Paszporty konsularne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.41.291

Akt utracił moc

Wersja od: 26 stycznia 1972 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRÓW SPRAW ZAGRANICZNYCH I SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 16 października 1968 r.

w sprawie paszportów konsularnych.

Na podstawie art. 29 ustawy z dnia 17 czerwca 1959 r. o paszportach (Dz. U. z 1967 r. Nr 17, poz. 81) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Paszport konsularny książeczkowy wydaje się obywatelowi polskiemu zamieszkałemu stale za granicą. Za stale zamieszkałą za granicą uważa się osobę, która posiada za granicą stałe źródło dochodów lub środki utrzymania oraz otrzymała od władz państwa stałego pobytu nieograniczone terminem prawo pobytu i wykonywania zawodu lub pracy.

2. Paszport konsularny książeczkowy może być wydany tylko takiej osobie, która uregulowała wszystkie zobowiązania w kraju zarówno wobec organów władzy i administracji państwowej, jak też wobec organizacji społecznych, instytucji spółdzielczych oraz osób prywatnych.

§  2.

1. Paszport konsularny blankietowy wydaje się obywatelom polskim przebywającym czasowo za granicą w celu umożliwienia im powrotu do kraju, jeżeli posiadany przez nich paszport (wkładka paszportowa) nie może być wznowiony na powrót do kraju lub jeżeli utracili paszport (wkładkę paszportową) albo nie posiadają go z innych przyczyn, oraz obywatelom polskim deportowanym z zagranicy do Polski.

2. Paszport konsularny blankietowy wydaje się na czas potrzebny na powrót do kraju. Okres ważności tego paszportu nie może być dłuższy niż sześć miesięcy od dnia wystawienia i nie może być przedłużony.

§  3.

1. Do wydawania paszportów konsularnych oraz czynienia w nich zmian i wznawiania ich ważności w czasie pobytu posiadaczy paszportów za granicą właściwe są:

1) polskie przedstawicielstwa dyplomatyczne,

2) urzędy konsularne, a mianowicie: konsulaty generalne, konsulaty, wicekonsulaty, wydziały konsularne przedstawicielstw dyplomatycznych oraz upoważnione agencje konsularne.

2. Do czynienia zmian w paszportach konsularnych książeczkowych i wznawiania ich ważności w czasie pobytu posiadaczy paszportów w kraju właściwe są organy Milicji Obywatelskiej. Podanie o dokonanie tych czynności składa się w komendzie powiatowej lub wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej (albo równorzędnej), właściwej ze względu na miejsce zameldowania posiadacza paszportu.

3. 1 Obywatele polscy, posiadacze ważnych paszportów konsularnych książeczkowych, zwolnieni są od obowiązku uzyskiwania klauzul na pobyt czasowy w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej nie przekraczający 6 miesięcy.

4. 2 W uzasadnionych wypadkach właściwa komenda Milicji Obywatelskiej może przedłużyć pobyt czasowy na dalszy okres, jeżeli upływa termin określony w ust. 3.

§  4.

1. Osoba ubiegająca się osobiście o paszport konsularny książeczkowy powinna do podania składanego do właściwego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego załączyć:

1) poświadczenie obywatelstwa lub inny dokument stwierdzający obywatelstwo polskie,

2) odpis skrócony aktu urodzenia,

3) dokumenty stwierdzające istnienie, ustanie lub unieważnienie małżeństwa,

4) dokumenty stwierdzające stały pobyt za granicą (§ 1 ust. 1),

5) dwa wypełnione kwestionariusze paszportowe,

6) trzy fotografie o rozmiarach 4,4 cm X 6 cm własnoręcznie podpisane na odwrocie

oraz uiścić należne opłaty.

2. Osoba, ubiegająca się o paszport konsularny książeczkowy, która wyjechała z kraju na pobyt czasowy, ponadto załącza:

1) zaświadczenie o rozwiązaniu w kraju stosunku pracy,

2) zaświadczenie właściwego do spraw lokalowych organu prezydium powiatowej rady narodowej o zgłoszeniu opuszczenia mieszkania,

3) zaświadczenie organu finansowego prezydium właściwej rady narodowej stwierdzające, że na ubiegającym się o paszport konsularny książeczkowy nie ciążą zobowiązania podatkowe oraz że organ finansowy nie prowadzi przeciwko tej osobie egzekucji administracyjnej z tytułu należności pieniężnych innych niż podatkowe,

4) zaświadczenie właściwego szefa powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) sztabu wojskowego, stwierdzające uregulowanie spraw wynikających z obowiązku służby wojskowej, jeżeli osobą tą jest mężczyzna, który wyjechał z kraju w okresie od początku roku kalendarzowego, w którym kończy 18 rok życia, do końca roku kalendarzowego, w którym kończy 24 rok życia, i w tym okresie czasu ubiega się o paszport konsularny.

3. Osoba składająca podanie za pośrednictwem poczty lub osoby trzeciej załącza ponadto:

1) dodatkową fotografię własnoręcznie podpisaną na odwrocie ze stwierdzeniem przez władze miejsca stałego pobytu tożsamości tej osoby oraz autentyczności jej podpisu,

2) trzy kartki z własnoręcznym podpisem.

4. Przepisy ust. 1, z wyjątkiem pkt 3 i 4, oraz przepisy ust. 3 stosuje się odpowiednio przy ubieganiu się o paszport konsularny blankietowy.

5. Organ wydający paszport może zwolnić osobę ubiegającą się o paszport konsularny książeczkowy lub blankietowy od niektórych wymagań wymienionych w ust. 1-3, jeżeli obywatelstwo polskie tej osoby i jej tożsamość nie nasuwają wątpliwości.

§  5.

1. Od decyzji przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego odmawiającej wydania paszportu konsularnego książeczkowego z przyczyn, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy, służy odwołanie do Ministra Spraw Zagranicznych. Odwołanie składa się za pośrednictwem urzędu, który wydał decyzję. Decyzje Ministra Spraw Zagranicznych zapadające w tym trybie są ostateczne.

2. Przez względy społeczne, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy, należy rozumieć w szczególności wzgląd na osobę pozostającą w kraju pod opieką lub na wyłącznym utrzymaniu osoby ubiegającej się o paszport konsularny książeczkowy.

§  6.

1. Paszport konsularny powinien być podjęty osobiście.

2. W razie gdy paszport konsularny nie może być podjęty osobiście przez osobę ubiegającą się o jego wydanie, organ wydający paszport może wysłać go listem poleconym za zwrotnym poświadczeniem odbioru pod wskazany przez tę osobę adres albo wydać go osobie trzeciej po przedstawieniu przez nią pisemnego upoważnienia z uwierzytelnionym podpisem osoby ubiegającej się o wydanie paszportu.

§  7.

1. Dzieci do lat 16 mogą być wpisane do paszportu konsularnego:

1) jednego z rodziców lub opiekuna albo

2) osoby, pod której pieczą dziecko odbywa podróż, po przedłożeniu pisemnej zgody obojga rodziców lub tego z nich, któremu wyłącznie służy władza rodzicielska, albo opiekuna.

2. W razie wpisania dzieci w wieku powyżej lat 3 do paszportu osób wymienionych w ust. 1 należy obok fotografii posiadacza paszportu umieścić fotografię dziecka.

3. W razie gdy o paszport konsularny książeczkowy ubiega się małoletni, wydanie paszportu uzależnia się od wyrażenia zgody obojga rodziców lub opiekuna na stałe pozostanie małoletniego za granicą. Zgoda taka nie zwalnia od obowiązku przedłożenia dokumentów wymaganych w myśl § 4 ust. 1.

§  8.

1. Paszport konsularny książeczkowy podlega wymianie na nowy, jeżeli ulegną zmianie dane wpisane do paszportu konsularnego, a w szczególności nazwisko lub imię albo stan cywilny.

2. Paszport konsularny książeczkowy podlega wymianie na nowy również w wypadku, gdy:

1) wszystkie kartki paszportu zostały zapisane,

2) upłynęło 10 lat od daty wystawienia paszportu, paszport uległ zniszczeniu w takim stopniu, że nie nadaje się do dalszego użytku, a stan paszportu pozwala stwierdzić jego autentyczność.

§  9.

1. W razie utraty lub znalezienia paszportu konsularnego w kraju należy niezwłocznie zawiadomić o tym najbliższą jednostkę Milicji Obywatelskiej, która o zgłoszonym fakcie zawiadamia w drodze służbowej Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

2. Jeżeli obywatel polski utracił lub znalazł za granicą paszport konsularny, powinien niezwłocznie zawiadomić o tym najbliższe polskie przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny.

§ 10. Traci moc rozporządzenie Ministrów Spraw Zagranicznych i Spraw Wewnętrznych z dnia 23 lipca 1960 r. o paszportach konsularnych (Dz. U. Nr 41, poz. 250).

§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 3 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1971 r. (Dz.U.72.3.17) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1972 r.

² § 3 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1971 r. (Dz.U.72.3.17) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1972 r.