Art. 23. - Pakistan-Polska. Umowa o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu dochodu. Warszawa.1974.10.25.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1976.9.47

Akt obowiązujący

Wersja od: 24 listopada 1975 r.

Artykuł  23

Zapobieżenie dyskryminacji.

1. Obywatel Umawiającego się Państwa, który ma miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, nie może być poddany w drugim Umawiającym się Państwie jakiemukolwiek opodatkowaniu lub związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe niż opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym obywatele drugiego Umawiającego się Państwa w tych samych okolicznościach mogą być poddani.

2. Zakład, który osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Umawiających się Państw ma w drugim Umawiającym się Państwie, nie może podlegać w tym drugim Umawiającym się Państwie bardziej uciążliwemu opodatkowaniu niż zakład osoby mając miejsce zamieszkania lub siedzibę w trzecim Państwie, prowadzącej taką samą działalność. Jednakże ten ustęp nie zobowiązuje Umawiającego się Państwa do przyznania zakładom osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie przywilejów podatkowych przyznanych specjalnymi porozumieniami zakładom trzeciego Państwa.

3. Spółka jednego z Umawiających się Państw, której kapitał w całości lub częściowo stanowi własność lub jest kontrolowany bezpośrednio lub pośrednio przez jedną lub więcej osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium drugiego Umawiającego się Państwa, nie będzie poddana w pierwszym z Umawiających się Państw jakiemukolwiek opodatkowaniu lub związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe niż opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym jest lub może być poddana spółka pierwszego Umawiającego się Państwa wykonująca tę samą działalność,której kapitał w całości lub częściowo stanowi własność lub jest kontrolowany bezpośrednio lub pośrednio przez jedną lub więcej osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w trzecim Państwie. Jednakże ustęp ten nie będzie wymagał, by Umawiające się Państwo przyznawało osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie przywilejów podatkowych gwarantowanych specjalnymi umowami spółkom, które w całości lub częściowo stanowią własność osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w trzecim Państwie.

4. Postanowienia ustępów 1 do 3 niniejszego artykułu nie mogą być interpretowane tak, jak gdyby zobowiązywały jedno Umawiające się Państwo do przyznania osobom mającym miejsce zamieszkania na terytorium drugiego Umawiającego się Państwa jakichkolwiek przywilejów osobistych, ulg lub zniżek dla celów podatkowych związanych ze stanem cywilnym lub obowiązkami rodzinnymi, które to przywileje, ulgi lub zniżki są przyznawane osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium, lub jak gdyby wywierały wpływ na postanowienia prawa pakistańskiego dotyczące obniżenia podatku płatniczego przez spółki spełniające warunki dotyczące zmniejszania i wypłaty dywidend.