Państwowa Rada Rolnicza.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.41.278

Akt utracił moc

Wersja od: 29 grudnia 1926 r.

USTAWA

z dnia 17 marca 1925 r.

o Państwowej Radzie Rolniczej.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art.  1.

Do czasu utworzenia stałej reprezentacji interesów rolniczych, wyłonionej z organizacji samorządu rolniczego, powołana zostaje Państwowa Rada Rolnicza, jako organ doradczy i opinjodawczy Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Art.  2.

Państwowa Rada Rolnicza składa się:

a) z przedstawiciela Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego;

b) z 3 przedstawicieli następujących uczelni:

Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie,

Studjum rolniczego uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie,

Akademji Weterynarji we Lwowie,

Wydziału rolniczo-leśnego uniwersytetu w Poznaniu,

Wydziału rolniczo-leśnego politechniki we Lwowie,

Studjum weterynaryjnego przy wydziale lekarskim uniwersytetu w Warszawie, oraz tych szkół wyższych lub wydziałów uniwersyteckich o wymienionym charakterze, któreby ewentualnie powstały w czasie obowiązywania niniejszej ustawy.

Delegowania swych 3 przedstawicieli do Państwowej Rady Rolniczej dokonywać będą wymienione szkoły akademickie, względnie wydziały, na poszczególne kadencje Rady Rolniczej w kolejności, ustanowionej przez Ministra;

c) z jednego przedstawiciela średniego szkolnictwa rolniczego oraz czterech przedstawicieli niższego szkolnictwa rolniczego, powołanych przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych;

d) z przedstawicieli Izb Rolniczych, delegowanych przez Izby: poznańską, pomorską i śląską;

e) z przedstawicieli najważniejszych organizacyj społecznych, czynnych na obszarach, nieobjętych działalnością Izb Rolniczych, i działających w zakresie spraw, należących do kompetencji Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych, a które Minister do udziału w Państwowej Radzie Rolniczej powoła;

f) z członków, mianowanych przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych z pośród wybitnych specjalistów w dziedzinach, należących do zakresu działania Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych, i w ilości, nie przekraczającej ¹/₈ ogólnej ilości członków Rady.

Liczbę członków Rady Rolniczej, delegowanych przez instytucje, wymienione pod punktami d) i e), oznacza Minister Rolnictwa i Dóbr Państwowych odpowiednio do ważności interesów gospodarczych poszczególnych kategoryj ludności rolniczej, z uwzględnieniem najważniejszych gałęzi produkcji, a to w tym sensie, aby ogólna ilość przedstawicieli, reprezentujących małą własność rolną, utrzymana była w stosunku 2 do 1 do ilości przedstawicieli, reprezentujących wielką własność rolną.

Ogólna liczba członków Państwowej Rady Rolniczej nie może przekraczać 50.

Art.  3.

Pomienione w art. 2 organizacje społeczne wezwane będą przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych do delegowania swych przedstawicieli tak, aby wszystkie nieobjęte Izbami Rolniczemi województwa oraz ziemia wileńska posiadały swych przedstawicieli w Radzie Rolniczej.

Gdyby w czasie obowiązywania niniejszej ustawy w poszczególnych województwach powstały Izby Rolnicze, Minister Rolnictwa i Dóbr Państwowych upoważni je do delegowania przedstawicieli zgodnie 2 ustępem d) art. 2, pomniejszając odpowiednio liczbę członków Rady Rolniczej, delegowanych w myśl ustępu e) art. 2.

Art.  4.

Każdy z członków Państwowej Rady Rolniczej, wymienionych w art. 2 p. a), b), c), d) i e), winien mieć zastępcę.

Zastępca bierze udział w pracach Państwowej Rady Rolniczej z głosem stanowczym w razie, gdy członek Państwowej Rady Rolniczej dla jakichkolwiek powodów udziału w pracach tych nie bierze.

Art.  5.

Z głosem doradczym będą brać udział w pracach Państwowej Rady Rolniczej:

a) przedstawiciel Ministra Reform Rolnych;

b) przedstawiciele innych władz i urzędów, każdorazowo delegowani przez te władze i urzędy na zaproszenie Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych;

c) urzędnicy Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych, delegowani przez Ministra;

d) rzeczoznawcy, każdorazowo przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych powoływani.

Art.  6.

Państwowa Rada Rolnicza wydaje opinje we wszystkich sprawach, należących do zakresu działania Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych, które Minister Rolnictwa i Dóbr Państwowych jej przedstawi bądź z własnej inicjatywy, bądź na wniosek członków Państwowej Rady Rolniczej, złożony zgodnie z regulaminem Państwowej Rady Rolniczej.

Art.  7.

Sprawy, przedstawione Państwowej Radzie Rolniczej do opinji, mogą być rozważane na zebraniach plenarnych Rady, na zebraniach komisyj stałych lub też na zebraniach komisyj, powołanych czasowo dla spraw specjalnych.

Wnioski i uchwały poszczególnych komisyj uzyskują charakter opinji Państwowej Rady Rolniczej dopiero po przyjęciu ich przez zebranie plenarne.

Art.  8. ¹

Przedmiotem obrad zebrań plenarnych Państwowej Rady Rolniczej oraz jej komisyj mogą być jedynie sprawy umieszczone na porządku obrad, ustalonym przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Zebranie plenarne Państwowej Rady Rolniczej zwołuje Minister Rolnictwa i Dóbr Państwowych w miarą potrzeby.

Na zebraniach plenarnych Państwowej Rady Rolniczej przewodniczy Minister Rolnictwa i Dóbr Państwowych, względnie powołany przez niego zastępca.

Uchwały zebrań plenarnych i komisyj Państwowej Rady Rolniczej zapadają zwykłą większością głosów w obecności przynajmniej połowy ilości członków.

Art.  9.

Komisje stałe Państwowej Rady Rolniczej powoływane będą na czas kadencji Rady dla najważniejszych działów z zakresu kompetencji Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych na wniosek Ministra lub też na wniosek członków Państwowej Rady Rolniczej, uchwalony przez plenarne zebranie Rady i zatwierdzony przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Komisje czasowe wyłonione być mogą dla spraw specjalnych w tymże trybie.

Art.  10.

W pracach komisji biorą udział:

z głosem stanowczym:

a) członkowie Państwowej Rady Rolniczej z wyboru plenarnego zebrania Państwowej Rady Rolniczej;

b) rzeczoznawcy, powoływani stale lub czasowo przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych do współpracy w komisjach z grona specjalistów z dziedziny, będącej przedmiotem obrad komisyj, a to na wniosek Państwowej Rady Rolniczej lub z własnej inicjatywy Ministra; ogólna liczba rzeczoznawców, powołanych do komisyj, nie może przekraczać połowy ilości członków komisyj z wyboru plenarnego zebrania Państwowej Rady Rolniczej;

z głosem doradczym:

a) urzędnicy Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych, nie mianowani przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych rzeczoznawcami;

b) przedstawiciele innych władz i urzędów, delegowani na zaproszenie Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Art.  11.

Minister Rolnictwa i Dóbr Państwowych powoła przewodniczących komisyj z pośród tych członków, posiadających głos stanowczy, którzy zasiadają w Państwowej Radzie Rolniczej.

Art.  12.

Członkowie Państwowej Rady Rolniczej i jej komisyj pełnią swe obowiązki honorowo.

Członkowie Państwowej Rady Rolniczej oraz członkowie komisyj, niezamieszkali w Warszawie, otrzymują zwrot kosztów przejazdu na posiedzenia do Warszawy i z powrotem według taryfy II kl. pociągów pośpiesznych.

Art.  13.

Minister Rolnictwa i Dóbr Państwowych wyznaczy z pośród urzędników swego Ministerstwa sekretarza Rady Rolniczej oraz sekretarzy komisyj w celu prowadzenia czynności biurowych Państwowej Rady Rolniczej.

Czynności biurowe i wykonawcze, związane z działalnością Państwowej Rady Rolniczej, załatwiane będą w biurach Ministerstwa.

Art.  14.

Szczegółowy tryb zwoływania zebrań oraz czynności na zebraniach plenarnych Państwowej Rady Rolniczej oraz na zebraniach jej komisyj ustali regulamin, wydany przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Art.  15.

Kadencja Państwowej Rady Rolniczej trwa 2 lata.

Art.  16.

Na wniosek Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych Rada Ministrów ma prawo rozwiązania Państwowej Rady Rolniczej przed upływem jej kadencji.

W tym wypadku powołanie nowego składu Państwowej Rady Rolniczej nastąpić winno w ciągu trzech miesięcy od jej rozwiązania.

Art.  17.

Wykonanie ustawy niniejszej powierza się Ministrowi Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Art.  18.

Ustawa niniejsza zyskuje moc obowiązującą z dniem ogłoszenia.

Jednocześnie tracą moc reskrypt Rady Regencyjnej Królestwa Polskiego w przedmiocie utworzenia Państwowej Rady Rolniczej przy Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Koronnych (Monitor Polski № 105 z dnia 25 lipca 1918 r.) oraz rozporządzenie Ministra b. Dzielnicy Pruskiej o utworzeniu Rady Rolniczej przy Ministerstwie b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 9 marca 1920 r. (Dz. Urz. Min. b. Dz. Pr. № 18 poz. 175) oraz wszystkie przepisy, sprzeczne z powyższą ustawą.

¹ Art. 8 zmieniony przez art. 1 rozp. z mocą ustawy z dnia 20 grudnia 1926 r. (Dz.U.26.127.737) zmieniającego nin. ustawę z dniem 29 grudnia 1926 r.