Państwowa Inspekcja Gospodarki Materiałowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1954.25.95

Akt utracił moc

Wersja od: 9 czerwca 1954 r.

DEKRET

z dnia 2 czerwca 1954 r.

o Państwowej Inspekcji Gospodarki Materiałowej.

Art.  1.

1. Państwowa Inspekcja Gospodarki Materiałowej utworzona dekretem z dnia 24 kwietnia 1952 r. o Centralnym Urzędzie Gospodarki Materiałowej (Dz. U. Nr 22, poz. 143) wykonuje kontrolę gospodarki materiałowej w zakresie:

1) właściwego stosowania i zużycia materiałów oraz przestrzegania ustalonych norm zużycia i zapasów,

2) celowości i prawidłowości zgłoszonych zapotrzebowań materiałowych,

3) obrotu materiałami,

4) składowania materiałów,

5) upłynniania nadwyżek materiałowych.

2. Państwowa Inspekcja Gospodarki Materiałowej wykonuje oprócz zadań określonych w ust. 1 również inne czynności z zakresu gospodarki materiałowej zlecone przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

Art.  2.

1. Państwowa Inspekcja Gospodarki Materiałowej wchodzi w skład Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

2. Organami terenowymi Państwowej Inspekcji Gospodarki Materiałowej są jej delegatury okręgowe.

3. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego tworzy delegatury okręgowe Państwowej Inspekcji Gospodarki Materiałowej oraz określa ich organizację i zakres działania.

Art.  3.

1. Organy Państwowej Inspekcji Gospodarki Materiałowej przy wykonywaniu kontroli mają prawo wstępu do zakładów i pomieszczeń jednostek państwowych i spółdzielczych, jak również mają prawo żądania potrzebnych danych i informacji.

2. Szczegółowy zakres uprawnień i tryb postępowania organów Państwowej Inspekcji Gospodarki Materiałowej określi Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w porozumieniu z Ministrem Kontroli Państwowej.

Art.  4.

Wprowadza się premiowanie pracowników jednostek państwowych i spółdzielczych, którzy wyróżniają się osiągnięciami w gospodarowaniu materiałami.

Art.  5.

1. W razie stwierdzenia popełnienia czynu naruszającego przepisy o gospodarowaniu materiałami Państwowa Inspekcja Gospodarki Materiałowej:

1) zawiadamia organy powołane do ścigania przestępstw, jeśli czyn stanowi przestępstwo,

2) kieruje sprawę do kolegium przy prezydium właściwej rady narodowej, jeśli czyn stanowi wykroczenie przewidziane w art. 10 dekretu z dnia 29 października 1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz. U. Nr 44, poz. 301), bądź

3) wymierza sprawcy karę pieniężną do 1.000 zł w przypadku, gdy czynu określonego w pkt 2 dopuścił się pracownik jednostki państwowej lub spółdzielczej w zakresie swej pracy, a z okoliczności sprawy wynika, że słuszne jest wymierzenie sprawcy kary pieniężnej nie przekraczającej 1.000 zł.

2. Od orzeczenia Państwowej Inspekcji Gospodarki Materiałowej o nałożeniu kary służy obwinionemu odwołanie do Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

Art.  6.

Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia organy Państwowej Inspekcji Gospodarki Materiałowej właściwe do orzekania o karach za czyny określone w art. 5 ust. 1 pkt 2, zasady karania oraz tryb postępowania przy wymierzaniu i ściąganiu kar, jak również tryb postępowania odwoławczego.

Art.  7.

1. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i Ministrem Bezpieczeństwa Publicznego określi, w jakim zakresie przepisy dekretu dotyczące właściwości organów Państwowej Inspekcji Gospodarki Materiałowej stosuje się do jednostek i przedsiębiorstw podległych Ministrowi Obrony Narodowej i Ministrowi Bezpieczeństwa Publicznego.

2. Przepisów art. 5 ust. 1 pkt 3 i art. 6 nie stosuje się do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej oraz funkcjonariuszy służby bezpieczeństwa publicznego.

3. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego określi w porozumieniu z Ministrem Bezpieczeństwa Publicznego, w jakim zakresie przepisy art. 5 i 6 stosuje się do pracowników jednostek i przedsiębiorstw podległych Ministrowi Bezpieczeństwa Publicznego.

Art.  8.

W przedmiotach przewidzianych w art. 2 ust. 3 i art. 3 ust. 2 pozostają w mocy dotychczasowe przepisy do czasu wydania nowych przepisów.

Art.  9.

Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.