Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Paszporty.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1967.17.81 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 28 czerwca 1984 r.

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

1.
Dokumentem, na którego podstawie obywatel polski może udać się za granicę, jak również wrócić do kraju, jest paszport.
2.
W przypadkach, które określą Ministrowie Spraw Wewnętrznych i Spraw Zagranicznych za zgodą Prezesa Rady Ministrów, dokumentem uprawniającym do udania się za granicę i powrotu do kraju może być wkładka paszportowa do dowodu osobistego.
3.
Za granicą wydaje się obywatelowi polskiemu paszport konsularny książeczkowy lub blankietowy.
4.
Cudzoziemiec przebywający na obszarze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i nie posiadający paszportu obcego państwa udaje się za granicę na podstawie dokumentu podróży.
5. 1
Przepisy szczególne mogą określać inne dokumenty niż wymienione w ust. 1-4, które uprawniają do przekroczenia granicy.
1.
Do wydawania paszportów w kraju oraz wkładek paszportowych do dowodów osobistych i dokumentów podróży, jak również do czynienia w nich zmian i wznawiania ich ważności właściwy jest Minister Spraw Wewnętrznych oraz podległe mu organy określone przez niego w drodze rozporządzenia.
2.
Do wydawania paszportów konsularnych oraz czynienia w nich zmian i wznawiania ich ważności właściwe są polskie przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne.
1.
Organy upoważnione przez Ministra Spraw Wewnętrznych mogą dokonywać zmian w paszportach konsularnych i wznawiać ich ważność w czasie pobytu posiadacza paszportu konsularnego w kraju.
2.
Uprawnienia określone w ust.1 służą odpowiednio polskim przedstawicielstwom dyplomatycznym i urzędom konsularnym w stosunku do paszportów wydanych w kraju oraz wkładek paszportowych i dokumentów podróży w czasie pobytu posiadacza wymienionego dokumentu za granicą.
1 Art. 1 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1983 r. (Dz.U.83.66.298) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 marca 1984 r.