, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 9.

3. Do żołnierza, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b), stosuje się przepisy § 17, 23, 24, 26 i 28.

§ 15. Żołnierzowi, o którym mowa w § 2 ust. 2, przysługują świadczenia określone w § 13 ust. 1 pkt 6, 9 i 10; stosuje się do niego także przepisy § 23, 26 i § 31 ust. 1.

§ 16. Bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie przysługuje żołnierzowi:

1) przed wyjazdem, w czasie pobytu w jednostce wojskowej przygotowującej do służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, od dnia rozpoczęcia przygotowania poza rejonem stacjonowania jednostki wojskowej, w której pełni służbę, do dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej,

2) w czasie pełnienia służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, od dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej do dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej,

3) po powrocie do kraju, od dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej w drodze powrotnej do dnia skierowania na urlop, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 9.

§  17.

1. Jednorazowa należność pieniężna przysługuje w wysokości miesięcznego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego w stopniu wojskowym plutonowego, z wysługą do dwóch lat, na stanowisku służbowym zaszeregowanym do 32 grupy uposażenia.

2. Jednorazową należność pieniężną wypłaca się w złotych polskich, po wydaniu decyzji o wyznaczeniu do pełnienia służby poza granicami państwa.

3. Jednorazowa należność pieniężna podlega zwrotowi, jeżeli decyzja o wyznaczeniu do pełnienia służby poza granicami państwa została uchylona przed dniem wyjazdu z kraju z powodów określonych w § 9 pkt 1 lub na wniosek żołnierza.

4. Jednorazową należność pieniężną wypłaca jednostka wojskowa, na której zaopatrzeniu finansowym pozostaje żołnierz polskiego kontyngentu wojskowego przygotowujący się do pełnienia służby poza granicami państwa.

§  18.

1. Dodatek zagraniczny przysługuje od dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej do dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej.

2. Grupy i stawki dodatku zagranicznego dla poszczególnych stanowisk służbowych, w zależności od warunków działania misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, zakresu wykonywanych zadań służbowych oraz ponoszonej odpowiedzialności, określają tabele stanowiące załączniki nr 1-3 do rozporządzenia.

3. Minister Obrony Narodowej zaszeregowuje do odpowiednich grup dodatku zagranicznego stanowiska służbowe nie wymienione w tabelach, o których mowa w ust. 2.

4. Żołnierzom biorącym udział w rozminowywaniu terenu albo zbieraniu, przechowywaniu lub niszczeniu amunicji i materiałów wybuchowych zwiększa się stawki dodatku zagranicznego, o których mowa w ust. 2, od 5 do 10 dolarów amerykańskich za każdy dzień wykonywania tych prac. Wysokość zwiększenia w tych granicach ustala dowódca polskiego kontyngentu wojskowego w zależności od uciążliwości wykonywanych prac, stopnia ponoszonego ryzyka i zakresu odpowiedzialności.

5. Dodatek zagraniczny wlicza się do podstawy obliczenia wysokości świadczenia odszkodowawczego przysługującego w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą wojskową, zaistniałych podczas lub w związku ze służbą pełnioną poza granicami państwa. Wysokość tego dodatku ustala się według ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski średniego kursu złotego w stosunku do waluty, w jakiej był on wypłacany, obowiązującego w dniu wydania decyzji o przyznaniu odszkodowania.

§  19.

1. Dodatek wojenny przysługuje za czas faktycznego przebywania w strefie działań wojennych.

2. Minister Spraw Zagranicznych, w drodze obwieszczenia, określa strefy działań wojennych oraz dzień rozpoczęcia i zakończenia w nich działań wojennych.

3. Stawka dodatku wojennego wynosi 3 dolary amerykańskie za każdy dzień faktycznego przebywania w strefie działań wojennych.

§  20.

1. Walutowy dodatek rodzinny przysługuje, jeżeli organizacja międzynarodowa, która wysłała misję specjalną, wymaga przebywania za granicą wraz z żołnierzem członków jego najbliższej rodziny albo jeżeli na wniosek żołnierza Minister Obrony Narodowej wyraził zgodę na jego przebywanie za granicą wraz z członkami najbliższej rodziny, a organizacja międzynarodowa, która wysłała misję specjalną, to dopuszcza.

2. Walutowy dodatek rodzinny wypłaca się na zasadach i według stawek, o których mowa w § 8-9a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie wynagrodzenia i świadczeń przysługujących pracownikom polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych (Dz. U. Nr 71, poz. 307 i Nr 119, poz. 519, z 1992 r. Nr 64, poz. 323 i Nr 101, poz. 505, z 1994 r. Nr 18, poz. 64, z 1995 r. Nr 31, poz. 158 i Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 56, poz. 252, z 1997 r. Nr 44, poz. 275 oraz z 1998 r. Nr 76, poz. 500).

§ 21. Nagrody, o których mowa w § 13 ust. 2, przyznaje, w formie pieniężnej, dowódca polskiego kontyngentu wojskowego, a żołnierzowi wyznaczonemu do pełnienia służby w kwaterze głównej, dowództwie lub sztabie misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych - jego narodowy przełożony, na zasadach określonych w odrębnych przepisach dla żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową w jednostkach wojskowych w kraju.

§  22.

1. Dodatki określone w § 13 ust. 1 pkt 3-5 oraz nagrody, o których mowa w § 13 ust. 2, wypłaca się w dolarach amerykańskich albo w walucie państwa, w którym żołnierz pełni służbę, w zależności od pisemnego wniosku żołnierza.

2. Wypłata dodatków, o których mowa w ust. 1, następuje miesięcznie z dołu, w ostatnim dniu roboczym miesiąca, w miejscu pełnienia służby poza granicami państwa. Na wniosek żołnierza dodatki te lub ich części mogą być przekazywane na imienne rachunki walutowe w banku krajowym pisemnie wskazanym przez niego, z tym że przekazy takie mogą być dokonywane tylko w dolarach amerykańskich.

3. Bezpośrednio po przybyciu polskiego kontyngentu wojskowego do rejonu działania jego dowódca może zezwolić na wypłacenie zaliczki na poczet przysługującego dodatku zagranicznego.

4. Dodatek zagraniczny i walutowy dodatek rodzinny za jeden dzień oblicza się w wysokości 1/30 części ich stawki miesięcznej.

5. Do dodatków, o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 3 i 4, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziałów 4 i 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944).

§  23.

1. Podczas pełnienia służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych żołnierz występuje w ubiorze właściwym dla danej misji, który może składać się z części umundurowania żołnierzy Sił Zbrojnych i części ustalonej przez organizację międzynarodową, która wysłała daną misję, lub właściwe organy sił wielonarodowych.

2. Podczas pełnienia służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych żołnierz nosi oznaki stopnia wojskowego, do którego w etacie polskiego kontyngentu wojskowego jest zaszeregowane stanowisko służbowe, na którym wykonuje zadania służbowe w tym kontyngencie, nawet jeżeli stopień ten jest inny od posiadanego przez niego w kraju.

§  24.

1. Badania lekarskie przeprowadza się przed wyjazdem z kraju w rejon działania misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, w związku z rozpoczęciem pełnienia służby poza granicami państwa, oraz bezpośrednio po powrocie do kraju, w związku z zakończeniem pełnienia tej służby, w zakresie i trybie określonych przez Ministra Obrony Narodowej w odrębnych przepisach.

2. Świadczenia zdrowotne oraz zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne przysługują, w rejonie działania misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych oraz w czasie przewozu tam i z powrotem, od dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej do dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej.

§  25.

1. W przypadku określonym w § 20 ust. 1 przewóz, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 8, przysługuje również członkom najbliższej rodziny żołnierza.

2. W przypadku odwołania żołnierza do kraju z powodów określonych w § 10 ust. 1 pkt 1, 2 lub 4, koszty przewozu ponosi żołnierz.

§  26.

1. Urlop zdrowotny przysługuje, w wymiarze jednego dnia, za każde rozpoczęte dziesięć dni pełnienia służby poza granicami państwa. Urlop ten wykorzystuje się po powrocie do kraju, w związku z zakończeniem pełnienia służby poza granicami państwa, bezpośrednio przed wyznaczonym dniem stawienia się w jednostce wojskowej, w której żołnierz pełni służbę.

2. Łączny wymiar urlopu zdrowotnego nie może przekroczyć trzydziestu dni kalendarzowych.

3. Uposażenie za czas urlopu zdrowotnego wypłaca się w walucie polskiej, przyjmując jako podstawę jego obliczenia uposażenie pobrane na ostatnio zajmowanym w kraju stanowisku służbowym.

§ 27. Żołnierzowi, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a), wykonującemu zadania służbowe poza rejonem działania misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, przysługują diety oraz zwrot kosztów przejazdów, dojazdów i noclegów, płatne w walutach obcych, na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, wydanych na podstawie Kodeksu pracy.

§  28.

1. Żołnierzowi, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, przysługuje - na koszt Ministerstwa Obrony Narodowej - ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków zaistniałych w czasie pełnienia służby poza granicami państwa, wskutek których nastąpiło uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia lub śmierć żołnierza, według zasad obowiązujących wobec pracowników polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych.

2. Zakres ubezpieczenia i sumę ubezpieczenia określa umowa ubezpieczenia zawarta między Ministrem Obrony Narodowej a zakładem ubezpieczeń, z tym że suma ubezpieczenia nie powinna być niższa niż świadczenie, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 10.

§  29.

1. Żołnierz, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a), w związku z zakończeniem pełnienia służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, podlega opiniowaniu specjalnemu, zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy.

2. Opinię specjalną, o której mowa w ust. 1, sporządza bezpośredni przełożony żołnierza. Dowódca polskiego kontyngentu wojskowego może sporządzić opinię odmienną.