Państwowe stypendja oraz inne formy pomocy dla młodzieży szkół wyższych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.25.207

Akt utracił moc

Wersja od: 10 kwietnia 1933 r.

USTAWA

z dnia 18 marca 1933 r.

o państwowych stypendjach oraz innych formach pomocy dla młodzieży szkół wyższych.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawą następującej treści:

Art.  1.

(1) Celem umożliwienia studiowania w szkołach wyższych akademickich i nieakademickich oraz uzyskiwania stopni naukowych i zawodowych wyjątkowo zdolnej, pilnej i niezamożnej młodzieży, odznaczającej się nieskazitelnym charakterem obywatelskim, ustanawia się na pożytek i chwałę nauki polskiej państwowe stypendja zwrotne, przeznaczone na pokrycie kosztów utrzymania i kształcenia się stypendystów.

(2) Z państwowych stypendjów korzystać mogą:

a) studenci w czasie normalnych studjów,

b) osoby, które odbyły normalne studja i są w okresie zdawania egzaminów ostatecznych,

c) osoby, posiadające dyplom niższego stopnia naukowego, w okresie prac nad uzyskaniem wyższego stopnia naukowego.

Art.  2.

(1) Zasady przyznawania stypendjów ustala Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w drodze rozporządzenia.

(2) Pierwszeństwo przy przyznawaniu stypendjum przysługiwać Brdzie osobom, zamierzającym poświęcić się badaniom naukowym i posiadającym odpowiednie do tego warunki.

Art.  3.

(1) Stypendja będą wypłacane z funduszu specjalnego pod nazwą "Państwowe Stypendja Akademickie", na który składają się:

a) sumy coroczne, wnoszone do budżetu państwowego w dziale Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego na pokrycie stypendiów;

b) opłaty, pobierane w szkołach wyższych: wysokość opłat i sposób ich pobierania usiała rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego;

c) sumy, przyznawane przez samorządy na cele stypendjów państwowych, przyczem, jeżeli przyznana suma pokrywa przynajmniej w połowie pełne stypendjum, wolno im czynić zastrzeżenia co do kierunku studjów stypendystów oraz co do pierwszeństwa dla kandydatów, pochodzących z danej okolicy;

d) sumy, wnoszone przez instytucje społeczne i jednostki prywatne, które również mogą czynić zastrzeżenia, wskazane pod lit. c), jeżeli wnoszą sumę dostateczną dla pokrycia pełnego stypendium;

e) zwroty pobranych stypendjów i pożyczek.

(2) Fundusz specjalny "Państwowe Stypendja Akademickie" pozostaje w zarządzie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Art.  4.

(1) Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego ustala liczbę i wysokość stypendjów oraz terminy ich wypłacania.

(2) Czyść funduszu w wysokości, nie przekraczającej 20%, Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może zastrzec do swej wyłącznej dyspozycji, podejmowanej na podstawie opinji odnośnej rady wydziałowej.

(3) Pozostałą część funduszu, przeznaczoną dla studentów od drugiego roku studjów wzwyż, Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego dzieli przed początkiem roku szkolnego między szkoły i ich wydziały.

Art.  5.

(1) Rady wydziałowe uchwalają wnioski w sprawie przyznania stypendjów, przeznaczonych dla szkoły, i przedstawiają je Ministrowi Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego do zatwierdzenia wraz z uzasadnieniem i dołączeniem spisu wszystkich ubiegających się o stypendja.

(2) W ramach ogólnej kwoty, przeznaczonej dla szkoły, może być jej część, nie przekraczająca połowy, użyta na stypendja w wysokości 50% pełnego stypendium, a część nie przekraczająca jednej czwartej, na pożyczki bezprocentowe, służące dla celów zaspakajania specjalnych potrzeb doraźnych.

(3) Rady wydziałowe sprawują kontrolę nad postępami w studiach stypendystów, którzy są obowiązani po upływie roku szkolnego złożyć krótkie sprawozdanie z przebiegu swych studjów.

Art.  6.

Stypendysta nie może oddawać się pracy zarobkowej, któraby stanowiła przeszkodę w jego studjach. Rada wydziałowa decyduje, czy dana praca zarobkowa stanowi przeszkodę w studjach stypendysty.

Art.  7.

(1) Stypendysta student traci prawo do pobierania przyznanego mu stypendjum w razie:

a) nałożenia na niecko kary dyscyplinarnej ostrzejszej, niż nagana,

b) opuszczenia szkoły lub wydziału,

c) zaniedbania się w studjach,

d) oddawania się pracy zarobkowej, uznanej przez radę wydziałową za stanowiącą przeszkody w studiach,

e) niezawiadomienia rady wydziałowej o przyjęciu pracy zarobkowej.

(2) Utratę praw stypendysty do przyznanego mu stypendium w przypadkach, wymienionych pod lit. a) i b) ust. 1, orzeka rada wydziałowa, zawiadamiając o tem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego; w przypadkach, wymienionych pod lit. c), d) i e) tegoż ustępu, utratę praw orzeka Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego na wniosek rady wydziałowej.

Art.  8.

(1) Sumy, pobrane z tytułu stypendjów i pożyczek, podlegają zwrotowi. Termin zwrotu i sposób spłaty ustala Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w drodze rozporządzenia.

(2) Minister Skarbu może niezamożnego byłego stypendystę lub w części zwolnić w całości lub w części od obowiązku zwrotu niespłaconych rat stypendjum (pożyczki).

(3) Obowiązek zwrotu, stypendjum (pożyczki) nie przechodzi na spadkobierców stypendysty (dłużnika).

Art.  9.

(1) Oprócz stypendjów zwrotnych, przewidzianych w art. 1 niniejszej ustawy, mogą być tworzone stypendja, zasadniczo bezzwrotne, dla studentów szkół wyższych, którzy po ukończeniu studjów będą obowiązani wstąpić do służby w urzędach i instytucjach państwowych.

(2) Stypendja te będą wypłacane z sum, wnoszonych corocznie do budżetu tych urzędów i instytucyj państwowych.

(3) Utworzenie stypendjów bezzwrotnych, jako też warunki ich przyznania określa rozporządzenie właściwego ministra, wydane w porozumieniu z Ministrem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

(4) Stypendja te będą każdorazowo przyznawane przez właściwego ministra w porozumieniu z Ministrem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Art.  10.

Niezależnie od opłat, przewidzianych w art. 3 ust. 1 lit. b) oraz w oddzielnych przepisach, Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego ustanawia w drodze rozporządzenia specjalne opłaty, pobierane od studentów szkół wyższych na inne cele pomocy, zwłaszcza na pomoc: mieszkaniową, żywnościową, naukową, zdrowotną i na wychowanie fizyczne, oraz określa sposób pobierania tych opłat.

Art.  11.

Rząd wnosi corocznie do budżetu państwowego odpowiednie sumy na pomoc doraźną dla studentów oraz na akcję subwencyjną dla instytucyj pomocy młodzieży szkół wyższych.

Art.  12.

Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego ustala w drodze rozporządzenia sposób nadzoru i kontroli nad formami pomocy dla młodzieży szkół wyższych, ustawą niniejszą przewidzianemi.

Art.  13.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w porozumieniu z Ministrem Skarbu, co do art. 8 ust. 2-Ministrowi Skarbu, a co do art. 9 zainteresowanym ministrom we właściwym każdemu z nich zakresie działania w porozumieniu z Ministrem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Art.  14.

(1) Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

(2) Równocześnie traci moc obowiązującą ustawa z dnia 30 października 1923 r. o państwowych stypendiach oraz innych formach pomocy dla młodzieży akademickiej (Dz. U. R. P. Nr. 118, poz. 942).