Państwowe stypendja oraz inne formy pomocy dla młodzieży akademickiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.118.942

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1926 r.

USTAWA
z dnia 30 października 1923 r.
o państwowych stypendiach oraz innych formach pomocy dla młodzieży akademickiej.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawą następującej treści:

O stypendjach.

Celem umożliwienia studjów w państwowych szkołach akademickich wyjątkowo zdolnej, pilnej a niezamożnej młodzieży, odznaczającej się nieskazitelnym charakterem obywatelskim, ustanawia się na pożytek i chwałą nauki polskiej i Rzeczypospolitej państwowe stypendja w wysokości, zapewniającej całkowite pokrycie kosztów utrzymania I kształcenia się stypendysty.

Wysokość stypendjów ulega automatycznie zwyżce lub zniżce w ciągu danego roku stypendialnego, równolegle do wahań poborów urzędników państwowych.

Stypendja przyznaje siej na rok jeden, przyczem dotychczasowi stypendyści mają pierwszeństwo do otrzymania stypendjum na rok następny aż do ukończenia normalnego biegu studiów.

Jedna osoba nie może pobierać stypendjum dłużej, niż przez liczbę lat, odpowiadającą normalnemu czasowi studjów w danej dziedzinie w szkole akademickiej.

Pierwszeństwo do przyznawanych stypendjów przysługiwać będzie studentom, zamierzającym poświęcić się badaniom naukowym lub pracy pedagogicznej.

Stypendja będą wypłacane z funduszów, na które składają się:

a)
sumy, corocznie wnoszone; przez Rząd w miarą możności finansowej Skarbu Państwa do budżetu na pokrycie stypendjów;
b)
specjalne, opłaty, pobierane od studentów państwowych szkół akademickich; wysokość opłat ustanawia Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego na podstawie opinji senatów; rady wydziałowe mają prawo zwalniać niezamożnych studentów od powyższych opłat;
c)
sumy, przyznawane przez ciała samorządowe na cele stypendjów państwowych, przyczem, jeżeli przyznana suma pokrywa przynajmniej w połowie pełne stypendjum, wolno im czynić zastrzeżenia: 1) co do kierunku prac stypendystów, oraz 2) co do pierwszeństwa dla kandydatów, pochodzących z danej okolicy;
d)
sumy, wnoszone przez instytucje społeczne i jednostki prywatne, które również mogą czynić zastrzeżenia, wskazane w p. c), o ile wnoszą sumę. dostateczną na pokrycie pełnego stypendjum;
e)
zwroty pobranych stypendjów.

Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego ustala liczbę oraz wysokość stypendjów, nadto przed rozpoczęciem roku szkolnego dokonywa podziału stypendiów pomiędzy szkoły akademickie, biorąc w zasadzie za podstawę liczbę studentów w każdej szkole. Senaty akademickie dzielą przyznane szkole stypendja między wydziały z uwzględnieniem szczególnych potrzeb niektórych studjów.

Stypendja przyznają rady wydziałowe szkół akademickich. W razie zwolnienia się stypendjum rada wydziałowa w czasie jaknajkrótszym przyznaje stypendjum nowemu stypendyście.

Rada wydziałowa ma prawo przyznać najwyżej 1/4 znajdujących się w jej rozporządzeniu funduszów stypendjalnych na stypendja, w wysokości 50% pełnego stypendjum, oraz 1/8 na pożyczki bezprocentowe, zwrotne najpóźniej w ciągu lat dziesięciu.

Szkoła wypłaca stypendja w ratach miesięcznych zgóry.

Stypendysta obowiązany jest nie podejmować się prac zarobkowych, któreby stanowiły jego główne zajęcie.

Każdy stypendysta winien zawiadomić radę wydziałową o swoich zajęciach zarobkowych.

Stypendysta traci prawo do pobierania przyznanego mu stypendjum w razie:

1)
odjęcia mu tego prawa przez wyrok akademickiej władzy dyscyplinarnej;
2)
porzucenia szkoły lub wydziału;
3)
zaniedbania się w studjach.

O utracie praw stypendysty do przyznanego mu stypendium oraz o wstrzymaniu mu wypłaty rat miesięcznych orzeka ostatecznie rada wydziałowa.

Przed rozpoczęciem roku akademickiego szkoły składają Ministerstwu Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego sprawozdanie z rozdawnictwa stypendjów w roku ubiegłym.

Stypendja podlegają zwrotowi w ciągu lat 12 od dnia wypłaty ostatniej raty stypendjalnej.

Sposób i termin spłaty rat stypendjalnych określi Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego i noże niezamożnego byłego stypendystę, zwolnić w całości lub w części od obowiązku zwrotu niespłaconych rat stypendjum, lub termin spłat przedłużyć.

Obowiązek zwrotu stypendjum nie przechodzi na spadkobierców stypendystów.

O innych formach pomocy dla młodzieży akademickiej.

Niezależnie od opłat na cele stypendjalne (art. 3 b) oraz opłat, ustanowionych art. 92 ustawy o szkołach akademickich z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 72, poz. 494), Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego na podstawie opinji senatów akademickich ustanawia specjalne opłaty od studentów na inne cele pomocy w naturze dla młodzieży akademickiej, jako to: na kuchnie, zaopatrzenie w ubranie, książki i t. p. Podziału sum dokonywa Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Rady wydziałowe mają prawo zwalniać niezamożnych studentów od powyższych opłat.

Rząd wnosi corocznie do budżetu odpowiednie sumy na cele, związane z opieką nad fizycznem zdrowiem młodzieży akademickiej, jako to: na uzdrowiska, kolonje letnie, sporty i t. d.

Przepisy ogólne.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się. Ministrowi Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.

1 Art. 3 zmieniony przez art. 13 ustawy z dnia 22 grudnia 1925 r. o środkach zapewnienia równowagi budżetowej (Dz.U.25.129.918) z dniem 1 stycznia 1926 r.