Państwowe bezzwrotne stypendia dla studentów szkół wyższych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.18.128

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1949 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ
z dnia 11 marca 1949 r.
wydane w porozumieniu z Ministrem Oświaty o państwowych bezzwrotnych stypendiach dla studentów szkół wyższych.

Na podstawie art. 9 ustawy z dnia 18 marca 1933 r. o państwowych stypendiach oraz innych formach pomocy dla młodzieży szkół wyższych (Dz. U. R. P. Nr 25, poz. 207) zarządza się, co następuje:
Ustanawia się bezzwrotne stypendia dla pilnych studentów szkół wyższych, obywateli polskich, oddanych sprawie Polski Ludowej, którzy zobowiążą się po ukończeniu studiów wstąpić do służby w Ministerstwie Administracji Publicznej lub we władzach i urzędach podległych Ministrowi Administracji Publicznej albo przez niego nadzorowanych.
Ilość stypendiów oraz wysokość stypendium dla jednego studenta określa na każdy rok kalendarzowy Minister Administracji Publicznej w porozumieniu z Ministrem Oświaty.
Stypendia będą wypłacane za pośrednictwem kwestur uczelni z sum wnoszonych corocznie do budżetu Ministerstwa Administracji Publicznej.
1.
Stypendia przyznaje Minister Administracji Publicznej na okres jednego roku kalendarzowego lub na okres pozostały do końca roku kalendarzowego.
2.
W końcu każdego roku kalendarzowego stypendysta może ubiegać się o przedłużenie prawa pobierania stypendium na rok następny.
3.
Stypendia płatne są w ratach miesięcznych z góry za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 lipca i od dnia 1 października do dnia 31 grudnia.
4.
O przyznaniu stypendium i o przedłużeniu prawa do pobierania stypendium Ministerstwo Administracji Publicznej zawiadamia studentów za pośrednictwem władz właściwej uczelni.
W okresie pobierania stypendium stypendysta nie może bez zgody władz swej uczelni pobierać innego stypendium, korzystać z innych środków pomocy państwowej dla uczącej się młodzieży ani też podejmować się stałej pracy o charakterze zarobkowym, przeszkadzającej w studiach.
1.
Stypendia będą przyznawane studentom zdolnym i pilnym, którzy nie są w stanie ponosić kosztów związanych ze studiami.
2.
Prawo pierwszeństwa do przyznania stypendium przysługuje:
a)
byłym uczestnikom walki zbrojnej,
b)
osobom zasłużonym w pracy społecznej,
c)
osobom, które wykazały ofiarność w zdobywaniu wiedzy, a pochodzą ze środowiska, które miało utrudniony dostęp do nauki,
d)
sierotom po ofiarach wojny oraz
e)
byłym więźniom hitlerowskich obozów koncentracyjnych i przymusowej pracy.
Do podań ubiegający się o stypendium winni dołączyć:
a)
dokument, z którego wynika posiadanie obywatelstwa polskiego,
b)
zaświadczenie o stanie zdrowia,
c)
zaświadczenie władz administracji ogólnej o stanie majątkowym studenta oraz jego rodziców lub opiekunów,
d)
świadectwo moralności wystawione przez powiatową władzę administracji ogólnej,
e)
oświadczenie, że nie korzysta z innych form pomocy państwowej lub społecznej oraz że nie trudni się stałą pracą zarobkową, przeszkadzającą mu w studiach, albo że zaprzestanie korzystać z innych form pomocy i zarobkowania z chwilą uzyskania stypendium,
f)
w razie niepełnoletności ubiegającego się - oświadczenie rodziców lub opiekunów o przejęciu materialnej odpowiedzialności za niego z tytułu udzielonego stypendium w przypadku konieczności zwrotu stypendium,
g)
oświadczenie o zobowiązaniu się do służby w Ministerstwie Administracji Publicznej lub we władzach i urzędach podległych Ministrowi Administracji Publicznej albo przez niego nadzorowanych,
h)
jeżeli zachodzą warunki, przewidziane w § 6 ust. 2, zaświadczenie odnośnych władz państwowych bądź organizacji, wydane przez organa lokalne, a poświadczone przez wojewódzkie lub też właściwe władze nadrzędne tych organizacji.
1.
Podanie o stypendium należy wnosić do Ministerstwa Administracji Publicznej za pośrednictwem delegata Ministra Oświaty do spraw młodzieży szkół wyższych, właściwego dla danej szkoły wyższej.
2.
Delegat Ministra Oświaty do spraw młodzieży szkół wyższych po zasięgnięciu opinii dziekana (w szkołach jedno-wydziałowych rektora) i komisji kwalifikacyjnej stowarzyszenia Bratniej Pomocy właściwej uczelni przesyła podanie wraz z wnioskiem do Ministerstwa Administracji Publicznej.
3.
O ile ubiegający się o stypendium jest studentem I roku, a podanie wniesione zostało przed dniem 1 stycznia danego roku, opinię zamiast Komisji Kwalifikacyjnej stowarzyszenia Bratniej Pomocy wydaje Komisja dla doboru kandydatów na I rok studiów.
1.
Przed przyznaniem stypendium stypendysta, a w razie jego niepełnoletności rodzice, opiekun lub za zgodą Ministra Administracji Publicznej inna osoba podpisuje zobowiązanie zwrotu sum, pobranych jako stypendium w przypadku, jeżeli stypendysta utracił prawo do pobierania stypendium (§ 13) lub nie wypełnił obowiązku pracy (§ 11).
2.
Niepełnoletni stypendysta po dojściu do pełnoletności podpisuje takież zobowiązanie osobiście.
1.
W okresie pobierania stypendium stypendysta obowiązany jest do odbywania w czasie ferii letnich corocznie płatnej praktyki wakacyjnej w Ministerstwie Administracji Publicznej lub we władzach i urzędach podległych Ministrowi Administracji Publicznej albo przez niego nadzorowanych.
2.
Miejsce praktyki wakacyjnej oraz wysokość wynagrodzenia wyznaczy Minister Administracji Publicznej.
3.
Czas trwania praktyki wakacyjnej nie może być krótszy od 1 miesiąca i dłuższy niż 2 miesiące.
4.
Od odbycia praktyki wakacyjnej wolny jest stypendysta przygotowujący się do egzaminu dyplomowego.
1.
Stypendysta obowiązany jest najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od dnia ukończenia studiów zgłosić się do Ministerstwa Administracji Publicznej celem objęcia służby.
2.
Po objęciu służby stypendysta obowiązany jest do pozostawania w niej przez czas, odpowiadający okresowi pobierania stypendium, nie krócej jednak niż przez 1 rok.
3.
Stypendysta, przyjęty do służby, traktowany będzie na równi z innymi pracownikami wstępującymi do służby, którzy ukończyli wyższe uczelnie.
W wyjątkowych przypadkach Minister Administracji Publicznej może zwolnić stypendystę częściowo lub całkowicie od obowiązku odbycia służby, a także odroczyć rozpoczęcie tej służby poza termin przewidziany w § 11.
1.
Stypendysta traci prawo do pobierania stypendium w razie:
a)
utraty obywatelstwa polskiego,
b)
przerwania lub ukończenia studiów,
c)
wydalenia z uczelni,
d)
uchylenia się od odbywania praktyki wakacyjnej lub ujemnych jej wyników,
e)
niedostatecznych postępów w nauce,
f)
pobierania innego stypendium,
g)
utraty uzdolnienia fizycznego do pełnienia służby.
2.
O okolicznościach powodujących utratę prawa do pobierania stypendium władza uczelni zawiadamia Ministerstwo Administracji Publicznej, wstrzymując jednocześnie wypłatę stypendium do czasu decyzji Ministra.
We wszystkich przypadkach, wymienionych w § 13, stypendysta albo osoba, która podpisała za niego zobowiązanie (§ 9), obowiązana jest zwrócić całe pobrane stypendium najpóźniej w terminie rocznym od daty utraty prawa do pobierania stypendium.
Stypendysta, który ukończył studia obowiązany jest zwrócić w terminie rocznym wszelkie kwoty pobrane z tytułu stypendium w przypadkach:
a)
niezgłoszenia się do służby,
b)
nieobjęcia wyznaczonego mu stanowiska,
c)
zwolnienia na własną prośbę ze służby przed odsłużeniem pobranego stypendium,
d)
wydalenia go ze służby w drodze postępowania dyscyplinarnego przed odsłużeniem pobranego stypendium.
Stypendysta może zrezygnować z pobierania dalszych rat stypendium przyznanego na dany rok kalendarzowy, jednakże obowiązany jest do pracy przez okres ustalony w zobowiązaniu lub do zwrotu stypendium w terminie rocznym.
W przypadkach zasługujących na uwzględnienie Minister Administracji Publicznej może zwolnić stypendystę częściowo lub w całości od obowiązku zwrotu stypendium.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1949 r. Z dniem ogłoszenia niniejszego rozporządzenia traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 28 lutego 1948 r. wydane w porozumieniu z Ministrem Oświaty w sprawie stypendiów dla studentów szkół wyższych (Dz. U. R. P. Nr 11, poz. 87).