Państwowa Rada Telekomunikacyjna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.7.63

Akt utracił moc
Wersja od: 15 marca 1950 r.

USTAWA
z dnia 4 lutego 1950 r.
o Państwowej Radzie Telekomunikacyjnej.

W celu prowadzenia jednolitej polityki telekomunikacyjnej oraz koordynacji zamierzeń poszczególnych resortów w tej dziedzinie powołuje się przy Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego Państwową Radę Telekomunikacyjną.

Organizację i szczegółowy zakres działania Państwowej Rady Telekomunikacyjnej określi statut, nadany przez Radę Ministrów i ogłoszony w Monitorze Polskim.

Przewodniczącym Państwowej Rady Telekomunikacyjnej jest Minister Poczt i Telegrafów.

Państwowa Rada Telekomunikacyjna składa się z prezydium oraz z sekcji fachowych.

Prezydium Państwowej Rady Telekomunikacyjnej stanowią przewodniczący oraz po jednym przedstawicielu: Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, Ministrów: Poczt i Telegrafów, Obrony Narodowej, Bezpieczeństwa Publicznego, Komunikacji, Żeglugi, Przemysłu Ciężkiego i Centralnego Urzędu Radiofonii.

Wydatki Państwowej Rady Telekomunikacyjnej objęte są budżetem Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

Wykonanie ustawy porucza się Prezesowi Rady Ministrów, Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego oraz Ministrom: Poczt i Telegrafów, Obrony Narodowej, Bezpieczeństwa Publicznego, Komunikacji, Żeglugi i Przemysłu Ciężkiego.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.